Sucha Beskidzka

miasto i gmina w województwie małopolskim

Sucha Beskidzka – miasto w Polsce, w południowo-zachodniej części województwa małopolskiego, w powiecie suskim, siedziba starostwa powiatowego.

Sucha Beskidzka
Sucha Beskidzka widok ogólny
Herb
Informacje
Państwo Polska
Region Województwo małopolskie
Powierzchnia 27,65 km²
Wysokość 350 m n.p.m.
Ludność 9541
Nr kierunkowy (+48) 33
Kod pocztowy 34-200
Strona internetowa

Miasto leży w niewielkiej kotlinie na skraju Beskidu Makowskiego i Beskidu Małego, u ujścia rzeki Stryszawki do Skawy.

Sucha Beskidzka, zamek
Sucha Beskidzka, Kaplica-dzwonnica
Sucha Beskidzka, zajazd
Karczma „Rzym”
Oranżeria
Sucha Beskidzka - stary kościół dawnego klasztoru kanoników regularnych p.w. Nawiedzenia NMP

Charakterystyka edytuj

Położenie geograficzne: 49°44′25″N 19°35′19″E

W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do ówczesnego województwa bielskiego.

Miasto stanowi 4% powierzchni powiatu.

Najciekawszym obiektem miasta jest zamek, którego historia rozpoczyna się pod koniec XVI w., kiedy złotnik krakowski Gaspar Castiglione, florentczyk z pochodzenia, zakupił od Stanisława Słupskiego Suchą (obecnie Beskidzką) i pod górą Jasień rozpoczął budowę dworu obronnego, który dał początek obecnej budowli. Od nowo nabytych dóbr przyjął on polskie nazwisko Suski. Wszedł w związki ze szlachtą oświęcimską przez ożenek z Jadwigą Słupską, córką Andrzeja, i rychło zyskał nobilitację, czyli tytuł szlachecki. Fortunę rodową potomkowie Kaspra szybko roztrwonili. Ich majątek wraz z dworem przejął potężny ród Komorowskich z Żywca.

Dojazd edytuj

Koleją edytuj

Przez miasto przechodzą dwie linie kolejowe: linia kolejowa nr 97 SkawinaŻywiec oraz linia kolejowa nr 98 Sucha BeskidzkaChabówka. Sucha Beskidzka jest węzłem kolejowym, z którego odchodzą pociągi do Krakowa, Zakopanego i Żywca. Wcześniej również do Wadowic, jednak w latach 1988–1992 odcinek SkawceWadowice został zlikwidowany, w związku z budową zbiornika Świnna Poręba.

Samochodem edytuj

Przez miasto przechodzą drogi:

Autobusem edytuj

Komunikacja edytuj

Warto zobaczyć edytuj

  • Zamek. Piotr Komorowski w latach 1608–1614 rozbudował siedzibę Suskich w okazałą rezydencję magnacką w stylu renesansowym – zamek otoczony parawanowym murem. Pomieszczenie w wieży zegarowej zamku przeznaczył na kaplicę rodową, natomiast na tzw. Pagórku Wesołym (obecna ul. Kościelna) w latach 1613-1630 ufundował parafię, budując kościół, klasztor i zespół 7 kaplic. Kolejna przebudowa zamku nastąpiła ok. 1701 r., kiedy to Anna Lubomirska z Wielopolskich wzbogaciła najstarszą część obiektu o dwie bliźniacze wieże z charakterystycznymi dachami namiotowymi. W latach 1707-1708 dokonała także gruntownej przebudowy wnętrz południowego skrzydła na tzw. modę francuską. Przylegającemu do zamku od południowej strony ogrodowi nadała wygląd barokowy. W II poł. XIX w. kolejni właściciele - Braniccy rozebrali fragment muru od strony wschodniej, zastępując go kutym w suskich hutach ogrodzeniem żelaznym. Za ich czasów barokowy ogród został przekomponowany na angielski park krajobrazowy. Braniccy, zapaleni kolekcjonerzy i bibliofile, do zamku sprowadzili cenne zbiory biblioteczno-muzealne, tworząc jedną z najcenniejszych bibliotek prywatnych w kraju, znaną jako Zbiory Biblioteczno-Muzealne hr. Branickich (a później Tarnowskich) w Suchej. W 1905 r. zamek uległ pożarowi, a jego renowację i odbudowę nadzorował Tadeusz Stryjeński, wybitny krakowski architekt. W czasie I wojny światowej w przyziemiu rezydencji funkcjonował Szpital Polskiego Czerwonego Krzyża. W takim kształcie zamek pozostał do czasów ostatnich właścicieli, Tarnowskich, którzy na początku II wojny światowej wyemigrowali. Podczas okupacji był siedzibą garnizonu niemieckiego, a po wojnie szkoły średniej. Jego wnętrza uległy zniszczeniu, a wyposażenie rozgrabieniu. W latach 70. XX w. Państwowe Zbiory Sztuki na Wawelu rozpoczęły parce renowacyjne w celu dostosowania wnętrz obiektu na potrzeby muzeum. Zostały one przerwane w latach 80. XX w., gdyż brakło funduszy ministerialnych. Gmina Sucha Beskidzka, nie mogąc zaakceptować faktu, że ten cenny dla polskiej kultury zabytek jest niedostępny i grozi mu zniszczenie, przejęła go od Skarbu Państwa w 1996 r. Dzisiaj zamek pełni rolę centrum kulturalnego dla miasta i regionu. W jego wnętrzach funkcjonują: Muzeum Miejskie Suchej Beskidzkiej, Miejski Ośrodek Kultury - Zamek z Galerią Sztuki, Wyższa Szkoła Turystyki i Ekologii oraz restauracja i hotel „Kasper Suski”. Zaś punktualnie o północy na zamkowych krużgankach pojawia się Biała Dama, będąca duchem Anny z Lubomirskich Wielopolskiej.
  • Park typu krajobrazowego z XVIII/XIX w.,
  • Neogotycka oranżeria z 2. poł. XIX w. położona w parku zamkowym,
  • Drewniana karczma „Rzym” z XVIII w. znajdująca się na rynku,
  • Muzeum Ziemi Suskiej ul. Batalionów Chłopskich 22, „Domek Ogrodnika” – zamieszkały niegdyś przez zamkowego ogrodnika,
  • Budynek stacyjny, powstały w latach 1881–1882, z typową dla galicyjskich kolei architekturę,
  • 3 dworki drewniane oficjalistów z lat 80. XIX w. przy ulicy Mickiewicza 36,38 i 40,
  • drewniany dom z II. połowy XVIII w. przy ul. Role 182 oraz inny drewniany dom z przełomu XIX. i XX. w. przy ul. Mickiewicza 68
  • murowany budynek browaru dworskiego z ok. 1800 r. przy ul. Mickiewicza 32,
  • kamienice przy suskim rynku z XIX w.,
  • mini-skansen taboru kolejowego, fila skansenu w Chabówce; 2 parowozy: normalnotorowy z 1909 r. i wąskotorowy z 1919 r., parowozownia z 1886 r.
  • ścieżka przyrodniczo – leśna „Jasień”,
  • grób konfederatów barskich,
  • wiąz Sobieskiego.

Najbliższe okolice edytuj

Praca edytuj

Nauka edytuj

Zakupy edytuj

Centrum handlowe Juhas

Gastronomia edytuj

Festiwale, imprezy edytuj

Nocleg edytuj

Kontakt edytuj

Bezpieczeństwo edytuj

Informacje turystyczne edytuj

Muzeum Miejskie Suchej Beskidzkiej mieści się na I piętrze południowo - wschodniego skrzydła zamku. Do muzeum można wejść od strony parku zamkowego lub od strony dziedzińca. Do zamku przylega bezpłatny parking niestrzeżony, gdzie można zostawić samochód. Bilety wstępu kupuje się w kasie muzeum na parterze (tam też znajduje się Punkt Informacji Turystycznej, gdzie można zaopatrzyć się w pamiątki, przewodniki oraz mapy). W sezonie druga kasa uruchomiona jest również na I piętrze w holu głównym. W cenie biletu jest również usługa przewodnicka. Wystawy zwiedza się indywidualnie lub z przewodnikiem, który oprowadza grupy o pełnej godzinie. Zwiedzanie: od 1 maja do 31 października: od wtorku do piątku w godz. 9.00-17.00, w soboty i niedziele godz. 10.00-18.00, w poniedziałki muzeum jest nieczynne. Zwiedzanie: od 1 listopada do 30 kwietnia: od wtorku do piątku w godz. 8.00-16.00, w soboty i niedziele w godz. 9.00-15.00.

Wyjazd edytuj

Zobacz też edytuj