Iwonicz-Zdrój
Iwonicz-Zdrój – miasto w Polsce, w województwie podkarpackim, w powiecie krośnieńskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Iwonicz-Zdrój.
Iwonicz-Zdrój | |
Herb | |
Informacje | |
Państwo | Polska |
Region | Województwo podkarpackie |
Powierzchnia | 5,89 km² |
Ludność | 1890 |
Nr kierunkowy | +48 13 |
Kod pocztowy | 38-440 |
Strona internetowa |
Charakterystyka edytuj
Położenie geograficzne:49°34′24″N 21°47′37″E
W latach 1975-1998 miasto należało administracyjnie do ówczesnego województwa krośnieńskiego. Miasto (prawa miejskie otrzymało w 1973 r.) położone w Beskidzie Niskim, w dolinie Iwonickiego Potoku, na wysokości 410 m n.p.m.
Miasto jest otoczone wzniesieniami:
- od strony zachodniej Ispak (483 m n.p.m.), Winiarska (528 m n.p.m.), Przedziwna (553 m n.p.m.), Żabia (555 m n.p.m.)
- od strony wschodniej: Piekliska (447 m n.p.m.), Borowinowa (482 m n.p.m.), Glorieta (550 m n.p.m.), Wólecka (Uhliska) (611 m n.p.m.) w grzbiecie Przymiarek (Beskid Niski)
Iwonicz-Zdrój to jedno z najstarszych w Polsce uzdrowisk. Z 1413 r. pochodzi wzmianka o istnieniu w miejscowości wód mineralnych. W 1464 r. zbudowano we wsi modrzewiowy kościół parafialny. W czasach renesansu, gdy rozwijały się nauki przyrodnicze, wzrosło zainteresowanie leczniczymi właściwościami wód mineralnych i uzdrowiskiem. W 1515 r. miejscowość ta należała do dóbr Tyrawa, nadanych później Tarłom. Iwonicz jako uzdrowisko wzmiankowane jest w 1578 w książce Cieplice napisanej przez Wojciecha Oczkę, nadwornego lekarza Stefana Batorego.
Władysław Bełza związany był z uzdrowiskiem w Iwoniczu-Zdroju, gdzie organizował w latach 1874-1890 życie kulturalne i towarzyskie, tu wygłaszał odczyty i urządzał wieczory poetyckie m.in. swoich wierszy. Dla regionu krośnieńskiego zasłużył się napisaniem pierwszego przewodnika krajoznawczo-turystycznego pt. Iwonicz i jego okolice wydanego w 1885 r. nakładem Zarządu Zdrojowego. W Iwoniczu-Zdroju na Kawalcach znajduje się jego pomnik ufundowany przez kuracjuszy i mieszkańców.
Na terenie miasta znajdują się liczne źródła lecznicze, dostępne w pijalni wód (Plac Karola i Józefa 2, czynna codziennie w godz 8:00 do 17:30 z przerwą 12:45-13:30), a także odwierty solanek jodobromowych i siarczkowych.
Iwonicz-Zdrój jest dużym ośrodkiem lecznictwa uzdrowiskowego i sanatoryjnego. Leczy się tu choroby narządów ruchu, układu trawiennego, reumatologiczne, dróg oddechowych, kobiece, układu nerwowego, skóry, osteoporozę i otyłość.
Dojazd edytuj
Samolotem edytuj
Koleją edytuj
Samochodem edytuj
Droga krajowa nr 28 doprowadzi nas do wsi Iwonicz, skąd w odległości 5 km znajduje się uzdrowisko Iwonicz-Zdrój.
Autobusem edytuj
Miasto ma dobre połączenia autobusowe z Krosna (14 km), Jasła (43 km), Sanoka (38 km).
Statkiem edytuj
Komunikacja edytuj
Warto zobaczyć edytuj
- Modrzewiowy kościół pw. Wszystkich Świętych
- Budynek „Bazar” z 1870 r. powstał jako luksusowy hotel, dziś jest budynkiem mieszkalnym, zamieszkałym głównie przez pracowników uzdrowiska
- Willa (hotel) „Biały Orzeł” i inne obiekty uzdrowiskowe
Praca edytuj
Nauka edytuj
Zakupy edytuj
Gastronomia edytuj
Festiwale, imprezy edytuj
Nocleg edytuj
Kontakt edytuj
Bezpieczeństwo edytuj
Informacje turystyczne edytuj
Informacja Plac Dietla 2, tel. 609 111 216 Obiekty przyrodnicze:
- Źródło „Bełkotka” (aleja Wincentego Pola)
- Jodły pospolite (5 szt. okolice Bełkotki)
- Dąb szypułkowy (Plac Wojciecha Oczki)
- Miłorząb japoński (aleja Wincentego Pola).
Popularny jest szlak spacerowy:
- Na Żabią Górę (2,5 km, szlak czerwono-biały), prowadzi przez las zboczami Góry Przedziwnej do punktu widokowego skąd widać panoramę okolicy i Beskidu Niskiego.
Gdzie dalej edytuj
- Do Bałucianki (5 km od Iwonicza-Zdroju, szlak W. Załuskiego, żółto-biały). Szlak prowadzi nas przez góry nad Iwoniczem-Zdrojem na górę Przymiarki, skąd schodzimy zboczami do wsi Bałucianka.
- Do Kościółka w Klimkówce (4,5 km od Iwonicza-Zdroju, szlak pomarańczowo-biały). Dojdziemy do drewnianego kościółka pw. Znalezienia Świętego Krzyża w Klimkówce.
- Do warzelni soli (4 km od Iwonicza-Zdroju, szlakiem zielono-białym). Dojdziemy do wioski Lubatówka, gdzie od lat 70. XX wieku odparowuje się solanki, by uzyskać słynną sól iwonicką. Stosuje się ją w domowych okładach oraz sanatoryjnych zabiegach, a dzięki zapachowi jest chętnie wykorzystywana w kąpielach.
Wyjazd edytuj
http://www.iwonicz-turystyka.pl
|
Ten artykuł ma już minimum informacji, które czynią go użytecznym. Jednak jeszcze wiele brakuje, aby stał się przewodnikiem. Możesz pomóc uzupełniając luki i rozbudowując już rozpoczęte sekcje. |