Port lotniczy Monachium
Port lotniczy Monachium im. Franza Josefa Straußa (IATA: MUC) (niem. Flughafen München Franz Josef Strauß) to główny międzynarodowy port lotniczy obsługujący Monachium, stolicę Bawarii. Jest to drugie pod względem ruchu lotnisko w Niemczech i jedno z najbardziej ruchliwych w Europie, będące drugą bazą Lufthansy i węzłem komunikacyjnym Star Alliance. Lotnisko oferuje loty do większości krajowych portów lotniczych w Niemczech i obsługuje szeroką gamę miast i ośrodków wypoczynkowych w całej Europie oraz wiele połączeń międzykontynentalnych, głównie w Ameryce Północnej, na Bliskim Wschodzie i w Azji.
Lotnisko składa się z dwóch budynków terminali, Terminalu 1 (sekcje A-F) i Terminalu 2 (sekcje G, H, K i L), które są połączone centralną częścią ogólnodostępną Z i razem tworzą kształt litery H.
Charakterystyka edytuj
Lotnisko i jego na uboczu położenie są efektem rosnącego ruchu lotniczego i konieczności wymiany starego lotniska. Przez większą część XX wieku lotnisko w Monachium znajdowało się w dzielnicy Riem, znacznie bliżej centrum miasta niż obecne lotnisko. Jednak to miejsce powodowało wiele problemów, w tym jeden incydent, w którym samolot zderzył się z tramwajem w centrum Monachium, więc w 1992 roku lotnisko zostało przeniesione do obecnej lokalizacji, aby sprostać zapotrzebowaniu na większą przepustowość i nowocześniejsze udogodnienia.
Kiedy lotnisko zostało otwarte w 1992, posiadało długoterminowy plan przyszłej rozbudowy. Jest zatem bardziej spójny i logiczny niż lotnisko we Frankfurcie, które przy każdej rozbudowie musiało radzić sobie z niedoskonałą infrastrukturą istniejącą od kilkudziesięciu lat lub z całkowitym bałaganem, jaki panuje na berlińskich lotniskach.
Teren Riem został przekształcony w dzielnicę mieszkaniową, park i wiele innych zastosowań. Przeniesiono tam także targi monachijskie.
Nazwa lotniska pochodzi od nazwiska długoletniego konserwatywnego (CSU) bawarskiego polityka, który od 1949 był członkiem Bundestagu, ministrem w kilku rządach, kandydatem na kanclerza w 1980 i premierem Bawarii w ostatnich latach swojego życia. Zmarł podczas sprawowania urzędu w 1988. Choć cieszy się szacunkiem wśród konserwatywnych Bawarczyków, pozostaje postacią kontrowersyjną zarówno wśród niekonserwatywnych Bawarczyków, jak i spoza Bawarii. Kampanię roku 1980 prowadzili – i zwyciężyli – socjaldemokraci i Helmut Schmidt (od którego nazwiska pochodzi nazwa lotniska w Hamburgu) niemal w całości na platformie „stop Strauß”.
Lotnisko od najwcześniejszej fazy planowania napotykało sprzeciw ze strony NIMBY i ochrony środowiska, a od dawna istnieją kontrowersje co do tego, czy należy zbudować trzeci pas startowy. Od 2020 debata na temat trzeciego pasa startowego zostaje „zamrożona”, ponieważ bawarski przywódca Markus Söder powiedział, że „nie stanie się to za mojej kadencji”, co na razie zadowoliło obie strony. Poprzednik Södera, Edmund Stoiber, ostro lobbował za budową linii Maglev „Transrapid” prowadzącej na lotnisko, wygłaszając legendarne obecnie niespójne przemówienie popierające, które stało się podstawą niemieckiej komedii politycznej. Jednak ostatecznie nigdy nie zbudowano żadnego Transrapida i zamiast słynnych „dziesięciu minut” Stoibera dotarcie komunikacją miejską z dworca centralnego na lotnisko nadal zajmuje prawie trzy kwadranse.
Terminale edytuj
Lotnisko w Monachium składa się z dwóch głównych terminali pasażerskich, 1 i 2, oraz dodatkowego budynku satelitarnego połączonego z Terminalem 2. Oba są połączone od strony ogólnodostępnej, co oznacza przed kontrolą bezpieczeństwa przez strefę centralną Z i po zabezpieczeniu autobusem wahadłowym w przypadku lotów przesiadkowych odlatujących z różnych terminali. Stacja na lotnisku znajduje się pomiędzy obydwoma terminalami, ale do każdego z nich prowadzą oddzielne podjazdy od strony autostrady, dlatego przyjeżdżając samochodem pamiętaj o wcześniejszym sprawdzeniu, skąd odlatuje Twój lot.
Terminal 1 edytuj
Terminal 1 jest starszym z obu, otwarty w 1992 roku. Obsługuje wszystkich przewoźników z sojuszu oneworld i SkyTeam (np. Air France, British Airways, KLM, Qatar Airways, American Airlines, Delta Air Lines), a także większość linii niezrzeszonych z których najważniejsze to Emirates, easyJet, TUIfly i Condor.
Terminal jest podzielony na sześć modułów: A, B, C, D, E i F. Moduły A-D zapewniają całą infrastrukturę wymaganą do obsługi odlotów i przylotów, w tym pasy dojazdowe i parking od strony ogólnodostępnej, natomiast moduł E jest wyposażony wyłącznie do obsługi przylotów. Taka konstrukcja zasadniczo sprawia, że każdy moduł jest samodzielnym, odrębnym terminalem podrzędnym, małym i wygodnym pomimo całkowitego rozmiaru terminala. Nie wszystkie loty są jednak obsługiwane w tym samym module, w którym odbywa się odprawa. Moduł F to oddzielny moduł na północ od Terminalu 2. Moduł ten ma specjalny status. Odprawa na loty o zaostrzonym rygorze odbywa się tutaj. Dotyczy to lotów El Al i innych lotów do i z Izraela. Posiada oddzielną sekcję obsługi bagażu, a taksówki nie mogą dojeżdżać do samego budynku. Stanowiska odprawy znajdują się również nad stacją S-Bahn, obszar ten jest oznaczony literą Z i używany głównie przez tanie i czarterowe linie lotnicze.
Terminal ma kilka poziomów: dworzec kolejowy znajduje się na poziomie 2; system transportu pasażerskiego łączący moduły na poziomie 3; stanowiska odprawy, punkty kontroli bezpieczeństwa, strefy przylotów, odprawy celne i większość restauracji znajdują się na poziomie 4 (parter); z poziomu 5 korzystają pasażerowie korzystający z lotów łączonych.
Obszary terminali 1A i 1B przechodzą gruntowny remont i rozbudowę do 2025 roku, dlatego należy spodziewać się placów budowy, zamkniętych obszarów oraz przeniesienia stanowisk obsługi i bram.
Terminal 2 edytuj
Terminal 2 został otwarty w 2003 roku i jest drugim domem dla Lufthansy oraz jej partnerów i oddziałów Star Alliance, w tym Etihad Airways i Oman Air, z wyjątkiem Turkish Airlines, które są obsługiwane w Terminalu 1C. Tania spółka zależna Lufthansy, Eurowings, odlatuje stąd, ale korzysta z punktów odprawy w centralnej części Z.
Terminal 2 składa się z budynku głównego w kształcie litery T, w którym na parterze znajdują się stanowiska odpraw (dla niektórych linii Star Alliance i partnerskich linii lotniczych, które prowadzą własną odprawę, np. United Airlines) oraz z hali głównej nad nim (dla samej Lufthansy i wszystkie inne), gdzie znajduje się również strefa kontroli bezpieczeństwa oraz główna poczekalnia w strefie operacyjnej lotniska, w której znajduje się większość sklepów. Rzeczywiste bramki znajdują się na dwóch poziomach (G dla Schengen, H dla odlotów poza strefą Schengen) na molo północnym i południowym, które łącznie mają prawie 1 km długości. Budynek satelitarny o podobnej konstrukcji poziomowej (bramki K i L) jest połączony z Terminalem 2 krótką przejażdżką metrem zautomatyzowanym pociągiem, do którego można dojechać ze środka głównego budynku Terminalu 2 za ochroną.
Punkty kontroli bezpieczeństwa w Terminalu 2 są w remoncie do 2024, co może spowodować dodatkowe zatory. Należy odpowiednio zaplanować podróż. Lotnisko jest obecnie jednym z pierwszych w Europie wyposażonym w tomografy komputerowe, dzięki którym wszystkie płyny i urządzenia elektroniczne mogą pozostać w bagażu.
Loty edytuj
Istnieją bezpośrednie loty z większości stolic europejskich i wielu miast do Monachium, a także loty do głównych miast obu Ameryk, Bliskiego Wschodu, Afryki i Azji. Lotnisko jest drugorzędnym węzłem komunikacyjnym niemieckiego przewoźnika flagowego Lufthansa, oferującym prawie tyle samo miejsc docelowych, co ich główny (i tradycyjny) węzeł komunikacyjny na lotnisku we Frankfurcie.
Lotnisko posiada listę linii lotniczych oferujących loty na to lotnisko i, jak na każdym większym lotnisku, informacje o lotach w czasie rzeczywistym są dostępne na stronie internetowej lotniska.
Lotnisko w Monachium nie jest szczególnie dobrze obsługiwane przez tanich przewoźników. Główni gracze Ryanair i Wizz Air korzystają zamiast tego z lotnisk w Memmingen (100 km na zachód od Monachium) i Norymberdze (170 km na północ od Monachium). Z lotniska Memmingen do centrum Monachium kursują bezpośrednie połączenia autokarowe, a także regularne autobusy regionalne do stacji Memmingen, skąd można następnie dojechać pociągami regionalnymi do Monachium. Lotnisko w Norymberdze posiada własną stację metra, która łączy je z głównym dworcem w Norymberdze, skąd odjeżdżają częste pociągi dużych prędkości do głównego dworca kolejowego w Monachium.
Transport naziemny edytuj
.svg)
Na uboczu lokalizacji lotniska nie sprzyja przeciętny dostęp kolejowy. Znajduje się około 40 km od centrum Monachium i nie ma tam połączeń szybkich pociągów – jedynie podmiejskie pociągi S-Bahn, których dojazd do centrum miasta zajmuje 50 minut. Przyjeżdżając pociągiem z północy, zazwyczaj będziesz musiał zawrócić przez Monachium, mimo że niektóre pociągi regionalne z Ratyzbony nieco łagodzą sytuację na niektórych trasach.
Pociągiem edytuj
W stronę Monachium edytuj
Lotnisko jest połączone z Monachium koleją podmiejską (S-Bahn) linii S1 (przez dzielnice zachodnie) i S8 (przez dzielnice wschodnie). 1 Dworzec kolejowy znajduje się w Terminalu 1 na poziomie 2 (popdziemny). Jeśli jedziesz do centrum miasta lub na główny dworzec kolejowy w Monachium (München Hauptbahnhof), wsiądź do pociągu, który odjeżdża pierwszy, ponieważ dojazd do centrum miasta w obu przypadkach zajmuje około 45 minut. Pociągi kursują co około 10 minut w ciągu dnia; kursują przez całą noc ze zmniejszoną częstotliwością.
Aby podróżować między centrum miasta a lotniskiem lub odwrotnie, potrzebny jest bilet ważny na strefę M-5, gdzie „M” oznacza samo centrum miasta, podczas gdy lotnisko znajduje się w strefie 5. Od 2023 podróż kosztuje € 13 za bilet jednorazowy. Jeżeli planujesz dalszą podróż na terenie Monachium tego samego dnia, kup bilet jednodniowy (M-5) za 14,80 €. Jeśli jest Was dwóch lub więcej, kupcie bilet grupowy (M-5) za 27,80 euro, który jest ważny dla maksymalnie pięciu osób. Obszerny przegląd można znaleźć tutaj.
Dostępny jest także „bilet dzienny Airport City”, który kosztuje dokładnie tyle samo, co „Tageskarte Gesamtraum”, jest sprzedawany tylko na niektórych stacjach i jest wstępnie ważny.
Przed wejściem do pociągu upewnij się, że Twój bilet został skasowany raz (i tylko raz, a nie dwa razy itp.). Automaty do kasowania biletów znajdują się na górze schodów prowadzących na stację oraz na samym dworcu (tuż obok automatów biletowych na peronie); w pociągu nie ma automatów do kasowania biletu. Upewnij się także, że kasujesz bilet po prawej stronie biletu (oznaczonej napisem „HIER ENTWERTEN”), gdyż skasowanie biletu po niewłaściwej stronie powoduje unieważnienie biletu. Wejście do pociągu bez skasowanego biletu to jak brak biletu! Konduktorzy słyną z rozsądku i nie negocjują z turystami.
Czasami pojawia się wskazówka, aby połączyć ze sobą dwa osobne bilety, aby uzyskać nieco tańszą podróż; jest to jednak niedozwolone zgodnie z Regulaminem operatora i będzie traktowane jako podróż bez ważnego biletu. Można połączyć dwa bilety, jednak należy wysiąść na stacji, która krzyżuje się z obiema strefami przejazdu i tam skasować drugi bilet, zmuszając do przesiadki na kolejny pociąg – skasowanie obu biletów jednocześnie narusza warunki korzystania. Jest to minimalna oszczędność i nie jest warta zachodu.
Regionalny bilet dzienny na Bawarię (Bayern Ticket) obowiązuje również na kolei S-Bahn. Kosztuje 25 € za jedną osobę i 6 € za każdą dodatkową osobę (łącznie maksymalnie 5 osób). Na bilecie należy wpisać imię i nazwisko każdego pasażera. Jeśli kupisz go z automatu na konkretny termin, nie trzeba go ponownie kasować.
Na północ edytuj
Lotnisko nie obsługuje pociągów dalekobieżnych, natomiast pociągi regionalne kursują tylko na północ, a nie w kierunku Monachium. W przypadku Norymbergi, Ratyzbony, Würzburga i Bambergu nie jest konieczne dojeżdżanie do centrum miasta na dworzec centralny: najkrótszą geograficznie drogą dotarcia do tych miejsc środkami transportu publicznego jest wjazd autobusem 635 z lotniska do miasta Freising (co zajmuje około 20 minut) i stamtąd złapać pociąg. Nie martw się o lokalizację stacji kolejowej we Freising. Autobus zatrzymuje się tuż obok. Jednak pomimo konieczności „zawracania” koleją S-Bahn przez 45 minut, podróż pociągiem ICE z głównego dworca kolejowego w Monachium szybciej dotrze do Norymbergi, Würzburga i Bambergu niż opcja przez Freising. Dodatkowo co godzinę z lotniska przez Freising i Landshut odjeżdża pociąg regionalny do Ratyzbony, skąd można udać się dalej na północ. W przypadku Ratyzbony jest to najszybsza opcja.
Stanowisko Deutsche Bahn czynne jest codziennie w godzinach 07:30–22:00. Jeśli kasa jest zamknięta lub jest długa kolejka, kup bilet w jednym z automatów obok kasy lub przy wyjściu z Terminalu 2. System cenowy jest wprawdzie skomplikowany – opłaty wyliczane są indywidualnie dla każdej trasy, a także na podstawie popytu – i nawet Niemcy lubią z tego żartować, automaty można przełączyć na większość głównych języków europejskich i zazwyczaj wyjaśniają wszystkie pułapki związane z zakupem biletu. Pamiętaj tylko, aby kupić bilet dalekobieżny, jeśli zamierzasz jechać pociągiem dalekobieżnym, który jest ustawiany automatycznie po wybraniu pociągu dalekobieżnego z listy.
Autobusem edytuj
Dworce autobusowe znajdują się przed obszarem centralnym na poziomie 03, przed obszarami A i D Terminalu 1 na poziomie ulicy oraz przy północnym wejściu do Terminalu 2 na poziomie 04. Pozostałe przystanki autobusowe znajdują się w strefie Holiday parking (Urlauberparkplatz) P41 przy Modul A/B terminalu 1 i przed terminalem 2.
- Autobus ekspresowy Lufthansy kursuje z głównego dworca kolejowego w Monachium przez dzielnicę Schwabing (stacja Nordfriedhof) na lotnisko za 11 euro w jedną stronę lub 17 euro w obie strony. Kursuje co 20 minut w godzinach od 5:15 (pierwszy odjazd z miasta, ale jest już za późno na pierwsze odloty) do 22:30 (ostatni odjazd z lotniska), a podróż trwa ok 45 minut do 1 godziny, w zależności od ruchu. W zależności od pory dnia może to być wygodniejsza trasa niż S-Bahn, jeśli zatrzymasz się gdzieś w pobliżu głównego dworca kolejowego lub północnego odcinka linii metra U6. Z połączenia tego mogą korzystać wszyscy pasażerowie; nie potrzebujesz do tego biletu Lufthansy ani Star Alliance. Bilety można kupić online lub u kierowcy.
- MVV kursuje regionalną linię autobusową 635 między stacją we Freising a kilkoma przystankami na terenie lotniska, w tym obydwoma terminalami, parkingami długoterminowymi i innymi obiektami, co 20 minut w ciągu dnia. Bilety można kupić u kierowcy lub za pośrednictwem aplikacji MVV i MVG. Z Freising można dojechać pociągami regionalnymi w kierunku Monachium, a także w kierunku Ratyzbony i Norymbergi, pomijając podróż przez Monachium. Kolejna linia MVV, 512, łączy lotnisko z Erding co 30 minut w ciągu dnia, zatrzymując się również w pobliżu kilku hoteli lotniskowych w okolicznych wioskach.
Ponadto niemiecki przewoźnik autobusowy FlixBus obsługuje siedem połączeń między Innsbruckiem w Austrii a lotniskiem w Monachium przez główny dworzec autobusowy w Monachium od 19,50 euro w jedną stronę. Inni operatorzy to Regiojet. Dodatkowo do Norymbergi kursuje kolejny autobus Lufthansa Express, który zastąpił dotychczasowy lot krajowy i można go zarezerwować wyłącznie razem z dalszym lotem przez Monachium.
Taksówką lub wspólnym przejazdem edytuj
Postoje taksówek znajdują się na zewnątrz Terminalu 1, na poziomie przylotów i odlotów E04, tuż przed modułami A-E. Taksówki można także znaleźć na Terminalu 2, przy autobusie i na postoju taksówek na północ od poziomu przylotów E03 i poziomu odlotów E04 oraz na północ od obszaru centralnego/MAC na poziomie E03. Opłata za przejazd do centrum Monachium wynosi około 60 euro.
Ponadto na lotnisku dostępna jest aplikacja FreeNow do wspólnych przejazdów, a także Uber i Bolt, choć jej dostępność jest bardziej ograniczona w porównaniu z innymi dużymi miastami.
Samochodem edytuj
Z Monachium jedź w kierunku Deggendorf autostradą A 92. Zjedź z autostrady zjazdem 6, Dreieck Flughafen. Jeśli przyjeżdżasz z Pasawy, jedź wzdłuż B388 lub autostradą A 94 i wschodnią drogą lotniskową (Flughafentangente Ost).
Parkingi edytuj
Do wyboru jest wiele parkingów i garaży. Bezpośrednio przy terminalach znajdują się parkingi krótkoterminowe (dla tych, którzy spotykają się z przylatującymi pasażerami). W pobliżu terminali znajdują się garaże o numerach P1-P5, P7, P8 i P20. Tam opłata wynosi 175 € za 7 dni, 30 € za każdy dodatkowy dzień. Prześwit we wszystkich garażach wynosi co najmniej 2,0 m.
Przy drodze Flughafenallee znajdują się „parkingi dla urlopowiczów” (Urlauberparkplatz) o numerach P41, P80 i P81. Stamtąd można dojechać autobusem wahadłowym do terminali, który jest bezpłatny dla posiadaczy biletów parkingowych. Parking na 3-7 dni kosztuje 35 €, każdy dodatkowy dzień kosztuje 2 €.
Poruszanie się edytuj
Zwiedzanie to najłatwiejsza opcja w obrębie jednego terminala. Nie ma możliwości przejścia z jednego terminala na drugi bez opuszczania strefy bezpieczeństwa, ale w strefie operacyjnej lotniska znajdują się bezpłatne autobusy wahadłowe łączące terminale. W zależności od godziny autobus odjeżdża co około 10-20 minut. Ze względu na rosnącą liczbę dużych odrzutowców (takich jak A380 Emirates) czasami autobusy kursują z pełną wydajnością.
Czekanie edytuj
- 1 Centrum dla zwiedzających i wzgórze do obserwacji samolotów (S-Bahn S1, S8: Besucherzentrum). marzec-październik: codziennie 09:30-18:00; Listopad-luty: codziennie 09:30-17:00. Prezentacja historycznych samolotów i 28-metrowej skoczni z widokiem na pas startowy. Wzgórze nie jest dostępne dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich. Na terenie obiektu znajduje się dodatkowy plac zabaw dla dzieci, sklep z pamiątkami oraz restauracja samoobsługowa. Wejście na wieżę 1 €
- 2 Wzgórze do obserwacji samolotów na północ (obok Hallbergermooser Straße w pobliżu Attaching). Na północny zachód od północnego pasa startowego, obok Hallbermooser Straße, znajduje się drugie wzgórze, z którego można obserwować samoloty. Nie jest tak wysoki jak ten obok centrum dla zwiedzających, ale jest bezpłatny. bezpłatny.
- 3 Wzgórze do obserwacji samolotów na południe (obok Kreisstraße ED 30 niedaleko Franzheim). Na południowy wschód od południowego pasa startowego, obok Kreisstraße ED 30, znajduje się trzecia skocznia z możliwością obserwacji samolotów. Nie jest tak wysoki jak ten obok centrum dla zwiedzających, ale jest bezpłatny. bezpłatny.
- 4 Skywalk (Terminal 2, poziom 05; dostępny z głównej hali odpraw przed kontrolą bezpieczeństwa). Taras z widokiem na płytę postojową Terminalu 2 i satelitę. darmo.
- 5 Munich Airport Center (pomiędzy terminalami 1 i 2). Centrum rekreacyjno-usługowe na lotnisku pomiędzy terminalami 1 i 2. W jego skład wchodzi galeria handlowa, restauracje, centrum medyczne, centrum konferencyjne, munika i MAC-Forum. MAC-Forum to największy w Europie zadaszony teren zewnętrzny, na którym odbywają się różne imprezy, takie jak jarmark bożonarodzeniowy i jazda na łyżwach zimą oraz turniej siatkówki plażowej latem.
- 6 Darmowe gazety W Terminalu 2 (tylko w strefie operacyjnej lotniska) znajdują się stojaki z bezpłatnymi gazetami (głównie niemieckimi, ale można znaleźć także niektóre w języku angielskim), które Lufthansa udostępnia wszystkim pasażerom.
Saloniki edytuj
Oprócz poczekalni Lufthansa Star Alliance rozsianych po całym Terminalu 2, istnieją poczekalnie dedykowane dla niektórych linii lotniczych, a także poczekalnie ogólnodostępne obsługiwane przez lotnisko znajdujące się w Terminalu 1:
- Airport Lounge Europe (Terminal 1D, poziom 5 (za kontrolą bezpieczeństwa)). Otwarty salon dla miejsc docelowych w strefie Schengen obsługiwanych przez lotnisko, wejście od 38,20 € oraz dla pasażerów klasy biznes linii Condor, airBaltic i Islandii.
- Airport Lounge World (Terminal 1B, poziom 6 (za kontrolą bezpieczeństwa)). Otwarty salonik obsługiwany przez lotnisko, wejście od 49,90 € oraz dla pasażerów klasy biznes linii British Airways i American Airlines.
- Emirates Lounge (Terminal 1C, poziom 5 (za kontrolą bezpieczeństwa)). Poczekalnia przeznaczona wyłącznie dla pasażerów klasy pierwszej i biznes linii Emirates oraz członków jej statusu.
- Air France KLM Lounge (Terminal 1D, poziom 5 (za kontrolą bezpieczeństwa)). Poczekalnia dla gości klasy biznes Air France i KLM oraz członków statusowych, a także dla współpracujących linii lotniczych będących członkami SkyTeam.
 |
To jest zarys artykułu. Na razie zawiera schemat artykułu i niewiele więcej. Możesz pomóc, uzupełniając artykuł choćby o podstawowe informacje, doprowadzając go do statusu użytecznego. |