Skalickie Skałki

Skalickie Skałki – ciąg skałek w południowo-zachodniej Polsce, położonych w województwie dolnośląskim, w powiecie ząbkowickim, na Wzgórzach Strzelińskich.

Jedna ze Skalickich Skałek

Informacje

Znajdują się w sąsiedztwie wsi Skalice, nad doliną potoku Zuzanka. Stanowią ciąg skałek luźno rozrzuconych na przestrzeni 0,6 km.

Zbudowane są z gnejsu, mają do kilku metrów wysokości. Część ma charakter naturalny, a część jest pozostałością po wyrobiskach kamieniołomów. Są jednym z największych skupisk skalnych na Wzgórzach Strzelińskich.

Współrzędne geograficzne: 50°39′15″N, 17°02′55″E

Gdzie dalej

• W odległości 6 km na zachód Rezerwat przyrody Muszkowicki Las Bukowy, prawdziwa gratka dla miłośników przyrody, który zachwyca przez cały rok - wiosną dzięki kwitnącym wówczas wielu rzadkim gatunkom roślin, jesienią dzięki szczególnie pięknym o tej porze bukom, z których niektóre mają więcej niż 250 lat i ponad 100 cm średnicy. Występuje tu 11 gatunków drzew, 19 gatunków krzewów oraz 83 gatunki roślin zielnych. Stary drzewostan sprzyja gnieżdżeniu się licznych rzadkich ptaków.
• W odległości niespełna 5 km na zachód Muszkowice – wieś w której zabytkowa jest barokowa kaplica pielgrzymkowa pw. św. Anny, w lesie, na „Wzgórzu Marii”, z 1707 r., 1819 r. obecnie mszalna, a wokół niej XIX-wieczna Kalwaria. Miejsce to było w XIX i w pierwszej połowie XX w. znanym i popularnym miejscem pielgrzymkowym, dzięki cudownemu obrazowi, który niestety nie przetrwał zawieruchy wojennej II wojny światowej.
• Niespełna 3 km na północ Witostowice – wieś w której atrakcję stanowi zamek (zwany „zamkiem na wodzie”) otoczony szeroką fosą, z zachowaną wieżą i kazamatami, niegdyś rezydencja opatów henrykowskich. Powstał w pierwszej połowie XIV w. Początkowo założenie składało się z budynku mieszkalnego, kaplicy, wieży i budynków gospodarczych, otoczonych murem i fosą. Zamek był kilkakrotnie przebudowywany w XVI I XVII w. Powstał wówczas regularny układ zbliżony do kwadratu. W obrębie zamku znajdują się budynki mieszkalne i gospodarcze tworzące 3 skrzydła, otoczone fosą. Z czwartej strony dziedziniec zamyka mur kurtynowy z dwóch stron zakończony kolistymi basztami. Obecnie zamek przeznaczony jest do sprzedaży.
• W odległości 2 km na północny-zachód Henryków - położona nad rzeką Oławą stara wieś klasztorna (pierwsza wzmianka w dokumentach w 1222 r.), która zasłynęła w świecie dzięki pięknemu Opactwu cystersów i Księdze Henrykowskiej. Zespół Opactwa Cysterskiego w Henrykowie zaliczany jest do zabytków najwyższej klasy europejskiej. W jego skład wchodzi klasztor, kościół, zabudowania gospodarcze, ogrody i park. Ufundowany w latach 1222-1228, obecną barokową formę uzyskał za rządów opata Henryka Kehlerta w latach 1682 - 1685. Przez wieki ulegał licznym zniszczeniom i grabieżom, a mimo to stanowi prawdziwą perełkę wśród zabytków Dolnego Śląska. Henryków leży na Szlaku Cysterskim.

Księga zaś, jest kroniką klasztorną, pisaną w latach 1268-1273 przez opata Piotra. Tłumacząc nazwę nieopodal leżącej wsi Brukalice (znajduje się tam obecnie pomnik księgi henrykowskiej) przytoczył słynne słowa, uważane za pierwsze zdanie zapisane w języku polskim – „daj, teraz ja pomielę, a ty odpocznij” („day ut ia pobrusa a ti poziwaj”). Te słowa miał wypowiedzieć mieszkający tam chłop imieniem Boguchwał do swojej żony mielącej zboże w żarnach. Widocznie model małżeństwa partnerskiego w owych czasach nie był popularny, skoro taka propozycja została uznana za godną umieszczenia jej w kronice klasztornej.

• W odległości niespełna 10 km Faunistyczny rezerwat przyrody "Skałki Stoleckie" o powierzchni 2,03 ha utworzony w 1965 r. w nieczynnym kamieniołomie wapienia, na południowym stoku Góry Wapiennej (398 m n.p.m.) koło wsi Stolec w celu ochrony najdalej na północ wysuniętego stanowiska występowania czterech gatunków owadów śródziemnomorskich, w tym obrostki murówki (pszczoła czarna), budującej gniazda z gliny na skale wapiennej. Jest to jedyne w Polsce stanowisko tej pszczoły, która prawdopodobnie zniszczona została przez intensywne nawożenie upraw nawozami sztucznymi i pestycydami (chemicznymi środkami ochrony roślin). Oprócz pszczoły także chroni się tutaj trzy gatunki błonkówek.

Z drzew i krzewów występują w tym rezerwacie: dąb, brzoza, jarzębina, kruszyna pospolita, żarnowiec, dzika róża, bez czarny, a wśród roślin naskalnych unikatowy zdziczały – rozchodnik biały.

W 2007 r. został zatwierdzony obszar Natura 2000 PLH020012 o tej samej nazwie co rezerwat, ale o powierzchni większej, bo 6,3 ha. W sztolniach i komorach podziemnych dawnej kopalni rud srebra i wapienia znajduje się jedno z najbogatszych stanowisk nietoperzy na Dolnym Śląsku, reprezentowanych tu przez 12 gatunków m.in. mopek, nocek orzęsiony, nocek duży, nocek Bechsteina, nocek Natterera. Wśród nich najliczniej występującym jest mopek. W lutym 2003 r. naliczono 261 osobników różnych gatunków.