Sieradz

miasto i gmina w województwie łódzkim

Sieradz – miasto w Polsce, w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, siedziba powiatu nad rzeką Wartą.

Sieradz, ulica T. Kościuszki
Sieradz, budynek liceum
Sieradz, Teatr Miejski

Charakterystyka edytuj

Położenie geograficzne: 51°35′43″N 18°43′50″E

To jedno z najstarszych miast w Polsce. Ślady osadnictwa sięgają VI–VII w. W XI w. powstał tu gród kasztelański, wymieniony w 1136 r. Prawa miejskie otrzymał przed 1255 r. od księcia Kazimierza Kondradowica. Miasto spalone w 1331 r. przez Krzyżaków, po odbudowie za Kazimierza Wielkiego miało 3 bramy: Grodzką, Krakowską i Warcką. W 1445 r. odbyła się tu elekcja króla Kazimierza Jagiellończyka. Chorągwie sieradzkie w bitwie pod Grunwaldem wyróżniły się męstwem i król Władysław Jagiełło nadał przywilej używania przez miasto czerwonego laku do pieczęci.

W XVII i XVIII w. następował powolny upadek z powodu najazdów szwedzkich i pożarów.

Podczas powstania styczniowego były tu miejsca koncentracji powstańców i potyczek z wojskami carskimi.

Rok 1902 przyniósł połączenie kolejowe z Kaliszem i Łodzią Koleją Warszawsko-Kaliską. Pozostał z tamtych czasów niewielki budynek dworca kolejowego na przedmieściu.

W 20-leciu międzywojennym był to dość duży ośrodek rolniczo-przemysłowy

Od XIV w. do II rozbioru Polski oraz w latach 1975–1998 Sieradz był stolicą województwa sieradzkiego.

Najsłynniejsi sieradzanie to:

Dojazd edytuj

Samolotem edytuj

Koleją edytuj

Przez Sieradz biegnie: Linia kolejowa nr 14 – o długości 388,577 km, łącząca stację Łódź Kaliska ze stacją Forst (Lausitz).

Samochodem edytuj

Przez Sieradz biegnie:

Autobusem edytuj

Statkiem edytuj

Komunikacja edytuj

Warto zobaczyć edytuj

  • Budynek u zbiegu ul. Dominikańskiej i Zamkowej, zwany "kamienicą pojagiellońską"; jest to najstarsza kamienica mieszkalna w Sieradzu, powstała w końcu XVI lub na początku XVII w., obecnie siedziba Muzeum Okręgowego
  • Dawny zajazd pocztowy z XIX w., obecnie siedziba Biura Wystaw Artystycznych
  • Podominikański Zespół Kościelno - Klasztorny z XIII w. – najstarszy zabytek architektury
  • Kolegiata pw. Wszystkich Świętych
  • Wzgórze Zamkowe, będące pozostałością grodu kasztelańskiego, a następnie książęcego, w którego obrębie w XIII wieku wzniesiono ceglaną rotundę; w XIV wieku gród zastąpił murowany zamek królewski (starościński), wielokrotnie rozbudowywany i przebudowywany, rozebrany w końcu XVIII wieku;
  • Staromiejski Rynek zachował średniowieczny układ przestrzenny z centralnym placem i ulicami wychodzącymi parami z jego naroży. Piętrowe budynki go okalające pochodzą z XIX i XX w.
  • Budynek Teatru Miejskiego, w przeszłości stajnie pocztowe
  • Tzw. Dom Kata przy ul. Ogrodowej – budynek kryjący w sobie relikt XIV-wiecznej baszty i niewielki odcinek miejskiego muru obronnego
  • Budynek przy ul. Ogrodowej, w którym urodził się Ary Sternfeld. Na ścianie budynku stosowna tablica pamiątkowa
  • Neoklasyczny gmach I Liceum Ogólnokształcącego im. Kazimierza Jagiellończyka z lat 20. XX w. przy ulicy Żwirki i Wigury 3

Najbliższe okolice edytuj

Praca edytuj

Nauka edytuj

Zakupy edytuj

Gastronomia edytuj

Festiwale, imprezy edytuj

  • Sieradzka Konferencja Kosmiczna pn. „Dziedzictwo Arego Sternfelda” co roku w październiku
  • Ogólnopolski Konkurs Uczniów Fryzjerstwa im. Antoine`a Cierpikowskiego

Nocleg edytuj

Kontakt edytuj

Bezpieczeństwo edytuj

Informacje turystyczne edytuj

Wyjazd edytuj

Zobacz też edytuj