Rezerwat przyrody Jezioro Drużno

Rezerwat przyrody na Jeziorze Druzno

Rezerwat przyrody Jezioro Drużno – faunistyczny rezerwat przyrody w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, utworzony na terenie gmin: Elbląg i Markusy, na Żuławach Elbląskich.

Mimo że rezerwat został nazwany od jeziora Druzno, w jego nazwa występuje niepoprawna wersja nazwy jeziora – Drużno.

Współrzędne geograficzne początku ścieżki dydaktycznej w rezerwacie: 54°03′54″N, 19°27′05″E

Jezioro Druzno, ptaki
Jezioro Druzno, łabędzie
Jezioro Druzno, łabędzie
Jezioro Druzno, roślinność
Jezioro Druzno, roślinność
Jezioro Druzno, roślinność
Roślinność na jeziorze Druzno
Statek wycieczkowy na jeziorze Druzno, szlakiem Kanału Elbląskiego

Jezioro położone jest w południowo-wschodniej części Żuław Elbląskich, na terenie Parku Krajobrazowego Wysoczyzny Elbląskiej. Duży zbiornik stanowiący atrakcję krajoznawczą zarówno dla turystów i przyrodników oraz ostatnio wędkarzy. Powierzchnia: od 1109,42 ha do 1790,1 ha. Powierzchnia wody ulega znacznym wahaniom w zależności od kierunku wiatru. Głębokość maksymalna jeziora Druzno - 2,5 m do 3 m ; średnia 1 do 2,25 m. Głębokość, podobnie jak powierzchnia zbiornika jest zmienna i zależna od warunków pogodowych (wiatry!) i stanów wody Zalewu Wiślanego.

Klasa czystości: Zbiornik silnie zeutrofizowany. Jednym ze źródeł zanieczyszczenia jest Kanał Elbląski, którym dostarczane są wszelkiego rodzaju "śmieci". Na podstawie przeprowadzonych w 2003 r. badań czystości wody jeziora, zaliczono je do wód pozaklasowych.

Dno zarośnięte roślinnością podwodną i pływającą – przebagrowany jest jedynie tor Kanału Elbląskiego, który i tak obecnie wymaga ponownego oczyszczenia. Dno muliste. Do zbiornika uchodzi kilka niewielkich rzek, między innymi: Brzeźnica, Burzanka, Dzierzgoń, Elszka, Kowalewka, Marwicka Młynówka, Tina (jedno odgałęzienie w dolnym biegu), Wąska. Z jeziora wypływa rzeka Elbląg.

Jezioro jest bardzo trudno dostępne – do otwartej wody praktycznie nie ma dojścia. Brzegi otoczone wałami przeciwpowodziowymi, silnie zarośnięte, z przewagą szuwarów, olesów i łozowisk. Wokół jeziora i rowów melioracyjnych bujnie rozwinięta roślinność szuwarowa. Powierzchnia wody silnie zarośnięta roślinnością pływającą. System wałów oraz cieków wokół jeziora jest pod opieką Zarządu Melioracji i Urządzeń Wodnych Województwa Warmińsko-Mazurskiego, Oddziału Regionalnego w Elblągu.

Przez jezioro prowadzi szlak żeglugowy z Elbląga do Ostródy. Kanał Elbląski ma swój początek właśnie w południowej części tego jeziora.

Powierzchnia rezerwatu: 3 021,6 ha. Utworzony został w 1966 r.

Rezerwat obejmuje akwen jeziora Druzno wraz z okolicznymi terenami roślinności szuwarowej, zarośli wierzbowych i lasu olsowego.

Rezerwat powołano ze względów naukowych i dydaktycznych. Znajduje się tutaj prawie 700 gatunków roślin naczyniowych i znaczna ilość różnorodnych przedstawicieli fauny, również ptaków. Głównym celem ochrony jest zachowanie miejsc lęgowych ptactwa wodnego i błotnego. Występuje tu wiele gatunków ptaków wodnych, zarówno w okresie lęgowym, jak i w czasie wędrówek. Do najznamienitszych gatunków lęgowych należą: rybitwa białowąsa, bielik, zausznik, zielonka, kropiatka, żuraw, błotniak stawowy i - bodaj najważniejsza i najrzadsza - podgorzałka – kaczka, której liczebność w latach 80. XX w. spadła o ponad 90%! Zaledwie 3 pary tych kaczek lęgną się w ostatnich latach w rezerwacie (przez wzgląd na ich bezpieczeństwo nie należy zdradzać, w którym miejscu, ani ich poszukiwać). Oczywiście lista gatunków lęgowych jest o wiele większa.

Dodatkowo obszar rezerwatu pokrywa się z obszarami Natura 2000 Druzno (PLH280028) (Specjalny obszar ochrony siedlisk) oraz o większej powierzchni Drużno (PLB280013) (Obszar specjalnej ochrony ptaków).

W 2002 r. ze względu na bogactwo roślinne i bioróżnorodność został objęty międzynarodową formą ochrony i wpisany na listę ramsarską.

Jest to miejsce wyjątkowe w skali kraju, a może i całej Europy (niekiedy nazywane „Polską Amazonią”).

Jezioro Druzno swym wyglądem nie przypomina większości jezior w Polsce. Zdecydowana większość tafli tego jeziora porośnięta jest nymfeidami, czyli roślinami o pływających liściach: grzybieniami, grążelem a także bardzo rzadkim grzybieńczykiem (jest to najdalej na północ wysunięte stanowisko tej rośliny w Europie, rośliny objętej w Polsce ścisłą ochroną gatunkową). Piękno grzybieńczyka najlepiej podziwiać z daleka. W okresie kwitnienia zmienia on kolor jeziora z zielonego na żółty.

Rezerwat jest praktycznie zamknięty dla turystów. Są jednak dwa sposoby, by podziwiać to fenomenalne miejsce.

1. Rejs Kanałem Elbląskim, który biegnie przez środek jeziora. W tym miejscu trzeba mocno podkreślić, że można się poruszać wyłącznie po kanale, poza nim obecność turystów jest nielegalna, co dla nierozważnych turystów – ze względu na częste patrole policji rzecznej – może skończyć się mandatem.

2. Ścieżka dydaktyczna i wieża widokowa w południowej części rezerwatu. To zdecydowanie najlepsze miejsce dla obserwacji ptaków na jeziorze. Z wieży jest widok na kolonię mewy śmieszki (około 2000-4000 par), wokół której praktycznie koncentruje się życie reszty awifauny wodno-błotnej jeziora Druzno. Na wieżę proponuję zabrać dobrej jakości lunetę na statywie – będzie bardzo pomocna w obserwacji na duże odległości.

Ścieżka dydaktyczna jest co prawda nieukończona, brakuje tablic informacyjnych, a sama dróżka jest podziurawiona przez bobry, karczowniki i norki, trzeba więc uważać, by nie skręcić sobie kostki. Spacer zaczynamy w prawdziwym i dzikim lesie olsowym, następnie dochodzimy do rzeki Dzierzgoń, tej samej, po której wędrował niegdyś św. Wojciech, by nawracać pogańskich Prusów. Idąc wzdłuż rzeki, dotrzemy do wieży widokowej – dalej iść się już nie da, bo już jest tylko woda.

Na terenie rezerwatu prowadzona jest gospodarka rybacka, podlega ona jednak silnym restrykcjom. Wędkowanie z brzegu jest zazwyczaj zabronione. Jedynie w okresie jesiennym, tj. od września do grudnia, w miejscowej przystani rybackiej można odpłatnie wynająć łódkę i wędkować (dopuszczalne są tylko przynęty sztuczne, zakazany jest karaś srebrzysty jako żywiec. Obowiązują znaczące limity oraz wymiany ochronne, np. można zabrać maksymalnie 2 szczupaki nie mniejsze niż 50 cm i nie większe niż 80 cm). Szczupak, sandacz i węgorz mają łączny limit dobowy - 2 szt. Okoń chroniony jest do 20 cm. Okoni można zabrać ze sobą 20 szt. Zimą z lodu można wędkować na całej powierzchni jeziora, lecz bez zanęcania.

http://ptasieogrody.pl/wiki/Rezerwat_Jezioro_Drużno


Geographical Coordinates