Informacje ogólne

edytuj

Nieprawdopodobnie bajkowy park Güell, zaprojektowany i zbudowany przez genialnego katalońskiego architekta Antonio Gaudiego, znajduje się na jednym ze wzgórz na przedmieściach Barcelony.

Można do niego dojechać metrem, wejść na piechotę albo wjechać ruchomymi schodami. To niezwykłe rozwiązanie, bo schody te nie są przykryte żadnym dachem i suną wysoko pod górę na długości kilkuset metrów.

Park ten został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO w 1984 roku.

Schody i pawilony

edytuj

Na obszarze parku oprócz licznych rzeźb i fontann znajdują się monumentalne schody, które prowadzą do Sali Hipostila, centralnego punktu parku. Pawilony i schody główne wyglądają jak z bajki. Pawilony mają zakrzywione dachy i pokryte są kolorowymi kafelkami i zdobionymi wieżyczkami. Jaszczurka przypominająca smoka, znajdująca się w centrum i pokryta kolorowymi płytkami ceramicznymi jest najbardziej znanym symbolem parku.

Schody główne
Pawilon
Pawilon ogrodowy.


"Wijąca się ława"

edytuj
"Wijąca się ława"

Na dachu Sali Hipostila mieści się rozległy taras. Jedną z atrakcji tego miejsca jest najdłuższa ławka świata, cała ozdobiona mozaiką z kawałków wielobarwnych płytek ceramicznych. Ławka wije się nieregularnym łukiem na górnym tarasie widokowym, stanowiąc jednocześnie poręcz, chroniącą przed wypadnięciem.

Pozostałe atrakcje

edytuj
Filary przypominające drzewa

Między 1906 i 1926, Gaudí mieszkał w jednym z dwóch domów, które mieszczą się w tym parku. Dom, znany jako Casa Museu Gaudí, zaprojektowany przez Francesc Berenguer służy teraz jako muzeum i wystawia niektóre meble Gaudiego (w tym niektóre z Casa Batlló) oraz rysunki. W parku znajduję się również dom - Casa Trias (niedostępny dla zwiedzających) oraz wijące się dróżki ze ścieżkami wspieranymi przez filary przypominające drzewa.

Bibliografia

edytuj

Teksty zredagowano w oparciu o:
Przewodnik po Barcelonie
Atrakcje Barcelony




Na niniejszej stronie wykorzystano treści ze strony: Park Güell opublikowanej w portalu Wikitravel; autorzy: w historii edycji; prawa autorskie: na licencji CC-BY-SA 1.0