Dziewicza Góra (Pojezierze Gnieźnieńskie)

Dziewicza Góra – wzniesienie o wysokości 144,9 m n.p.m., na Pojezierzu Gnieźnieńskim, położone w Polsce, w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Czerwonak. Wyniosłość względna to około 90 m.

Informacje ogólne

Współrzędne geograficzne: 52°28′48″N, 17°00′40″E

Dziewicza Góra jest najwyższym wzniesieniem na terenie Parku Krajobrazowego Puszcza Zielonka. Teren wzniesienia jest objęty specjalnym obszarem ochrony siedlisk "Uroczyska Puszczy Zielonki".

Wzniesienie jest drugim co do wysokości w paśmie wzgórz moreny czołowej stadiału poznańskiego.

Znajduje się na pograniczu Pojezierza Gnieźnieńskiego (północ) i Równiny Wrzesińskiej (południe).

Historia

Wzniesienie pierwotnie nosiło nazwę Dziewcza Góra, nazwę tę łączyło się z cysterkami, którym w 1242 r. książę Przemysł I nadał ten teren. Z biegiem lat nazwa przekształciła się do obecnej postaci.

Środowisko przyrodnicze

Dziewicza Góra stanowi element moreny czołowej stadiału poznańskiego, 10 km od Poznania, 2 km na wschód od Doliny Warty. Stoki wzniesienia (grzbiet ma około 400 m długości) porasta las mieszany zaś w kilku miejscach znajduje się starodrzew dębowy. Obszar objęto ochroną ze względu na ok. 700 gatunków roślin naczyniowych oraz ok. 130 gatunków mchów i wątrobowców. Są to gatunki charakterystyczne dla zróżnicowanych środowisk: leśnych, łąkowych, stepowych a nawet górskich. Swoją strukturą las ten przypomina pierwotną puszczę.

Na stokach góry występuje również czerwiec polski, który być może hodowały tu cysterki, a od którego pochodzi nazwa pobliskiego Czerwonaka.

Turystyka

Popularny teren wycieczkowy, przez który przebiegają znakowane szlaki piesze oraz ścieżka przyrodnicza „Dziewicza Góra”.

Ciekawostki. Wieża

Po dużym pożarze w 1992 r. w którym spłonęło 250 ha Puszczy Zielonki oraz kilku mniejszych postanowiono wzmocnić ochronę przeciwpożarową kompleksu leśnego. Na szczycie Dziewiczej Góry w 2005 r. Nadleśnictwo Łopuchówko wybudowało przeciwpożarową wieżę obserwacyjną. Wieża służy również turystom jako punkt widokowy. Żelbetowa wieża na planie koła o średnicy 4 m ma 40 m wysokości. Poziom kabiny obserwacyjnej to 33 m, a poniżej, na wysokości 30 m od podstawy znajduje się taras widokowy z którego rozciąga się rozległy widok na Poznań. Obiekt wykonało Przedsiębiorstwo Projektowo-Budowlane MCP Kopuły z Bielska-Białej, według projektu inż. arch. Joanny Giczali-Ochodek i inż. Andrzeja Czecha (informacja na tablicy umieszczonej przy wejściu do wieży in situ).