Tunezja

Tunezja
Lokalizacja
Flaga
Główne informacje
Stolica	Tunis
Ustrój polityczny	republika
Waluta	dinar tunezyjski
Powierzchnia	163 610
Język	arabski
Religia	islam
Numer kierunkowy	+216
Domena internetowa	.tn
Strefa czasowa	UTC +1 – zima +2 – lato

Tunezja – państwo arabskie leżące w północnej Afryce nad Morzem Śródziemnym. Graniczy z Algierią i Libią. W latach 1881-1956 pod protektoratem Francji. Od 12 listopada 1956 roku w ONZ, a od 1 października 1958 r. członek Ligi Państw Arabskich. Stolicą kraju jest Tunis. Największą wyspą Tunezji jest Dżerba.

Charakterystyka

Geografia

Tunezja położona jest w Afryce Północnej i zajmuje powierzchnię wielkości połowy Polski. Wybrzeże Tunezji na północy i wschodzie opływa Morze Śródziemne. Północ kraju jest górzysta i gęsto zalesiona. Im dalej na południe, ukształtowanie terenu zmienia się w coraz bardziej płaskie i suche aż do obszaru sztosów (słone jeziora, zazwyczaj wyschnięte) wyznaczających początek strefy saharyjskiej.

Klimat

Na wybrzeżu jest klimat śródziemnomorski. Na wschodnim wybrzeżu bardziej suchy. Na północy występuje klimat podzwrotnikowy, od pośredniego między morskim a kontynentalnym, na południu zwrotnikowy skrajnie suchy-kontynentalny.

Historia

2 tys. lat p.n.e. obszar ten został opanowany przez Fenicjan, którzy założyli tu wiele miast. Jednym z nich była słynna Kartagina. W szczytowym okresie rozwoju stała się jednym z najważniejszych mocarstw świata antycznego.

W wyniku konfliktu z Cesarstwem Rzymskim i klęski Hannibala pod Zamą, w 146 r. p.n.e. państwo przeszło pod panowanie Rzymian, jako prowincja Africa Proconsularis.

W V wieku n.e. Tunezję podbili Wandalowie, a wiek później Bizantyjczycy. Wraz z końcem VII wieku dostała się we władanie Arabów.

Gdy w 1574 podbili kraj Turcy, Tunezja stała się częścią Imperium Osmańskiego. W praktyce jednak pozostawała niezależnym księstwem rządzonym przez bejów. Jednak na skutek dużego zadłużenia w 1881 r. kontrolę nad krajem przejęła Francja, czyniąc go swoim protektoratem.

Bardzo szybko rozwinął się tu ruch narodowowyzwoleńczy, a w latach dwudziestych XX wieku powstała walcząca o niepodległość partia Destur. W czasie II wojny światowej Tunezja okupowana była przez wojska niemieckie i włoskie. Przez kraj przebiegał jeden z ważniejszych frontów wojny. Dopiero w 1943 roku kraj został zdobyty przez wojska brytyjskie.

Zależność od Francji trwała do 1954 r., kiedy Tunezja uzyskała wewnętrzną autonomię, a 20 marca 1956 r. niepodległość. Po odzyskaniu niezależności prawo zakazało cudzoziemcom posiadania ziemi, powodując tym ich znaczny odpływ.

Jej pierwszym prezydentem został Habiba Bourguiba. Początkowo był wybierany na pięcioletnie kadencje, aż w 1975 r. został mianowany dożywotnim prezydentem. Jego rządy twardej ręki w jednej strony uniemożliwiały rozwój fundamentalizmów i zbliżyły kraj ku zachodniej Europie, z drugiej ograniczały pluralizm i demokrację. W 1987 roku prezydent został usunięty w wyniku zamachu stanu, a zastąpił go dotychczasowy premier Ben Ali. Niestety również on kontynuował autorytarny styl rządzenia, dławiąc opozycję.

Na przełomie 2010 i 2011 roku doszło w Tunezji do masowych protestów, rozpoczynając słynna arabską wiosnę. W ich wyniku Ben Ali opuścił kraj, a Tunezja rozpoczęła trudną drogę ku demokracji.    

Polityka

Republika Tunezyjska jest krajem o systemie semiprezydenckim. Według konstytucji uchwalonej 27 stycznia 2014 przez tunezyjskie Zgromadzenie Konstytucyjne głową państwa jest prezydent, władzę wykonawczą sprawuje prezydent oraz rząd kierowany przez premiera, władzę ustawodawczą stanowi jednoizbowy parlament – Zgromadzenie Przedstawicieli Ludowych.

Gospodarka

Do lat 60. Tunezja była jednym z głównych eksporterów ropy naftowej i gazu ziemnego. W połowie lat 80. XX w. został zapoczątkowany program zmian strukturalnych w gospodarce kraju, który był wspierany przez Bank Światowy i Międzynarodowy Fundusz Walutowy. Program realizował m.in. liberalizację cen i handlu zagranicznego, a także dalszą prywatyzację przedsiębiorstw należących do państwa. Obecnie państwo należy do jednych z najlepiej rozwiniętych w Afryce, a podstawą tunezyjskiej gospodarki, oprócz rolnictwa jest przemysł wydobywczy, przemysł naftowy, turystyka i przemysł odzieżowy.

Dojazd

Samolotem

Największym portem lotniczym Tunezji jest międzynarodowy port lotniczy Tunis-Kartagina. Ponadto turyści przylatują na lotnisko Monastyr-Skanes, położone pomiędzy Monastyrem a Susą oraz na lotnisko Dżerba-Dżardzis na Dżerbie. Można dolecieć z Katowic-Pyrzowic i Warszawy.

Statkiem

Funkcjonują połączenia promowe z Francją oraz Włochami.

Podział administracyjny

Podział administracyjny Tunezji

Tunezja jest podzielona na 24 gubernatorstwa zwane wilajetmi. Gubernatorstwa dzielą się dalej na łącznie 262 dystrykty, a te na gminy.

Lista gubernatorstw:

1. Al-Kaf
2. Al-Kasrajn
3. Al-Mahdija
4. Arjana
5. Badża
6. Bin Arus
7. Bizerta
8. Kabis
9. Kafsa
10. Dżunduba
11. Kairuan
12. Kibili
13. Manuba
14. Madanin (do gubernatorstwa należy również Dżerba)
15. Monastyr
16. Nabul
17. Safakis
18. Sidi Bu Zajd
19. Siljana
20. Susa
21. Tatawin
22. Tauzar
23. Tunis
24. Zaghwan

Miasta

Według danych oficjalnych pochodzących z 2004 roku Tunezja posiadała ponad 100 miast o ludności przekraczającej 15 tys. mieszkańców. Stolica kraju Tunis jako jedyne miasto liczyło ponad pół miliona mieszkańców; 6 miast z ludnością 100÷500 tys.; 23 miast z ludnością 50÷100 tys.; 39 miast z ludnością 25÷50 tys. oraz reszta miast poniżej 25 tys. mieszkańców. Midun, Houmt Souk

• Tunis
• Safakis
• Bizerta
• Kabis
• Susa
• Kairuan
• Nabul
• Monastyr
• Arjana

Ciekawe miejsca

• Dżerba
• Kartagina

Obiekty z listy światowego dziedzictwa UNESCO

• Amfiteatr w Al-Dżamm
• Dugga (Thugga)
• Kairuan
• Kartagina – stanowisko archeologiczne
• Medyna w Susie
• Medyna w Tunisie
• Miasto punickie Karkawan z nekropolą
• Park Narodowy Aszkal

Transport

• Długość linii kolejowych: 2260 km
  • połączenia krajowe oraz z Algierią i Marokiem
• Długość dróg samochodowych: 29,2 tys. km
• Główne porty morskie: Tunis, Radis, Bizerta, Susa, Safakis, Kabis, Dżardżis
• Główne porty lotnicze: Tunis, Safakis, Dżerba-Zarzis, Monastyr, Tauzar

Język

Językiem urzędowym jest arabski. Powszechna jest znajomość francuskiego, zwłaszcza wśród starszego pokolenia. W dużych ośrodkach turystycznych można spróbować porozumieć się po angielsku.

Noclegi

• Club Med Djerba - rodzinny hotel ultra all inclusive nad morzem

Bezpieczeństwo

Przedstawicielstwa dyplomatyczne

Przedstawicielstwa dyplomatyczne akredytowane w Tunezji

Ambasada RP w Tunisie

Tunezja, Tunis, Le Grand Boulevard de la Corniche, 2045 Les Berges du Lac II

Telefon: +216 71 196 193

Faks: +216 71 196 203

Strona www: https://tunis.msz.gov.pl/pl/

E-mail: tunis.amb.sekretariat@msz.gov.pl

Przedstawicielstwa dyplomatyczne akredytowane w Polsce

Ambasada Republiki Tunezji w Warszawie

ul. Myśliwiecka 14

00-459 Warszawa

Telefon: +48 22 628 63 30

Fax: +48 22 621 62 95

Strona www: https://www.diplomatie.gov.tn/en/nc/mission/etranger/ambassade-de-tunisie-a-warsaw-pologne

E-mail: at.varsovie@ambtun.pl

---