Rozewie

Rozewie – przylądek w Polsce, w województwie pomorskim, w powiecie puckim, w gminie Władysławowo, nad Morzem Bałtyckim, na Pobrzeżu Kaszubskim.

Rozewie
Rozewie. Latarnia morska. Autor zdjęcia Tournasol7
Informacje
Państwo Polska
Region Województwo pomorskie
Strona internetowa
Przylądek Rozewie widziany z plaży w Chłapowie. Autor zdjęcia Vindicator
Latarnia morska na Rozewiu. Autor zdjęcia Adam Balcerzak
Rozewie. Pomnik Stefana Żeromskiego. Autor zdjęcia Pan Koracz
Górna część latarni morskiej Rozewie. Autor zdjęcia Tomasz Lerczak

Na przylądku znajduje się Latarnia Morska Rozewie. Miejsce to uważane było za najdalej wysunięty na północ obszar Polski, jednak w rzeczywistości ten punkt linii brzegowej znajduje się na terenie pobliskiej wsi Jastrzębia Góra (Gwiazda Północy).

Do 1920 r. nazwa Rozewie odnosiła się wyłącznie do przylądka i starej latarni morskiej. Wieś Rozewie (oprócz zabudowań latarni) powstała po 1920 r.

Współrzędne geograficzne: 54°49′50″N 18°20′18″E

Latarnia Rozewie (najstarsza tego typu budowla na polskim wybrzeżu) znajduje się na Przylądku Rozewie, tuż przy wschodniej granicy Jastrzębiej Góry.

Rozewie objęte jest od 1959 r. krajobrazowym rezerwatem Przylądek Rozewski o powierzchni 12,15 ha. Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych fragmentu wybrzeża klifowego porosłego lasem mieszanym z udziałem buka oraz w celu ochrony stanowiska jarzębu szwedzkiego (Sorbus intermedia). Ochronie podlegają resztki buczyny pomorskiej (występują drzewa ponad dwustuletnie o obwodzie pnia dochodzącym do 3 m) na wysokim brzegu klifowym. Przylądek został wzmocniony betonową ochroną mającą chronić go przed zjawiskiem abrazji. Na terenie rezerwatu występuje 196 gatunków roślin naczyniowych, w tyle wielu podlegających ochronie.

Rozewie to nie tylko legendarna latarnia morska ale i sławne dęby.

Latarnia była wielokrotnie podwyższana, a obecnie jej konstrukcję stanowi murowana podstawa i metalowa wieża. Przy latarni zwiedzić można jej maszynownię, stoją tam również 2 pomniki: popiersie Stefana Żeromskiego oraz pomnik ustawiony na pamiątkę objęcia Pomorza przez Wojsko Polskie w 1920 r. Nieopodal usytuowana jest druga, nieczynna już latarnia.

Latarnia udostępniona jest do zwiedzania (ul. Leona Wzorka 1, tel. 58 674 95 42), z jej szczytu podziwiać można rozległą panoramę okolicy. Przy okazji można obejrzeć eksponaty filii Centralnego Muzeum Morskiego w Gdańsku – m. in. modele dawnych latarń i reflektor z latarni Stilo oraz zbiór pokazujący przekrój latarni morskich od starożytności do dzisiaj.

Przed latarnią znajduje się parking, toaleta oraz punkt małej gastronomii.

Dane techniczne: wysokość latarni: 32,7 m, wysokość światła: 83,2 m n.p.m., zasięg światła: 26 Mm (mil morskich).

Godziny otwarcia:

  • maj, czerwiec, wrzesień - od 10.00 do 14.00 i od 15.00 do 18.00,
  • lipiec, sierpień - od 09.00 do 19.00.

Ceny biletów: normalny - 8 zł, ulgowy - 5 zł (dzieci powyżej 4 roku życia, uczniowie, studenci, emeryci i renciści oraz osoby niepełnosprawne wraz z opiekunem). Ze względów bezpieczeństwa latarnię mogą zwiedzać tylko dzieci powyżej 4 roku życia, przy czym dzieci w wieku 4-7 lat zwiedzać mogą jedynie pod opieką osoby dorosłej.

W odległości ok. 12 km na południe Groty Mechowskie – jaskinia we wsi Mechowo (gmina Puck, powiat pucki, województwo pomorskie) w obrębie Wysoczyzny Żarnowieckiej, wytworzona w osadach fluwioglacjalnych zlodowacenia bałtyckiego. Duża osobliwość geologiczna w skali Niżu Środkowoeuropejskiego, chroniona od 1955 r. jako pomnik przyrody nieożywionej.

Geographical Coordinates