Rezerwat przyrody Zabrzeźnia

Utworzony 25 lipca 1984 r. florystyczny rezerwat przyrodniczy „Zabrzeźnia”, ma powierzchnię 27,62 ha i leży w nadleśnictwie Grotniki, w gminie Głowno w powiecie zgierskim, województwie łódzkim, w Polsce. Mezoregion Równina Łowicko-Błońska.
Współrzędne geograficzne: 51°58′20″N 19°41′20″E

Głównym celem powołania rezerwatu jest zachowanie i ochrona jodły pospolitej (Abies alba), występującej w tym rezerwacie na północnej granicy jej naturalnego zasięgu oraz naturalizacja występujących w rezerwacie zespołów grądowych.
W 1994 r. w rezerwacie spisano występujące w nim jodły: 78 sztuk, w tym 4 zamierające i 3 suche. Najwyższe przekraczały 30 m wysokości i miały po 110-165 cm obwodu w pierśnicy.
Uroczysko jest pozostałością naturalnego kompleksu lasów mieszanych z udziałem jodły, która rośnie tutaj na najniżej położonym w kraju stanowisku. W drzewostanie dominują: dąb szypułkowy, grab zwyczajny, sosna zwyczajna i brzoza brodawkowata. W podszyciu występuje: jarząb pospolity, dereń świdwa, kruszyna pospolita oraz trzmielina zwyczajna.
Rezerwat leży tuż przy granicy miasta Głowno, w odległości 3 km od centrum miasta.
Rodzaj rezerwatu: florystyczny. Typ rezerwatu: biocenotyczny i fizjocenotyczny, podtyp rezerwatu: biocenoz naturalnych i półnaturalnych, typ ekosystemu: leśny i borowy, podtyp ekosystemu: lasów wyżynnych.