W powiecie działa także dobrze zorganizowana sieć autobusów PKS i sieć kolejowa. Stanowi ją 14 stacji i przystanków kolejowych oraz 67 kilometrów linii kolejowych.
Przed I rozbiorem I Rzeczypospolitej w 1772 istniało starostwo niegrodowe kościerskie. W okresie zaboru pruskiego w latach 1818-1919 funkcjonował pruski powiat „Landkreis Berent”. W latach 1920-1939 (II Rzeczpospolita) i 1945-1975 (PRL) istniał powiat ziemski kościerski. W okresie wrzesień 1939 – luty/marzec 1945 obszar powiatu znajdował się pod okupacją niemiecką.
W 1920 przyznany Polsce powiat zajmował obszar 117.698 ha i był mniejszy od swojego pruskiego odpowiednika o 6301 ha, które odeszły do Wolnego Miasta Gdańska (wsie Częstocin, Trzepowo, Gromadzin, Czarna Huta, Borowina, Olszanka, Sucha Huta, Pawłowo).
Kaszubski Park Etnograficzny we Wdzydzach Kiszewskich
Kalwaria Wielewska i Muzeum Ziemi Zaborskiej w Wielach
Kościół parafialny w Karsinie
Skansen kolejowy, rynek, Muzeum Ziemi Kościerskiej i Kościół Zmartwychwstania Pańskiego w Kościerzynie
Rezerwat przyrody Krwawe Doły
Parafia św. Marcina w Starej Kiszewie
W powiecie znajduje się również wiele jezior, nad którymi warto spędzić letnie popołudnie. Do najpopularniejszych należą: Jezioro Wdzydze, Jezioro WIelewskie, Gołuń, Jezioro Słopinko, Jeziora polaszkowskie, Jezioro Radolne, Jezioro Chądzie, Jezioro Będomińskie i Jezioro Barkocińskie.
Od czerwca 2009 powiat kościerski ma swoją maskotkę. Jest nią żółto-zielony gryf, o imieniu Pokoś.
Skansen w Kościerzynie jest jedynym w północnej Polsce skansenem kolei normalnotorowej. Najbliższe skanseny z podobnymi rozstawami lokomotyw znajdują się w Ełku i Gryficach.
Na terenie powiatu, szczególnie w jego zachodniej części, znajduje się sporo lasów. Lesistość wynosi od 0,4% w Kościerzynie do 76% w gminie Lipusz.
.jpg)
-kajakarze.jpg)