Park Narodowy Gór Stołowych

Park Narodowy Gór Stołowych - polski park, położony w południowej Polsce, w Górach Stołowych przy granicy z Republiką Czeską. Został utworzony 16 września 1993, na terenie ówczesnego województwa wałbrzyskiego, obecnie leży w granicach województwa dolnośląskiego.

Logo parku

Kopa Śmierci

Charakterystyka

Widok na Szczeliniec Wielki

Historia

W okresie zaboru pruskiego, w XIX wieku nastąpił wzrost zainteresowania Górami Stołowymi. Rozwinęły się wtedy turystyka i przemysł (m.in. drzewny). Podczas drugiej wojny światowej teren ten nie odniósł większych szkód, ale znalazł się w strefie zainteresowań Czechów, którzy po kapitulacji III Rzeszy wkroczyli w te okolice. Po wojnie na ten obszar przesiedlono Polaków (m.in. z Kresów Wschodnich), wybudowano kilka fabryk, niewielkich wprawdzie, jednak z grup przemysłu uciążliwych dla środowiska (np. huta szkła w Szczytnej, zakłady włókiennicze w Kudowie-Zdroju).

W 1993 utworzono park narodowy, który powstał z przekształcenia Stołowogórskiego Parku Krajobrazowego. Od tego czasu jego granice nie uległy większym zmianom, a w ostatnim czasie liczba turystów silnie rośnie (480 000 - 2015, 1 063 000 - 2018).

Klimat

Na klimat w Górach Stołowych oddziałują masy powietrza polarnego, arktycznego, umiarkowanie kontynentalnego, podzwrotnikowego i z wyższych warstw atmosfery. W ciągu roku jest więcej dni pochmurnych, niż słonecznych, największe zachmurzenie występuje w okresie jesienno-zimowym, najmniejsze w lecie. Średnia roczna temperatura 6°C. Okres wegetacyjny trwa około 27 tygodni i rozpoczyna się w połowie kwietnia w kotlinach, a pod koniec kwietnia na wierzchowinach. Roczna suma opadów, zależnie od wysokości wynosi od 800 do 1100 mm.

Dojazd

Samolotem

W okolicy parku nie ma pasażerskich portów lotniczych. Najbliższy taki, położony na terenie Polski, znajduje się we Wrocławiu-Strachowicach. Jest on oddalony o ok. 117 km na północ.