Oksytania

Oksytania
Lokalizacja
Flaga
Główne informacje
Stolica	Tuluza
Waluta	euro
Powierzchnia	68 706
Liczba ludności	5 683 878
Język	francuski
Religia	katolicyzm

Oksytania – region administracyjny w południowej Francji. Stolicą jest Tuluza.

Region jako jednostka administracyjna został formalnie powołany z dniem 1 stycznia 2016 w wyniku połączenia istniejących wcześniej regionów Langwedocja-Roussillon i Midi-Pyrénées.

Do 30 września 2016 obowiązywała tymczasowa nazwa Langwedocja-Roussillon-Midi-Pireneje. Nazwa regionu przyjęta formalnie ze skutkiem na 30 września 2016 – Oksytania – jest jednocześnie nazwą krainy historycznej.

Geografia

Oksytania położona jest w południowej części kraju, nad brzegami Morza Śródziemnego. W jej zachodniej części leżą skaliste Pireneje, oddzielające region od Hiszpanii. Ich najwyższym szczytem, położonym we Francji jest Vignemale, liczący 3928 m n.p.m.. W środkowej części następuje obniżenie terenu, gdzie przepływa kilka dużych rzek m.in. Aude, Fresquel, Hérault i Orb. Region ten jest również najgęściej zaludnioną częścią Oksytanii. Na wschodzie teren znacząco rośnie, tworząc Masyw Centralny. Składa się on z wielu małych łańcuchów górskich. Najdalej na południe oddalonymi są Sewenny i Montagne Noire, na zachód natomiast Płaskowyż Limousin.

Klimat

W regionie panuje zdecydowanie klimat morski. Jest on ciepły, szczególnie mocno latem, a zimy przebiegają bardzo łagodnie (temperatury rzadko spadają poniżej 5°C). Średnia roczna wynosi tu około 22°C, a najcieplejszym miesiącem jest sierpień. Opady są rzadkie i nie przekraczają 90 mm rocznie. Najwięcej występuje w maju, a najmniej w lipcu.

Historia

Po śmierci Karola Wielkiego, na mocy traktatu w Verdun państwo Franków zostało podzielone na 3 części. Oksytania zgodnie z testamentem przypadła Karolowi Łysemu. Region pomimo dorobku kulturalnego zbliżonego do sąsiednich innych terenów, zachowywał sporą odrębność. Okres od IX do XIII wieku był walką książąt akwitańskich, hrabiów Tuluzy oraz Barcelony o wpływy w prowincji. Pod koniec sporów nastąpił wielki rozkwit literatury i sztuki oksytańskiej, która znacząco rozwinęła zachodnioeuropejską twórczość. Z czasem rozwój zahamowali monarchowie francuscy, którzy ostatecznie przejęli te tereny. W 1539 r. król Franciszek I Walezjusz mocno zachwiał sytuacją w Oksytanii, narzucając język francuski jako obowiązkowy w administracji, zmniejszając rolę oksytańskiego. Pomimo takich środków, mieszkańcy mieli silne poczucie tożsamości narodowej, co nie załamało oporu wobec francuskich okupantów. W drugiej połowie XVI wieku miały miejsce w kraju walki religijne pomiędzy ugrupowaniami katolickimi, nazywanymi gwizjuszami oraz protestanckimi, znanymi jako kondeuszami. Ważnym ośrodkiem hugenotów (silnego protestanckiego ugrupowania) zostało wówczas Nîmes. Niestety po ogłoszeniu edyktu nantejskiego i oficjalnym ustanowieniu katolicyzmu, wielu z nich opuściło kraj, co miało wpływ na demografię i gospodarkę. W 1789 r. komitety rewolucyjne podczas rewolucji francuskiej próbowały przywrócić autonomię pewnych regionów, wykorzystując nastroje w kraju, co niestety krwawo zgładziła dyktatura lewicowych jakobinów. XIX wiek przyniósł wielki rozwój kulturalny i ekonomiczny, co niestety spowolniły działania I, a później II wojny światowej. Obecnie region należy do ważnych ośrodków rozwoju turystyki i rolnictwa, a na jego obszarze znajduje się kilka największych miast Francji.

Gospodarka

Główną gałęzią gospodarki jest agrokultura. Region ten jest drugim co do wielkości regionem rolniczym we Francji, zaraz za Akwitanią. Na terenie Oksytanii funkcjonuje blisko 78,5 tysiąca gospodarstw rolnych. Głównymi roślinami uprawnymi są zboża, rośliny oleiste i owoce (winorośl, pomarańcze). Oprócz rolnictwa, prężnie rozwijają się tu turystyka, usługi, przemysł maszynowy, przemysł precyzyjny, przemysł zbrojeniowy, przemysł drzewny i spożywczy. Warto zaznaczyć, że w Tuluzie znajduje się siedziba Państwowego Ośrodka Badań Kosmicznych (CNES), a na zachodzie Oksytanii działa elektrownia jądrowa w miejscowości Golfech.

Dojazd

Samochodem

Głównymi drogami dojazdowymi do Oksytanii są A54, A7, A75 i A20. Wszystkie prowadzą ze wschodu lub północy i łączą się w okolicach Tuluzy lub Montpellier. Aby jednak dostać się na te drogi z Polski należy pokonać drogę przez Niemcy, można także przejechać przez Szwajcarię. Głównymi miastami na jakie powinniśmy się kierować to Stuttgart, a następnie Lyon, który od granic Oksytanii dzieli 170 km.

Miasta

• Tuluza
• Montpellier
• Perpignan
• Carcassonne
• Nîmes
• Narbona
• Béziers
• Montauban

Bezpieczeństwo

---