Majorka

hiszpańska wyspa na Morzu Śródziemnym
Majorka
Lokalizacja
Flaga
Główne informacje
Stolica Palma de Mallorca
Waluta euro
Powierzchnia 3640
Język hiszpański, kataloński
Religia katolicyzm
Numer kierunkowy +34 971

Majorka – największa w archipelagu Balearów wyspa hiszpańska na Morzu Śródziemnym o długości około 100 km i powierzchni 3640 km². Zamieszkuje ją około 859 289 mieszkańców. Głównym miastem i stolicą wyspy jest Palma de Mallorca.

Charakterystyka edytuj

Geografia edytuj

Wyspa jest zbudowana głównie z wapieni mezozoicznych. Wzdłuż północno-zachodnich wybrzeży wyspy rozciąga się skrasowiałe pasmo górskie Serra de Tramuntana, z najwyższym szczytem Puig Major, wznoszącym się na wysokość 1445 m n.p.m. Drugim co do wysokości szczytem jest Puig de Massanella - 1367 m n.p.m. Południowo-wschodnią część wyspy zajmuje wyżyna z rozwiniętą rzeźbą krasową, część centralna natomiast ma charakter nizinny.

Klimat edytuj

Leży w strefie klimatu śródziemnomorskiego z suchym latem i opadami w zimie sięgającymi 650 mm na rok.

 
Katedra w Palma de Mallorca, stolicy wyspy

Historia edytuj

Jako pierwsi około 1000 r. p.n.e. zajęli ją Fenicjanie, następnie przez kilka wieków na wyspie panowali Grecy, którzy nadali Balearom nazwę od słowa ballein czyli strzelać z procy. Z wyspy wywodzili się procarze, którzy brali udział w wojnach punickich. W starożytności należała do Kartaginy i Rzymu (przez 5 wieków), którzy założyli na Majorce miasta Pollentia (obecnie Alcúdia) i Palmaria (obecnie Palma de Mallorca), przejściowo była podbita przez Wandalów i Wizygotów (V i VI wiek n.e), a później przez Arabów, którzy ostatecznie zdobyli Majorkę w 902 r. n.e. W wyniku rekonkwisty od 12 września 1229 w posiadaniu Aragonii. W latach 1276–1349 stanowiła część samodzielnego Królestwa Majorki. Później znowu aragońska i hiszpańska.

W swojej historii Majorka była też wielokrotnie obiektem ataków piratów. U jej zachodniego brzegu, na wysepce Sa Dragonera, Barbarossa miał swoją bazę. Wiele miast w tych czasach powstawało w oddaleniu od brzegu, aby uniknąć złupienia przez piratów.

W latach 1838–1839 przez jakiś czas gościł na niej Fryderyk Chopin, co upamiętnia otwarte w 1929 muzeum kompozytora w miejscowości Valldemossa. W czasach dyktatury generała Franco zakazano używania na wyspie innego języka niż język hiszpański, choć obecnie na wyspie status języka urzędowego ma zarówno język hiszpański, jak i język kataloński. Od lat 50. XX wieku na Majorce doszło do burzliwego i niekontrolowanego rozwoju turystyki. Początkowo budowano gigantyczne betonowe hotele, które znacznie szpeciły naturalny krajobraz. W latach 90. XX wieku jednak wyburzono wiele betonowych molochów i obecnie powstające hotele mają bardziej kameralny charakter i muszą spełniać warunki ochrony środowiska naturalnego. W roku 1999 wprowadzono na wyspie podatek ekologiczny wynoszący 1 euro dziennie od przebywającego turysty, co spotkało się jednak z negatywną reakcją i doprowadziło do spadku liczby turystów. W 2003 wycofano się z tego podatku.

W roku 2004 33 plaże Majorki uzyskały Błękitną Flagę. Obecnie 90% dochodu wyspy pochodzi z turystyki.

 
Mury miejskie Alcudii, w oddali kościół św. Jakuba

Polityka edytuj

Gospodarka edytuj

Dojazd edytuj

 
Tramwaj w Sóller

Samochodem edytuj

Na Majorkę można trafić samochodem jedynie przez prom z Alcudii lub Palmy.

Samolotem edytuj

Jedyny port lotniczy znajduje się w Palma de Mallorca.

Statkiem edytuj

Największy port morski na wyspie znajduje się w Palma de Mallorca, na drugim miejscu jest port w Alcudii.

 
Widok na Valdemossę, miejscowość, w której mieszkał Fryderyk Chopin

Miasta edytuj

Ciekawe miejsca edytuj

Warto zobaczyć stare miejsca w Palmie. Dużą atrakcją turystyczną jest miasto Sóller oraz miasto Alcudia.

Transport edytuj

Zakupy edytuj

Gastronomia edytuj

Warto zjeść coś w miejscowości Palma de Mallorca czy w Alcudii.

Noclegi edytuj

Znaczna ilość hoteli na Majorce znajduje się w miejscowości Can Pastilla.

Bezpieczeństwo edytuj

Kontakt edytuj