Kobylniki (powiat szamotulski)

wieś w województwie wielkopolskim
Świat > Eurazja > Europa > Europa Środkowa > Polska > Województwo wielkopolskie > Kobylniki (powiat szamotulski)
Kobylniki
Kobylniki (powiat szamotulski)-pałac
Informacje
Państwo Polska
Region Województwo wielkopolskie
Nr kierunkowy (+48) 61
Kod pocztowy 64-520
Strona internetowa

Kobylniki – wieś w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, w gminie Obrzycko, około 7 km od Szamotuł przy drodze do Czarnkowa.

Pałac w Kobylnikach wybudowany dla ordynata Tadeusza Twardowskiego
Park wokół pałacu w Kobylnikach
Pałac w Kobylnikach - salon

Charakterystyka

edytuj

Położenie geograficzne:52°40′26,1″N 16°33′00,1″E

W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do ówczesnego województwa poznańskiego.

Wieś wzmiankowana po raz pierwszy w 1218 r. jako własność klasztoru cystersów w Łeknie, wkrótce przeszła w ręce rodu Przosnów. Jedna z jego gałęzi, która objęła Kobylniki, przyjęła już w XIV w. nazwisko Kobylnickich. Kolejnymi właścicielami od początku XVII w. byli Kąsinowscy herbu Nałęcz, a od około 1760 r. Obażantowscy. W początkach XIX w. Kobylniki zakupił Dobrogost Skrzypna-Twardowski herbu Ogończyk. W rękach Twardowskich Kobylniki pozostawały aż do II wojny światowej. Syn Dobrogosta, Teodor w 1859 r. założył ordynację.

Dojazd

edytuj

Samolotem

edytuj

Koleją

edytuj

Samochodem

edytuj

Kobylniki znajdują się około 50 km na północny-zachód od centrum Poznania. Samochodem należy się kierować na drogę 184 do Szamotuł, a dalej drogą nr 185 do samych Kobylnik.

Autobusem

edytuj

Statkiem

edytuj

Komunikacja

edytuj

Warto zobaczyć

edytuj

Pałac wzniesiony przez Zygmunta Gorgolewskiego dla Tadeusza Twardowskiego, drugiego ordynata (syna Teodora) w 1886 r. Pałacowi nadano charakter neogotycki a częściowo neorenesansowy. Dwukondygnacyjny, najeżony wieżami, wieżyczkami i wysokimi kominami sprawia dziś wrażenie bajecznej rezydencji. Elewacje lśnią glazurowaną cegłą, a rozświetlają je wykończenia z piaskowca i jasnego tynku. Stromy dach z licznymi akcentami pionowymi - sterczynami, zwieńczeniami fasad i ryzalitów przydaje budowli okazałego charakteru, choć w założeniach jego pomysłodawcy był „skromnym domem”. Czuć bogactwo. A możliwe to było dzięki, pojmowanej nieco w sposób książęcy, skromności i pracowitości, które znalazły odbicie w wyrytej nad drzwiami wejściowymi dewizie: „W pracy szczęście”. Kolejne pokolenia rodziny ordynatów pomnażały rodowe dobra i Twardowscy dokupowali okoliczne folwarki oraz inwestowali w dzieła sztuki do pałacu w Kobylnikach.

Dobra passa nie opuszczała pałacu i przez kolejne wojny. Po II wojnie światowej nie podzielił on losu wielu szlacheckich rezydencji i nie stał się niszczejącym magazynem na nawozy. W upaństwowionym pałacu powstał hotel, a jego zarządcy zadbali o dom ordynatów jak o swój własny. Dzięki temu dziś można rozkoszować się pięknymi wnętrzami, zachowanymi zabytkami i - co najważniejsze – ową wspaniałą atmosferą dawnej rezydencji z czasów, w których skromność pojmowano nieco bardziej rozrzutnie! Gospodarstwo Turystyczno - Hotelowe widać trafiło w dobre ręce bo jego gospodarze otrzymali medal za ochronę zabytków, oraz dwa medale „za zasługi w ochronie i pielęgnacji zabytkowych założeń ogrodowych”.

Przed pałacem duży dziedziniec z podjazdem.

W przyziemiu okrągłej wieży od strony podjazdu, wmurowana jest tablica z herbem Twardowskich i datą budowy. We wnętrzach zachowały się oryginalne sztukaterie i kominki. Wokół pałacu kilkuhektarowy park.

W pobliżu niewielka neogotycka kapliczka z sygnaturką, prawdopodobnie również projektu Zygmunta Gorgolewskiego. Na lewym brzegu rzeki Samy niewielki cmentarzyk z grobami rodziny Twardowskich.

Najbliższe okolice

edytuj
  • Po parku i okolicy warto pojeździć na rowerach (są w cenie noclegu w pałacowym hotelu).
  • Niektórzy zapędzają się aż do Szamotuł, gdzie znajduje się atrakcyjny pałac i interesujący skansen.
  • W dalszej okolicy jest też sporo zbiorników wodnych (jezior) Pojezierza Lubuskiego.
  • Ok. 5 km na północ Obrzycko nad Wartą
    • Późnobarokowy kościół z 1714 roku, ufundowany przez ówczesnego właściciela Obrzycka, Władysława Radomickiego według projektu architekta Pompeo Ferrariego. Budowę ukończono w roku 1758. Wewnątrz kościoła znajduje się obraz „Ostatnia wieczerza” z 1609 r. autorstwa Eugenio Caxesa, zakupiony wHiszpanii przez Atanazego Raczyńskiego w 1858 roku i podarowany parafii.
    • Nieopodal kościoła, przy ujściu rzeki Samy do Warty, grodzisko stożkowe o obwodzie około 150 m.
    • Ratusz z połowy XVIII w. w stylu barokowym. W XIX w. zamieniony na spichlerz. W jednej ze ścian renesansowe obramowanie okienne z 1527 roku, przywiezione z Portugalii w 1843 przez Atanazego Raczyńskiego. Obecnie w ratuszu mieszczą się Urząd Miasta i Urząd Gminy.
    • Wokół Rynku szachulcowe i murowane domy z 1. połowy XIX w.
    • Na drugim brzegu Warty znajduje się pałac Raczyńskich w Obrzycku-Zamek z około 1856 roku, a wokół pałacu park krajobrazowy z 1. połowy dziewiętnastego wieku.
    • Budynek dawnego dworca kolejowego z początku XX w. (linia kolejowa ObornikiWronki obecnie nieczynna)


Zakupy

edytuj

Gastronomia

edytuj

W pałacowej restauracji można spróbować specjałów kuchni wielkopolskiej oraz staropolskiej. Ceny są przystępne. Dwudaniowy obiad lub kolacja dla jednej osoby kosztuje od 35 zł wzwyż.

Festiwale, imprezy

edytuj

Nocleg

edytuj

W pałacowym hotelu jest 37 miejsc noclegowych. Do dyspozycji gości są pokoje od 1- do 4-osobowych. Jedna noc w siedzibie ordynatów kosztuje 150-300 zł.

Kontakt

edytuj

Bezpieczeństwo

edytuj

Informacje turystyczne

edytuj

Wyjazd

edytuj

Zobacz też

edytuj
  • Brunon Cynalewski, Zamki i pałace Wielkopolski, Krajowa Agencja Wydawnicza,Poznań 1986.
  • Szlacheckie gniazda, Zenon Źyburtowicz zdjęcia, Krystyna Siemiatycka tekst, Wyd. 2., Wydawnictwo „Alfa-Wero”, Warszawa 2000, ISBN 83-71792-10-7


Geographical Coordinates