Bieszczadzki Park Narodowy

Bieszczadzki Park Narodowy - polski park narodowy, położony w Karpatach, a dokładniej w Bieszczadach Zachodnich. Został utworzony w 1973 roku, a w 1992 roku stał się częścią Międzynarodowego Rezerwatu Biosfery „Karpaty Wschodnie”. Jest trzecim co do wielkości parkiem narodowym na terenie Polski i największym parkiem narodowym w polskich górach.

Charakterystyka edytuj

Widok z Połoniny Wetlińskiej

Bieszczadzki Park Narodowy zajmuje południowo-wschodnią część województwa podkarpackiego. Na jego obszarze leży także najbardziej na południe wysunięty punkt Polski, położony przy granicy z Ukrainą, szczyt Opołonek (1028 m n.p.m.). Siedziba Dyrekcji Parku mieści się w Ustrzykach Górnych. Gatunkiem „herbowym” Bieszczadzkiego Parku Narodowego jest ryś.

Powierzchnia Bieszczadzkiego Parku Narodowego wynosi obecnie 292,02 km².

Buczyna pod Małą Rawką

Klimat edytuj

Cmentarz prawosławny w Wołosatem

Kształtowanie się pogody i klimatu jest w dużej mierze uwarunkowane czynnikami cyrkulacyjnymi. Przemieszczające się masy powietrza oddzielone są od siebie stosunkowo wąskimi strefami frontów atmosferycznych, które przynoszą zwykle szybkie zmiany warunków pogodowych. Nad Bieszczadami notuje się w ciągu roku od 120 do 150 frontów atmosferycznych.

Zabudowania w wiosce Muczne

BdPN leży na pograniczu dwóch pięter klimatycznych:

Rzeka Wołosatka w Ustrzykach

- piętra umiarkowanie chłodnego (650–1075 m n.p.m.)

- piętra chłodnego (powyżej 1075 m n.p.m.

W zależności od wysokości nad poziom morza średnia temperatura roczna zmienia się, przyjmując na ogół wartości od 2°C do 4°C, a w rejonach przy szczytowych niższe od 2°C. Najcieplejszym miesiącem jest lipiec, zaś najchłodniejszym luty. Ilość opadów atmosferycznych waha się w granicach 1100 -1200 mm.

Największe opady notowane są w lipcu (150-170 mm), najniższe w styczniu (ok. 70 mm). Liczba dni z pokrywą śnieżną na terenie parku wynosi średnio 120.

Historia edytuj

Pierwsze plany dotyczące utworzenia parku narodowego pochodzą z połowy lat 50. XX wieku. Zostały one zrealizowane w 1973 r. kiedy utworzono Bieszczadzki Park Narodowy. Pierwotnie obejmował on obszar o powierzchni zaledwie 59,55 km². Obszar parku był powiększany czterokrotnie w latach 1989, 1991, 1996 oraz 1999. Obecnie jego powierzchnia wynosi 29 202 ha. Równie ważne dla historii parku stało się ustanowienie go Międzynarodowym Rezerwatem Biosfery UNESCO. Oprócz tego park odznaczono Dyplomem Europejskim, a także włączono do europejskiej sieci obszarów chronionych Natura 2000.

Przyroda edytuj

Główne gatunki zwierząt: ryś, niedźwiedź, żubr, jeleń karpacki, żbik, trzmielojad, gadożer, orzeł przedni, puchacz, sóweczka, włochatka, siwerniak, płochacz halny, wąż Eskulapa, żmija zygzakowata. W parku wypasane są także konie huculskie.

Główne gatunki roślin: tojad wschodniokarpacki, goździk kartuzek, lepnica karpacka, pszeniec biały, tojad bukowiński, turzyca dacka, fiołek dacki, ostrożeń wschodniokarpacki, kostrzewa górska, buk zwyczajny, olsza zielona.

Dojazd edytuj

Samolotem edytuj

W okolicy parku nie ma żadnych portów lotniczych. Najbliższy położony jest w Rzeszowa (Port Lotniczy Rzeszów-Jasionka, ul. Jasionka 942), około 160 km od wioski Pszczeliny, położonej na północy parku. Równie blisko leży inne lotnisko, ale znajduje się ono za wschodnią granicą, na przedmieściach Lwowa. Port Lotniczy Lviv, zlokalizowany na Ukrainie posiada wiele połączeń z ważnymi polskimi miastami takimi jak Gdańsk, Szczecin, Warszawa, Wrocław, Poznań, Katowice czy Kraków.

Samochodem edytuj

Ze względu na ukształtowanie terenu infrastruktura drogowa jest bardzo ograniczona. Bezpośrednio na teren parku prowadzą dwie drogi wojewódzkie: 896 i 897, które łączy DW 894. Dojazd z głównego miasta w regionie Sanoka, do graniczących z parkiem Pszczelin trwa około 1 godz. 10 minut i wynosi 56 km w linii prostej (drogami 74 km).

Warto zobaczyć edytuj

Połoniny bieszczadzkie (Caryńska, Wetlińska, Bukowska)
Wieża widokowa na Jeleniowatym
Kościół św. Huberta w Mucznem
Grobowiec Hrabiny w Siankach
Pozostałości wsi Beniowa
Torfowisko Tarnawa

Muzea edytuj

W Ustrzykach Dolnych znajduje się Ośrodek Naukowo-Dydaktyczny i Muzeum Przyrodnicze Bieszczadzkiego Parku Narodowego. Muzeum posiada jedną z największych w Polsce kolekcji okazów przyrodniczych. Usytuowane na trzech poziomach zbiory pogrupowano tematycznie: ogólna systematyka zwierząt, geologia, flora i fauna Bieszczadów oraz zagadnienia z ochrony przyrody i historii regionu. Turyści udający się do BPN od strony Ustrzyk Dolnych mogą odwiedzić Ośrodek Informacji i Edukacji Turystycznej w Lutowiskach, który jest otwarty przez cały rok. Znajduje się tu punkt informacji turystycznej, sala wystawowa, można zakupić wydawnictwa, obejrzeć film lub też skorzystać z noclegów i zjeść posiłek.

Noclegi edytuj

Schronisko PTTK „Chatka Puchatka” na Połoninie Wetlińskiej
Bacówka PTTK Pod Małą Rawką w Ustrzykach Górnych
Hotelik "Nad Roztokami" w Tarnawie Niżnej
Pensjonat Magura w Pszczelinach - tel. 660 726 856
Pole biwakowe w Tarnawie Niżnej - tel. 537 770 887
Pole biwakowe w Bereżkach - tel. 13 461 06 50

Informacja turystyczna edytuj

Główna informacja turystyczna parku znajduje się w Ustrzykach Górnych, przy Dyrekcji BPN. Chcąc uzyskać więcej informacji na miejscu, możemy zasięgnąć potrzebnych wiadomości w schroniskach turystycznych, placówkach parku narodowego lub w Punkcie Informacji Turystycznej w Wetlinie.

Muzeum Przyrodnicze i Ośrodek Edukacji Ekologicznej BdPN w Ustrzykach Dolnych - tel. +13 461 10 91, ul. Bełska 7, Ustrzyki Górne

Terenowa Stacja Edukacji Ekologicznej w Wołosatem - placówka organizuje zajęcia z wykładami w terenie lub w budynku, udostępnia miejsce na nocleg i służy jako miejsce postoju dla turystów - tel. 724 750 038, Wołosate 7