Ścinawa
Ścinawa – miasto w południowo-zachodniej Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie lubińskim. Miasto jest siedzibą gminy miejsko-wiejskiej Ścinawa. Leży na Dolnym Śląsku.
Charakterystyka edytuj
Położenie geograficzne: 51°20′12″N 16°38′40″E
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa wrocławskiego.
To miasto o odległym rodowodzie, znane od 1202 r.
Dojazd edytuj
Samolotem edytuj
Pociągiem edytuj
Samochodem edytuj
Autobusem edytuj
Statkiem edytuj
Komunikacja edytuj
Warto zobaczyć edytuj
- Układ urbanistyczny starego miasta, z 1215 r.
- Kościół parafialny pw. Podwyższenia Krzyża - to najcenniejszy zabytek Ścinawy. Pierwsza informacja o tym kościele pochodzi z 1209 r. Poważnie przebudowany został w XV w. Kościół jest murowany z cegły gotyckiej, trzynawowy, typu halowego, z wydłużonym prexbiterium. Do wykonania dekoracji użyto piaskowca. W zachodniej części budowli dominuje potężna, czworoboczna wieża, która w górnej części przechodzi w ośmiobok. Góra nakryta ośmiobocznym hełmem zakończonym figurą krzyża. Wewnątrz zachowały się dwa nagrobki kobiet pochodzące z 1595 i 1605 roku. Nagrobki te posiadają bogate zdobienia.
- Ruiny zamku
- Mury miejskie, których fragmenty pochodzą z XIV w.-XV w. Dawniej posiadały one dwie bramy: Bramę Odrzańską i Bramę Głogowską. W XV w. bramy te zostały powiększone o dwie furty: Starą i Łazienną. Mury zbudowane z cegły typu gotyckiego zachowały się w niewielkim fragmencie w zachodniej części miasta gdyż od XIX w. były sukcesywnie rozbierane i przeznaczane na materiał budowlany. W niektórych miejscach są widoczne ślady dawnej fosy
- Wieża ratusza, z XV w. Ścinawski ratusz został znacznie przebudowany w XIX w. W czasie II wojny światowej został poważnie zniszczony i do naszych czasów zachowała się tylko monumentalna, czworoboczna wieża, która w górnych partiach przechodzi w ośmioboczną. Wieża nakryta jest stożkowatym hełmem. Do wieży ratuszowej dobudowany jest nowy budynek, w którym mieści się obecnie Urząd Miasta i Gminy Ścinawa
- Zespół dworca i stacji kolejowej z lat 1874-1900 – z drugiej połowy XIX w. wraz z całym zespołem urządzeń i budynków m.in. wieża ciśnień z 1874 r.
- Cmentarz żydowski z połowy XIX w., ul. Młynarska
Najbliższe okolice edytuj
- w odległości ok. 10 km od Wołowa - ruiny pierwszej na świecie cukrowni, przerabiającej buraki na cukier, zbudowanej w latach 1801-1802 z inspiracji i pod nadzorem Franza Karla Acharda. Tani cukier z buraków (dotychczas znano cukier trzcinowy) szybko sprawił, że cukier przestał być zamorskim towarem luksusowym i stał się dostępny dla każdego. Budynek cukrowni spłonął w 1945 r., a w 1964 r. został zabezpieczony jako trwała ruina. Na ścianie znajduje się tablica ku czci Acharda i jego dzieła.
Obok wsi ślady grodziska z XII w.
- Na płn.-zach. od Ścinawy znajduje się Park Krajobrazowy Doliny Jezierzycy (7953 ha), do której wpływa rzeczka Juszka. W obrębie PK Doliny Jezierzycy znajduje się ścisły rezerwat przyrody Uroczysko Wrzosy (576 ha).
Praca edytuj
Nauka edytuj
Zakupy edytuj
Gastronomia edytuj
Festiwale, imprezy edytuj
Nocleg edytuj
Kontakt edytuj
Bezpieczeństwo edytuj
Informacje turystyczne edytuj
Wyjazd edytuj
Zobacz też edytuj
|
To jest zarys artykułu. Na razie zawiera schemat artykułu i niewiele więcej. Możesz pomóc, uzupełniając artykuł choćby o podstawowe informacje, doprowadzając go do statusu użytecznego. |