Wisła (łac. Vistula) – najdłuższa rzeka Polski, a także najdłuższa rzeka uchodząca do Morza Bałtyckiego, o długości 1047 km. Dorzecze Wisły zajmuje powierzchnię 194 424 km² (w Polsce 168 000 km²). Najwyższy punkt dorzecza leży na wysokości 2655 m n.p.m. (szczyt Gerlach w Tatrach).

Sejm Rzeczypospolitej Polskiej ustanowił rok 2017 m.in. Rokiem Rzeki Wisły.

Flaga promująca inicjatywę „Rok Rzeki Wisły 2017”
Bieg rzeki Wisły zawarty jest w znaku Rodła. Symbol odpowiada kształtowi biegu rzeki z zaznaczonym Krakowem jako kolebką kultury polskiej
Statek na Wiśle w Krakowie
Małopolski Przełom Wisły w Bochotnicy (widok z Kazimierza Dolnego)
Wisła płynąca przez miasto Wisła
Wisła w Ustroniu
Wisła przy zamku w Przegorzałach
Wisła w Tyńcu
Wisła niedaleko Koszyc, dawna przystań promowa
Ujście Narwi do Wisły w Nowym Dworze Mazowieckim

Źródła Wisły edytuj

Źródła Wisły znajdują się na zachodnim stoku Baraniej Góry w Beskidzie Śląskim, na wys. 1106 m (sensie geograficznym Wisła ma dwa potoki źródłowe: Białą Wisełkę (1080 m n.p.m.) i Czarną Wisełkę (1107 m n.p.m.)).

Ujście Wisły edytuj

Wisła uchodzi do Bałtyku ale w miejscowości Biała Góra koło Sztumu około 50 km od ujścia, rozdziela się na dwa ramiona Leniwka (lewe) i Nogat (prawe), tworząc szeroką deltę, zwaną Żuławami. W miejscu noszącym obecnie nazwę Gdańska Głowa od Leniwki oddziela się w kierunku wschodnim kolejne ramię zwane Szkarpawa, zamknięte śluzą w celu ochrony przeciwpowodziowej. Kolejne ramię Martwa Wisła oddziela się w Przegalinie i uchodzi do Zatoki Gdańskiej. Średnioroczny przepływ w odcinku ujściowym wynosi 1046 m³/s.

17 sierpnia 2015 r. poziom Wisły w Warszawie osiągnął 51 cm i był to najniższy stan lustra wody od końca XVIII w.

Zbiorniki na Wiśle edytuj

Dopływy Wisły edytuj

W górnym biegu Wisły w okolicach Oświęcimia wpadają do niej dwa duże dopływy: Soła od pd. z Karpat i Przemsza od pn. z Wyżyn Śląskiej i Krakowskiej. Poniżej Oświęcimia Wisła płynie wzdłuż rowu tektonicznego pomiędzy Karpatami a Wyżyną Śląsko-Małopolską. tworząc pod Krakowem przełom przez wzniesienia zbudowane z wapieni jurajskich. W dalszym biegu głównym jej dopływem jest Dunajec, zbierający znaczne masy wód w Tatrach i Beskidach. Innymi prawobrzeżnymi dopływami Wisły są: Skawa, Raba i Wisłoka, zaś lewobrzeżnymi Prądnik, Dłubnia i Szreniawa oraz wiele drobnych potoków spływających z Garbu Tenczyńskiego.

Górny odcinek Wisły aż do ujścia Przemszy nie jest żeglowny i czasem jest nazywany Małą Wisłą. Naturalny bieg Wisły w rejonie Krakowa stracił swój charakter po usypaniu wałów ochronnych. Zbudowanie stopni wodnych mających na celu udostępnienie Wisły dla żeglugi to lepsze wykorzystanie spławnych możliwości rzeki.

Miejscowości położone nad Wisłą edytuj

Wisła jest za pomocą kanałów połączona z: