Sudan Południowy

Sudan Południowy
Lokalizacja
Flaga
Główne informacje
Stolica	Dżuba
Ustrój polityczny	republika
Waluta	funt południowosudański (SSP)
Powierzchnia	644 329
Język	angielski
Numer kierunkowy	+211
Domena internetowa	.ss
Strefa czasowa	UTC +3

Sudan Południowy – afrykańskie państwo ze stolicą w Dżubie, powstałe 9 lipca 2011 roku w wyniku odłączenia się od Sudanu, na mocy porozumienia rządu sudańskiego z Ludową Armią Wyzwolenia Sudanu, które zakończyło II wojnę domową w Sudanie – najdłuższą wojnę domową w Afryce.

Charakterystyka

Geografia

Sudan Południowy leży we wschodniej części Afryki, pomiędzy 3 a 13° szerokości geograficznej północnej oraz 24 a 36° długości geograficznej wschodniej. Graniczy z Sudanem od północy, Republiką Środkowoafrykańską od zachodu, Demokratyczną Republiką Konga, Ugandą i Kenią od południa oraz Etiopią od wschodu. Kraj pokrywają lasy tropikalne, tereny bagienne i sawanny. Nil przecina kraj z południa na północ, przepływając przez stolicę państwa, Dżubę (na terenie Sudanu Południowego od granicy z Ugandą nosi on nazwę Nil Górski, a od bagien Sudd nazwę Nil Biały).

Fauna i flora

Sudan Południowy jest drugim na świecie obszarem zamieszkiwanym przez migrujące gatunki fauny. Badania wykazały, że na terenach Parku Narodowego Boma przy granicy z Etiopią, jak również na bagniskach As-Sudud i trawiastych obszarach Południowego Parku Narodowego w pobliżu granicy z Demokratyczną Republiką Konga, zamieszkują wielkie stada takich zwierząt jak bawolec krowi, kob żółty, topi, bawół afrykański, słoń afrykański, żyrafa i lew. Tutejsze lasy zapewniają ochronę takim gatunkom jak bongo, świnia leśna, świnia rzeczna, słoń afrykański leśny, szympans i licznym małpom. Spisy prowadzone regularnie od roku 2005 przez WCS we współpracy z rządem Sudanu Południowego potwierdzają istnienie znaczącej, choć z wolna malejącej populacji gatunków fauny, przy czym odnotowują ze zdziwieniem, że liczące 1,3 miliona stada antylop na południowym wschodzie kraju pozostają nienaruszone.

Zamieszkiwane przez tak liczne zwierzęta tereny to stepy, wysokie płaskowyże o stromych stokach, lesiste i trawiaste sawanny, tereny zalewowe nad Nilem i bagna. Występują tu gatunki endemiczne, jak kob białouchy i kob nilowy, współżyjące ze słoniami, żyrafami, elandami, antylopami Derbiego, oryksami, lwami, likaonami, bawołami przylądkowymi i topi (zwanymi lokalnie tiangami). Niewiele dziś wiadomo o populacji kobów białouchych i tiangów, których migracje przed wojną domową należały do największych.

W roku 2006 prezydent Sudanu Południowego ogłosił, że władze uczynią wszystko dla ochrony i rozpowszechniania wiedzy o florze i faunie regionu oraz że zrobią wszystko co leży w zakresie ich możliwości, by zmniejszyć skutki pożarów, nielegalnego wywożenia odpadów i zanieczyszczania wód bieżących i gruntowych. Jak we wszystkich krajach rozwijających się, środowisku zagraża rozwój gospodarki i uprzemysłowienie.

Klimat

Sudan Południowy leży w strefie klimatu podrównikowego suchego i wilgotnego. Według systemu klasyfikacji klimatów Ziemi opracowanego przez niemieckiego klimatologa Wladimira Köppena, prawie całą powierzchnię kraju zajmuje strefa klimatów tropikalnych sawann (Aw), jedynie w północnej części kraju występuje klimat suchy ciepły stepowy (BSh), a na północnym krańcu także ciepły pustynny (BWh). Najwięcej opadów występuje latem. Średnia roczna temperatura waha się pomiędzy 27 a 28 °C.

Polityka

Najwyższym aktem prawnym obowiązującym w Sudanie Południowym jest Tymczasowa Narodowa Konstytucja Sudanu i Tymczasowa Narodowa Konstytucja Sudanu Południowego z roku 2005. Na czele Sudanu Południowego stoi prezydent, który jest jednocześnie głową państwa, szefem rządu i naczelnym dowódcą Ludowej Armii Wyzwolenia Sudanu. John Garang był pierwszym dowódcą SPLA i prezydentem do momentu swojej śmierci 30 lipca 2005 roku, jego następcą został Salva Kiir Mayardit i pełni ten urząd do dziś. Po uzyskaniu niepodległości wiceprezydentami republiki byli kolejno Riek Machar, James Wani Igga, Riek Machar oraz Taban Deng Gai. Inicjatywa ustawodawcza znajduje się w rękach rządu i jednoizbowego parlamentu. Konstytucja gwarantuje niezależność sądownictwa, przewiduje także istnienie Sądu Najwyższego.

Gospodarka

Gospodarka Sudanu Południowego zależna jest od produkcji ropy naftowej. Kraj produkuje prawie 500 tys. baryłek dziennie, a z eksportu ropy naftowej pochodzi aż 98 proc. jego PKB. Większość ropy trafia na rynek chiński. Obecnie są plany wybudowania rafinerii na terenie państwa, co miałoby umożliwić rozwój gospodarczy i pozwoliło uniezależnić się od przemysłu Sudanu Północnego.

Gospodarka państwa jest również silnie uzależniona od rolnictwa. Produkuje się tu m.in. bawełnę, orzeszki ziemne, sorgo, trzcinę cukrową, banany i papaje. Sudan Południowy eksportuje także drewno na rynki międzynarodowe. Znajdują się tu plantacje drzew tekowych.

Przygotowania

Wybór czasu podróży

Sudan Południowy jest jednym z najgorętszych krajów Afryki, nawet w porze chłodnej temperatura wynosi ponad 35 st. C. Pora sucha trwa od października do marca z temperaturami osiągającymi 45 st. C., zwłaszcza w pobliżu granicy z Sudanem.

Ze względu na porę deszczową, podczas której wiele dróg jest nieprzejezdnych, najlepszą porą na podróż jest polska zima – od listopada do marca. W porze suchej będą dodatkowo największe szanse na zobaczenie zwierząt (nie ukrywają się wówczas wśród drzew).

Wizy

Aby otrzymać wizę, należy złożyć podanie (wniosek) o jej przyznanie, kierując je do najbliższej Ambasady Sudanu Południowego. Następnie po złożeniu podania, w ciągu kilku najbliższych dni zostanie przyznana wiza. W przypadku jej wysyłania należy liczyć się z możliwością dłuższego oczekiwania na wizę. Warto do wniosku dołączyć informacje o swoim przyjeździe do Sudanu Południowego (czas pobytu, kopie biletów hotelowych i lotniczych itp.).

Wymiana waluty

Walutą obowiązującą w kraju jest funt południowo sudański (SSP). Wymiany na miejscową walutę dokonuje się oficjalnie i prawie w każdym miejscu. Chcąc dokonywać wymian najlepiej mieć przy sobie dolary amerykańskie (USD). Wymiana euro może być całkowicie niemożliwa.

Dojazd

Podział administracyjny

14 stycznia 2017 roku prezydent Sudanu Południowego Salva Kiir wydał dekret zwiększający liczbę stanów z 28 do 32, jednocześnie zmianie uległy nazwy niektórych stanów.

Obecny podział administracyjny

32 stanami Sudanu Południowego są:

1. Akobo
2. Amadi
3. Aweil
4. Aweil East
5. Bieh
6. Boma
7. Central Upper Nile
8. Eastern Lake
9. Fangak
10. Fashoda
11. Gbudwe
12. Gogrial
13. Gok
14. Imatong
15. Jonglei
16. Jubek
17. Kapoeta
18. Latjor
19. Lol
20. Maiwut
21. Maridi
22. Northern Liech
23. Northern Upper Nile
24. Ruweng
25. Southern Liech
26. Tambura
27. Terekeka
28. Tonj
29. Twic
30. Wau
31. Western Lake
32. Yei River

Miasta

Według danych oficjalnych pochodzących z 2008 roku Sudan Południowy posiadał ponad 30 miast o ludności przekraczającej 1 tys. mieszkańców. Stolica kraju Dżuba oraz jeszcze 4 miasta liczyli ponad 100 tys. mieszkańców; 2 miasta z ludnością 50÷100 tys.; 4 miasta z ludnością 25÷50 tys. oraz reszta miast poniżej 25 tys. mieszkańców.

• Dżuba
• Malakal‎
• Rumbek‎
• Wau
• Yei

Ciekawe miejsca

• Dżuba (Most nad Nilem, Juba Stadium, John Garang Square, Katedra Wszystkich Świętych)
• Wau (Katolicka Katedra św. Marii)
• Góra Kinyeti
• Góra Dżebel Kudżur
• Bagna As-Sudd
• Południowy Park Narodowy
• Park Narodowy Boma

Transport

Transport drogowy

Na terenie kraju znajduje się mniej niż 100 km dróg asfaltowych. Obecnie jest w budowie odcinek drogi o długości 192 km między Dżubą a Nimule, czyli biegnącej od stolicy Sudanu Południowego do granicy z Ugandą. Budowa finansowana jest przez United States Agency for International Development (USAID).

Transport kolejowy

W Sudanie Południowym istnieje 248-kilometrowy odcinek wąskotorowych linii kolejowych. Szlak prowadzi od leżącego w północnym Sudanie miasta Babanosa poprzez miasto Uwajl aż do stacji końcowej w Wau. Stolica kraju nie posiada połączeń kolejowych. Istnieją propozycje połączenia Dżuby z kolejami w Kenii i Ugandzie oraz z miastem Wau.

Transport lotniczy

Głównym lotniskiem Sudanu Południowego jest Dżuba. Lotnisko to ma regularne połączenia pasażerskie z Nairobi (Kenia), Entebbe (Uganda), Addis Abebą (Etiopia), Kairem (Egipt) oraz Chartumem (Sudan). Na lotnisku siedzibę mają miejscowe linie lotnicze. Oprócz Dżuby w Sudanie Południowym regularne połączenia pasażerskie są prowadzone z Malakal, Wau oraz Rumbek. Oprócz tego na terenie kraju istnieje wiele nieutwardzonych lotnisk, z których największymi są Nimule i Akobo.

Bezpieczeństwo

W większych miastach w Sudanie kontrolowanych przez władze w Chartumie wskaźnik przestępczości jest niski, w większości z uwagi na wymierzane w trybie natychmiastowym wysokie kary, między innymi za kradzieże i napady bandyckie. Jednak bardzo duże obszary Sudanu pozostają poza ścisłą kontrolą władz centralnych – działają tam bandy złodziei. Najniebezpieczniejszym obszarem w Sudanie jest obecnie ogarnięta wojną domową prowincja Darfur w północno-zachodniej części Sudanu.

Kontakt

Przedstawicielstwa dyplomatyczne

Brak polskiej placówki dyplomatycznej. Państwo podlega kompetencji terytorialnej Ambasady RP w Addis Adebie.

W Polsce nie ma ambasady Sudanu Południowego. W Europie przedstawicielstwa dyplomatyczne znajdują się w Berlinie, Brukseli, Londynie, Paryżu, Oslo, Genewie i Moskwie.