|
=== Zwyczaje ===
Finowie zachowują się powściągliwie, zwłaszcza w stosunku do cudzoziemców. Przy powitaniu jest dopuszczalne podanie ręki, ale nie wypada się obejmować. Wielu Finów traktuje gadatliwość ze zdziwieniem czy podejrzliwością – tutaj milczenie jest złotem. Przy odwiedzaniu fińskiej rodziny obowiązują proste zasady – zawsze należy zdjąć buty przed wejściem do domu i nigdy nie odrzucać propozycji skorzystania z sauny lub wypicia kawy.
== Przygotowania ==
=== Wybór czasu podróży ===
Lato to pora wycieczek, zarówno pieszych, jak i rowerowych, kajakowych czy żeglarskich po Pojezierzu Fińskim oraz zwiedzania miast. Zimą Finlandia oferuje swoje ośrodki narciarskie oraz inne atrakcje, jak psie zaprzęgi, sanie ciągnięte przez renifery czy obserwacja zorzy polarnej.
=== Wizy ===
Obywatele polscy korzystają z prawa do swobodnego przepływu osób w ramach Unii Europejskiej/Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Dokumentem podróży uprawniającym do bezwizowego wjazdu i pobytu (niezależnie od jego celu) na terytorium Republiki Finlandii do 90 dni jest paszport bądź dowód osobisty (starego i nowego wzoru).
=== Przepisy celne ===
Wewnątrz Unii Europejskiej nie ma granic celnych. Turyści podlegają jednak ograniczeniom dotyczącym wwozu ilości zakupionych i przewożonych towarów przeznaczonych do użytku osobistego i nie podlegających odsprzedaży. Przykładowo, przewożone towary uznaje się za służące do użytku osobistego, jeżeli nie przekraczają ilości: 200 szt. papierosów, 200 szt. cygar, 1 kg tytoniu, 10 l mocnego alkoholu (np. wódki lub spirytusu), 90 l wina (w tym maksymalnie 60 l wina musującego), 110 l piwa. Osoby poniżej 17. roku życia nie mogą przewozić wyrobów alkoholowych ani tytoniowych. Polscy turyści, podobnie jak obywatele innych krajów UE, nie mogą ubiegać się o zwrot podatku VAT od towarów zakupionych w krajach unijnych.
=== Wymiana waluty ===
W 2002 r. fińską markę zastąpiono euro. W obiegu są banknoty o nominałach 5, 10, 20, 100 i 500 euro oraz monety 1, 2 € i 5, 20, 50 centów. Finlandia w ogóle zrezygnowała z jedno- i dwucentówek, przewidując, że byłyby z nimi same kłopoty. Wprowadzono przepis, ograniczający końcówki cen w handlu detalicznym do dziesiątek i piątek.
Walutę najlepiej wymieniać, korzystając z bankomatów lub kart kredytowych. Wymianą czeków podróżnych i gotówki zajmują się trzy główne fińskie banki – Sampo, Osuuspankki i Nordea. Niezależne kantory w dużych miastach, np. Forex, zazwyczaj oferują lepsze przeliczniki i mniejsze opłaty niż banki. Pieniądze można też wymienić w urzędach pocztowych, otwartych dłużej niż banki, zwłaszcza w małych miejscowościach.
=== Ubezpieczenia ===
=== Ekwipunek ===
=== Rozmówki ===
== Dojazd ==
|
