Góra Parkowa: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Bociuno (dyskusja | edycje)
Bociuno (dyskusja | edycje)
Linia 12:
Północno-zachodnie stoki Góry Parkowej łączą się z niewielkim wzniesieniem ''[[Studnik]]'' o wysokości 375 m n.p.m., zwanym też ''[[Góra Maślana|Górą Maślaną]]'' (do 1945 używano nazwy niemieckiej ''Butterberg''). Na zachodnim stoku znajduje się kulminacja 391 m n.p.m, określana potocznie jako ''[[Góra Maciek]]'' lub ''[[Góra Poganka]]'' (brak nazwy oficjalnej w jęz. polskim, niem. ''Heidelberg''). Teren na wschód od kulminacji ma niewielkie nachylenie. Przed 1940 rokiem obszar ten należał do firmy Dierig (po 1945 BZPB im. II Armii WP, zlikwidowany w 2008), która wykorzystywała go jako pastwiska swojego gospodarstwa rolnego. Bydło wypasano tu do końca lat 60. XX w., po czym na miejscu pastwisk powstały ogródki działkowe im. Gen. Wł. Sikorskiego i „Radość” (zał. 1976), obecnie w znacznej mierze zaniedbane. Zachodnie stoki [[Studnik|Studnika]] są strome i porośnięte lasem.
 
U podnóża Góry Parkowej znajduje się staw rybny o powierzchni 3,2 hektara i głębokości 2 metry zwany '''[[Cegielnia|Cegielnią''']]. Akwen zarządzany jest przez PZW, który corocznie organizuje na nim zawody spławikowe o puchar prezesa Koła PZW Bielawa. Spotyka się w nim takie gatunki, jak szczupak, płoć, karaś, karp, leszcz i okoń. Staw powstał w rezultacie zalania wodą wyrobiska gliny funkcjonującej tu do 1945 cegielni. Ze źródeł kartograficznych wynika, że wyrobisko (''Lehm Gruben'') funkcjonowało już w 1896 lub wcześniej, natomiast powstała przy nim później cegielnia (''Ziegelei'') B. Neugebauera pojawiła się na mapach wraz zabudowaniami i kominem wypalarni w l. 1923, 1936 i 1940.
 
== Najbliższa okolica ==