Samarkanda

miasto w Uzbekistanie

Samarkanda (uzbec. Samarqand, tadżyc. Самарқанд, pers. سمرقند, ros. Самарканд) – miasto w Uzbekistanie, w Azji Środkowej. Drugie co do wielkości miasto w kraju, centrum regionu o tej samej nazwie. W Samarkandzie warto przyjrzeć się nie tylko znanym na całym świecie zabytkom epoki Tamerlana, ale także praktycznie nieznanemu ogółowi zespołu urbanistycznego XIX-XX wieku.

Samarkanda
Herb
Informacje
Państwo Uzbekistan
Wysokość 702 m n.p.m.
Ludność 546 303
Nr kierunkowy (+998) 662

Charakterystyka edytuj

Samarkanda to chyba najciekawsze pod względem turystycznym miasto w Uzbekistanie (i całej Azji Centralnej). Centrum miasta jest wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO.

Samarkanda jest jednym z najstarszych miast Azji Środkowej, ma ponad 2750 lat. Od ponad dwóch tysięcy lat miasto jest kluczowym punktem na Wielkim Jedwabnym Szlaku między Chinami a Europą, a także jednym z głównych ośrodków nauki i architektury średniowiecznego Wschodu. Amir Timur (Tamerlan) uczynił Samarkandę stolicą swojego państwa. Główne atrakcje sięgają epoki Timuridów (1370-1499): medresa Ulugbeka, szereg mauzoleów i okazały meczet Bibi-Khanym.

Od XVI wieku miasto znajdowało się pod kontrolą emirów Buchary. Chociaż w połowie XVII wieku powstało kilka znaczących budynków, w tym medresa Sher-Dor, na początku XIX wieku w wyniku walk feudalnych życie w mieście stopniowo podupadało.

Samarkanda otrzymała nowe życie po aneksji Turkiestanu do Imperium Rosyjskiego, kiedy to miasto stało się stolicą prowincji Samarkanda. Rosyjscy osadnicy faktycznie zbudowali nową rosyjską dzielnicę na obrzeżach rodzinnego miasta, która jest dobrze zachowana do dziś.

Ludność edytuj

Historycznie Samarkanda była miastem persko-tadżyckim, w którym aktywnie rozwijał się język perski (był tam Omar Chajjam i inni perscy klasycy). Przed nadejściem władzy radzieckiej był głównym w mieście, ale teraz ani perski, ani spokrewniony z nim tadżycki nie mają oficjalnego statusu, chociaż prawie 70% ludności to Tadżykowie. Przeważają we wschodniej (tzw. „Stare Miasto”) i południowej części miasta, gdzie znajdują się najstarsze mahalle i główne atrakcje. Łatwo odróżnić Tadżyków od Uzbeków po europejskich, a nie mongoloidalnych rysach twarzy, a jeśli nauczysz się to robić, zrozumiesz, że w mieście jest zaskakująco mało Uzbeków - tylko 20%. W większości są to przybysze z innych regionów, a starsze pokolenie rodowitych Samarkandy-Uzbeków trudno spotkać.

W mieście mieszkają także Irańczycy z Azji Środkowej (szyiccy muzułmanie) - potomkowie kilku fal imigracji z Chorasanu, Merwu i irańskiego Azerbejdżanu. Spotykają się w swoich dzielnicach, z których najsłynniejszą jest Panjob mahalla, gdzie znajdują się szyickie meczety i medresy. W Samarkandzie mieszkają również Arabowie z Azji Środkowej (muzułmanie sunniccy), którzy mieszkają głównie w południowo-zachodniej części miasta (Arabkhona, Khishrau). Są też Słowianie, potomkowie wysiedlonych Niemców i pontyjscy Grecy, Azerowie, Turkmeni. Wielu mieszkańców komunikuje się ze sobą w języku rosyjskim, więc język rosyjski nie stracił swojej pozycji nawet na znakach. Pozostało bardzo niewielu Żydów (głównie Buchary lub Azji Środkowej), tylko kilka rodzin i rozproszone single, a niegdyś duża żydowska mahalla we wschodniej części miasta jest teraz prawie w całości zamieszkana przez Tadżyków. W ostatnim czasie emigranci z różnych krajów zachodnich i wschodnich, a także z Białorusi i Rosji przeprowadzają się tu w poszukiwaniu taniego życia na stałe.

Orientacja edytuj

Główną ulicą Dzielnicy Rosyjskiej jest szeroki i zielony Bulwar Uniwersytecki. Opiera się na placu Amira Timura, skąd zaczyna się rodzime miasto: wzdłuż ulicy Registan dotrzesz do placu o tej samej nazwie, a stamtąd deptak Taszkentskaya prowadzi do Bazaru Siab i meczetu Hazrat-Khizr.

Historia edytuj

Samarkanda, w starożytności znana pod nazwą Marakanda powstała w VI wieku p.n.e. W IV wieku p.n.e pełniła rolę stolicy prowincji Sogdiana, będącej pod panowaniem perskiej dynastii Achemenidów. Była bogatym i kwitnącym miastem na skrzyżowaniu szlaków handlowych łączących Indie, Chiny, Europę i Bliski Wschód. W roku 329 p.n.e. została zdobyta przez Aleksandra Wielkiego. W 712 roku n.e. została podbita przez Arabów i do czasu ustanowienia stolicy przez Timura przechodziła kolejno pod panowanie Samanidów, Gaznawidów, Seldżuków, Chorezmijczyków. W roku 1220 została zdobyta przez wojska Czyngis Chana. Ponieważ mieszkańcy stawili opór, nie mogli liczyć na litość Mongołów – miasto zostało zniszczone a mieszkańcy wymordowani. W roku 1369 Timur wybrał Samarkandę na stolicę swojego państwa. Od tego czasu rozpoczyna się okres największej świetności miasta. Pod panowaniem dynastii Timurydów założonej przez Timura, Samarkanda była jednym z najsłynniejszych w świecie ośrodków kultury, nauki i sztuki. Największy rozkwit przypadał na okres panowania Uług Bega, wnuka Timura, często określanego mianem naukowca lub astronoma na tronie, z racji jego naukowych zainteresowań. W XVI wieku została zdobyta przez koczowników uzbeckich, a następnie przyłączona do Chanatu Buchary. W 1868 roku została przyłączona do Rosji, a od roku 1917 znalazła się w obrębie Turkiestańskiej Autonomicznej Socjalistycznej Republice Radzieckiej. W 1925 roku została stolicą nowopowstałej Uzbeckiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej, jednak po 5 latach, w 1930 roku utraciła status stolicy na rzecz Taszkientu.

Dojazd edytuj

Turyści najczęściej odwiedzają miasto drogą lądową, przyjeżdżając pociągiem lub samochodem z Buchary (od zachodu) lub Taszkentu (od północnego wschodu) lub z sąsiedniego Tadżykistanu (od wschodu). 35 kilometrów na wschód od Samarkandy znajduje się międzynarodowe przejście graniczne „Samarkanda-Penjikent” (oficjalnie „Jartepa-Sarazm”). Do marca 2018 to przejście graniczne było przez kilka lat zamknięte z powodu trudnych relacji między krajami, które obecnie wróciły do ​​normy. To przejście graniczne łączy Samarkandę z tadżyckim miastem Penjikent. Bezpośrednia taksówka z Samarkandy do przejścia granicznego iz przejścia granicznego do Samarkandy kosztuje średnio 30-60 tys. sum (8-10 $). Procedura przekraczania granicy jest dość szybka w obie strony, w ciągu 5 do 20 minut, w zależności od ilości osób na przejściu.

Samolotem edytuj

 
Samolot Uzbekistan Airways

1 Port lotniczy Samarkanda (IATA: SKD), ulica Ibn Sino. Położony w północnej części miasta, około 10 km od Placu Registan. Budynek lotniska jest nowy. Osoby bez biletu i odprowadzające nie są wpuszczane na teren lotniska, a odprowadzające zwykle czekają na placu przed wejściem głównym. Wewnątrz znajdują się kioski z wodą i jedzeniem, jedzeniem i pamiątkami, kawiarnie. Od grudnia 2022 lotnisko w Samarkandzie obsługuje bezpośrednie regularne (2-5 lotów dziennie) połączenia lotnicze ze wszystkimi czterema portami lotniczymi w Moskwie (linie lotnicze uzbeckie i rosyjskie oraz tanie linie lotnicze), Petersburg (3-5 razy w tygodniu), Jekaterynburg (1-2 razy w tygodniu) i Mineralne Wody (raz w tygodniu). Istnieją również regularne loty do Stambułu (6-8 razy w tygodniu) i Dubaju (5-6 razy w tygodniu). Z lotów krajowych istnieje prawie codzienna komunikacja lotnicza z Taszkentem, a także z Ferganą, Namanganem i Andiżanem. Istnieje również wiele lotów czarterowych. Na lotnisko można dostać się taksówką, która będzie kosztować około 5-8 tysięcy sum (1 $), lub autobusem miejskim za 1500 sum (20 centów). Uwaga: przystanek autobusowy znajduje się 450 metrów od lotniska, a taksówką można dojechać bezpośrednio do wejścia do terminala.

Pociągiem edytuj

 
Szybki pociąg Afrasiab kursujący z Taszkentu do Samarkandy

Samarkanda jest stosunkowo dużym węzłem kolejowym, przez który kursują pociągi do głównych miast Uzbekistanu i krajów sąsiednich: do Taszkentu, Buchary, Urgenczu, Saratowa, Wołgogradu, Moskwy, przez południowy, zachodni i środkowy Kazachstan.

2 Dworzec kolejowy Samarkanda, ulica Beruni. Stacja znajduje się w północno-zachodniej części Samarkandy, około 12 km od placu Registan. Budynek jest formalnie dwukondygnacyjny, ale przejście na drugie piętro jest zamknięte. Został zbudowany w ciekawym stylu, a wewnątrz dworca zdobią wielobarwne tafle szkła. Wewnątrz znajduje się szereg straganów z wodą, jedzeniem, produktami i pamiątkami, a także mała kawiarnia, której menu obejmuje dania zarówno europejskie, jak i narodowe. Osoby bez biletu oraz osoby odprowadzające nie mają wstępu na teren dworca, a w celu zakupu biletów należy wejść do specjalnego budynku z boku dworca, w którym są one sprzedawane. W porównaniu z dworcem kolejowym w Taszkiencie jest tu zauważalnie mniej pasażerów i tłoku: wszystkie formalności zajmą trzy minuty.

Samochodem edytuj

Prywatne taksówki, głównie sedany, kursują przez całą dobę z Taszkentu do Samarkandy z dworca autobusowego w Taszkencie (stacja metra Almazar). Od jesieni 2018 roku średnia cena wynosi 40-60 tysięcy sum (7-8 USD) za miejsce. Im wygodniejszy samochód (np. klimatyzowany crossover lub sedan, albo mało pasażerów), tym wyższa cena; może dochodzić do 80 tysięcy sum (10 USD) na osobę, ale nie więcej. Terminalem takich taksówek w Samarkandzie jest dworzec autobusowy Ulugbek (północno-wschodnie obrzeża miasta, obok obserwatorium Ulugbek). Podróż przez Samarkandę do wybranego miejsca lepiej omówić od razu z kierowcą, który zawozi Cię z Taszkentu; będzie to kilka dolarów tańsze niż taksówka w samej Samarkandzie. W związku z tym z dworca autobusowego Ulugbek (popularnie „grosza do Taszkentu”) taksówki odjeżdżają do Taszkentu.

  • 3 Dworzec autobusowy w pobliżu Kanału Wioślarskiego, autostrada M39 (obwodnica Samarkandy) (obszar Konigil). Znajduje się dokładnie naprzeciwko kanału wioślarskiego Samarkandy. Zaimprowizowany dworzec autobusowy, z którego można pojechać na południe (Urgut, Shakhrisabz, Termez) i na wschód (Tadżykistan). Taksówki na dworcu autobusowym zwykle czekają na uzupełnienie pasażerów i dopiero wtedy jadą do celu. Można zgodzić się na przejazd bez przesadzania innych pasażerów, ale cena będzie nieco wyższa (zależy to też od nastroju taksówkarza).

Wycieczka do Shakhrisabz będzie kosztować średnio około 20 000 sum na osobę w jedną stronę; podróż w obie strony można wytargować taniej, za co trzeba będzie wiedzieć, ile wydasz w Shakhrisabz. Zwykle trzy godziny powinny wystarczyć z marginesem. Upewnij się, że zostaniesz przewieziony do Shakhrisabz, a nie na jego dworzec autobusowy w Kitab, 20 km od miasta.

  • 4 Dworzec autobusowy przy północnej obwodnicy autostrady M39, Północna obwodnica autostrady M39. Znajduje się kilkaset metrów na północ od dworca autobusowego w pobliżu kanału wioślarskiego. Jest też zaimprowizowany dworzec autobusowy, z którego można pojechać na północny wschód (Jizzakh itp.) i na wschód (Tadżykistan).
  • 5 Dworzec autobusowy w pobliżu Shakhi-Zinda, skrzyżowanie ulic Shakhi-Zinda i Abdurakhman Jami. Znajduje się kilkaset metrów na południowy wschód od zespołu Shakhi-Zinda. Oficjalny dworzec autobusowy, z którego można dojechać do różnych dzielnic i wiosek regionu Samarkandy. Istnieją zarówno rozkładowe autobusy, jak i prywatne taksówki i minibusy.

Autobusem edytuj

Również prywatne autobusy kursują między miastami kilka razy dziennie (zwykle rano lub wieczorem). Średnia cena w tych autobusach to 20-40 tys. sum (3-5$) za osobę, ale trzeba zaznaczyć, że chętnych jest wystarczająco dużo, a nie każdemu często wystarcza miejsc. Autobusy odjeżdżają również z dworca autobusowego Ulugbek. Podróż trwa 4-5 godzin.

  • 6 Ulugbek (100 m od obserwatorium Ulugbek). Zaimprowizowany dworzec autobusowy, z którego odjeżdżają taksówki, minibusy i autobusy do Taszkentu.
  • 7 Dworzec autobusowy międzymiastowy nad kanałem Grebno. Można stąd dojechać do wielu miast i wiosek na południe i wschód od Samarkandy. W szczególności w Shakhrisabz, Termez, a także w Tadżykistanie. Droga do międzynarodowego przejścia granicznego „Jartepa-Sarazm” (czyli „Samarkanda-Penjikent”) zajmie średnio godzinę. Taksówkarze mogą albo zawieźć Cię do granicy, albo minąć ją ze sobą i pojechać dalej do miejsca, którego potrzebujesz. Cena za osobę wynosi średnio od 40 do 60 tysięcy soums (8 USD). Zwykle turyści jadą z uzbeckimi taksówkarzami do granicy, przekraczają ją pieszo i siadają po tadżyckiej stronie już w lokalnej taksówce

Komunikacja edytuj

 
Tramwaj w Samarkandzie

W Samarkandzie jest wiele taksówek, które można rozpoznać po charakterystycznym żółtym kolorze, z odpowiednimi atrybutami taksówek. Opłata za taksówkę w mieście wynosi od 4 do 10 tysięcy sum (od 0,4 do 1 $) za osobę, w zależności od odległości. Taksówkarz zwykle zabierze po drodze 2-3 innych przejeżdżających pasażerów, jeśli się zgodzisz, a cena może nieznacznie spaść. Jeśli chcesz jechać bez dodawania dodatkowych pasażerów, przedyskutuj z kierowcą koszty z wyprzedzeniem. Więcej można wymagać od turystów, zwłaszcza w pobliżu atrakcji. Cenę należy wynegocjować przed rozpoczęciem wycieczki, przed wejściem do samochodu. Ponadto w Samarkandzie działają internetowe usługi taksówkowe Yandex Go, MyTaxi, iTaxi.uz, Liber i inne. Te usługi taksówkarskie mają mniej więcej takie same ceny, ale są znacznie wygodniejsze, ponieważ nie musisz wychodzić na ulicę, aby złapać taksówkę.

 
Żółte taksówki na ulicach Samarkandy

Biorąc pod uwagę tanie taksówki, transport publiczny miasta nie jest popularny wśród turystów. Po mieście kursują autobusy miejskie i niewielka liczba minibusów. Autobusy z Samarkandy mają ciekawą cechę w postaci zachwalania konduktorów: na dużych przystankach konduktor wychodzi na ulicę i głośno ogłasza dalszą trasę, wymieniając kolejne i kluczowe przystanki. Autobus Samarkandy ma dość rozbudowaną siatkę tras. Opłata za przejazd autobusami wynosi 1500 sum (15 centów), a minibusami od 1000 (10 centów) do 1500 sum (20 centów) w zależności od trasy. Od wiosny 2017 roku po mieście kursują również tramwaje. Cena za przejazd tramwajem to 1300 sum (13 centów). Tramwaj ma jak dotąd dwie, ale dość długie trasy: „Dworzec kolejowy – Siab Bazaar”, „Dworzec Kolejowy – Masyw Sartep”.

W autobusach i tramwajach miejskich oprócz płatności gotówką można również płacić kartami Visa i Mastercard (niezależnie od kraju i banku) przy użyciu płatności zbliżeniowych. Kartę należy przypiąć do terminala TEZCARD, który jest zainstalowany w prawie 500 autobusach i tramwajach kursujących po Samarkandzie.

Ponadto w miastach Uzbekistanu (Samarkanda nie jest wyjątkiem) zwyczajowo podwozi się ludzi za niewielką opłatą. Jeśli stoisz na poboczu, nie daj się zaskoczyć samochodom zatrzymującym się w pobliżu, nawet jeśli nie podniesiesz ręki. Cena jest taka sama lub nieco niższa niż w przypadku żółtych taksówek.

Atrakcje turystyczne edytuj

 
Widok na medresę Tillya-Kari
 
Widok medresy Ulugbeka z centrum placu Registan
 
Widok na medresę Sherdor z północnego minaretu medresy Ulugbek

Kluczowe atrakcje w Samarkandzie są płatne, a bilety wstępu dla miejscowych z reguły są kilkukrotnie tańsze niż dla obcokrajowców. Ale jeśli jesteś obywatelem jednego z krajów WNP, wejście będzie tańsze niż dla obywateli krajów spoza WNP. Przy sprzedaży biletu kasjer zazwyczaj pyta skąd jesteś, ale może zażądać okazania paszportu dla potwierdzenia twoich słów (ale częściej wierzy ci na słowo). Zdarzają się przypadki, gdy rosyjskojęzyczni turyści powiedzieli kasjerom, że są z Taszkentu i płacą jak miejscowi. Jeśli jednak nie szukasz łatwych, ale kosztownych tras, do wielu miejsc można dotrzeć jakimś tylnym wejściem. Może podejść do Ciebie dozorca, z którym możesz wynegocjować połowę ceny biletu. Jeśli wynająłeś przewodnika, może on kupić ci bilet po lokalnej cenie.

Wiele zabytków zostało poważnie zniszczonych przez trzęsienie ziemi w 1897 roku, więc ich nowoczesny wygląd jest w dużej mierze zasługą sowieckich i uzbeckich konserwatorów. W niektórych miejscach widoczne są stare mury lub okładziny oraz odrestaurowane (nowo wybudowane).

Rejon placu Registan edytuj

  • 1 Plac i Zespół Registan Wizytówka i główna atrakcja Samarkandy
  • 2 Medresa Tillya-Kari
  • 3 Medresa Ulugbeka
  • 4 Medresa Sherdar
  • 5 Chorsu, Ulica Islama Karimowa Znajduje się dwadzieścia metrów na północny wschód od medresy Sherdor (właściwie z tyłu). Zbudowany w XVII wieku na miejscu starszego krytego bazaru, kopulasty budynek, w którym do początku XX wieku znajdowały się sklepy i sklepy z odzieżą, kapeluszami, książkami, lekarstwami i innymi rzeczami. Wokół tego budynku był duży bazar. Obecnie budynek Chorsu zamieniono na galerię, w której stale odbywają się wystawy znanych artystów, malarzy i rzeźbiarzy. Warto zajrzeć, bo można natknąć się na ciekawą wystawę dla siebie. Sam budynek (posiada cztery wejścia z każdej strony świata) i jego wnętrze są dość interesujące w oczach koneserów architektury.
  • 6 Meczet Bibi-Khanym, Koc Toszkent. 12000 suma. Okazały meczet katedralny Tamerlana, największy w Azji Środkowej i jeden z największych na świecie. Według popularnej legendy budowę tego meczetu zorganizowała starsza żona Timura podczas jego nieobecności - w rzeczywistości meczet został założony przez Timura po jego zwycięskiej kampanii przeciwko Delhi. W projekcie i dekoracji meczetu wykorzystano wszystko, co osiągnęli mistrzowie na początku XV wieku: w rzeczywistości Bibi-Khanym stał się zwieńczeniem rozwoju tradycyjnych meczetów średniowiecza: gigantyczny podwójny bramy, smukłe cylindryczne (a nie stożkowe) minarety, kopuły na bębnach. Na środku dziedzińca stoi ogromna marmurowa mównica do Koranu (zwana laukh), wykonana dla Ulugbeka.
    Inżynierskie podejście do budowy XV wieku nie nadążało za wyobraźnią architekta: 40-metrowa kopuła i minarety szybko zaczęły się zawalać. Do początku XX wieku z kompleksu pozostały ruiny głównego budynku i jeden z czterech minaretów. Renowacja trwała do początku XXI wieku, a teraz prawie całkowicie przywrócono wygląd zewnętrzny. Wszystkie najpiękniejsze rzeczy można zobaczyć z ulicy bez płacenia za wstęp. Ale jeśli chcesz zorientować się, jak cały kompleks wyglądał stosunkowo niedawno, wejdź do głównego budynku meczetu przez zawalone drzwi: ptaki gnieżdżą się w środku, a odrestaurowanie dekoracji wnętrz wydaje się nie być planowane. Jednak na jednej ze ścian nadal widoczne są ślady XIV-wiecznego wystroju.
  • 7 Mauzoleum Bibi-Khanym, Koc Toszkent. Naprzeciwko meczetu, po drugiej stronie ulicy, znajduje się grobowiec kobiet z dynastii Timuridów. Interesujący jest tu nie wystrój i nie skala budowli, ale jej ośmioboczny kształt.
  • 8 Mauzoleum Maturidi, ulica Buchary Znajduje się na granicy dzielnicy żydowskiej i muzułmańskiej Samarkandy, na końcu ulicy Bucharskiej, po prawej stronie, kilka metrów na południe od Liceum nr 26. W mauzoleum pochowany jest znany islamski teolog, myśliciel, znawca Koranu i szariatu Abu Mansur Maturidi, który jest także założycielem maturyzmu, szkoły sunnickiej. Jest głównym miejscem pielgrzymek wyznawców maturyzmu z całego świata. Obecny budynek mauzoleum powstał w 2000 roku, na miejscu nie zachowanego do dziś mauzoleum z X wieku. Budynek mauzoleum wygląda bardzo ładnie i oryginalnie i na pewno warto go odwiedzić, gdyż wejście jest dodatkowo bezpłatne dla turystów. Wokół mauzoleum rozciąga się malowniczy park z roślinnością iglastą.
  • 9 Kompleks Dahbedi, Ulica Bibi-Khanym Mały kompleks muzułmański przy ulicy Bibi-Khanym (dawniej 8 marca), która biegnie kilka metrów na zachód od deptaka Islam Karimow (dawniej Taszkientskaja). Jest to budynek z iwanem, obok którego znajduje się mały minaret i kamień mazar z arabsko-perską kaligrafią oraz hauz (zbiornik). Znajduje się wewnątrz mahalli i jest otoczony prywatnymi budynkami mieszkalnymi. Kilka metrów na lewo od kompleksu znajduje się dom Islama Karimowa, do którego regularnie przyjeżdżają turyści.
  • 10 Kompleks Makhdumi Khorezmi, Ulica Buchary Znajduje się kilkadziesiąt metrów na wschód od Placu Registana, na początku ulicy Bucharskiej, w drodze do Mauzoleum Maturidi. Niewielki kompleks ze starożytnym cmentarzem, na którym pochowanych jest wielu świętych, w tym Imam Makhdumi Khorezmi.


Rejon Ruhabad edytuj

 
Mauzoleum Rukhabad
 
Meczet Iwana z Rukhabadu
 
Gur-Emir
 
Główne wejście do medresy Rukhabad
 
Historyczny dom Khoja Muin
 
Mauzoleum Aksaray
  • 11 Mauzoleum Rukhabad, Ulica Rukhabad Starożytne mauzoleum zbudowane w 1380 roku na polecenie Amira Temura nad grobem Burkhaniddina Sagardzhi. Jeden z nielicznych zachowanych zabytków architektury Samarkandy zbudowany osobiście przez Amira Temura. Grób Burhaneddina Sagaraji, teologa i nauczyciela duchowego Timura, został zbudowany w 1380 roku i jest jednym z najstarszych budynków w mieście. Jego architektura nie jest typowa dla Samarkandy: nie ma portalu pesztak, a ściany wzmocnione są potężnymi przyporami.
  • 12 Meczet Rukhabad, Ulica Rukhabad Znajduje się kilkadziesiąt metrów na południe od mauzoleum Rukhabad. Obecny budynek meczetu został zbudowany w 1903 roku (przebudowany w latach 90. XX wieku), na miejscu meczetu zbudowanego na początku lat 80. XIX wieku, który z kolei powstał na miejscu starszego meczetu. Na szczególną uwagę zasługuje długi sufit aivan meczetu, który jest jakościowo ozdobiony starożytnymi wielobarwnymi wzorami. Sufit wsparty jest na 12 rzeźbionych w drewnie kolumnach. W pobliżu meczetu znajduje się mały minaret, z którego muezin nawołuje okoliczną ludność do modlitwy. Jest to działający meczet, a wejście do niego jest bezpłatne dla każdego.
  • 13 Medresa Rukhabad, Ulica Rukhabad Znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie meczetu Rukhabad, przylegając do niego. Zbudowany w połowie XIX wieku. Była to jedna ze słynnych medres miasta, w której studiowało wiele znanych osobistości w Samarkandzie. Medresa to ceglany budynek w kształcie litery U, którego wewnętrzną część zajmuje dziedziniec z roślinnością. W hujras (pokojach) medresy znajdują się liczne sklepy z pamiątkami i sklepy. Budynek medresy Rukhabad jest uderzającym przykładem udanej mieszanki architektury islamskiej, perskiej i środkowoazjatyckiej. Wejście do medresy jest również bezpłatne. Jest toaleta.
  • 14 Historyczny dom Khoja Muin, Ulica Rukhabad Znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie meczetu Rukhabad, właściwie do niego przylega. Historyczny dom, w którym urodził się i mieszkał słynny tadżycki i uzbecki pedagog, wydawca, dziennikarz, nauczyciel, poeta, pisarz, krytyk literacki i dżadidysta Khoji Muin Shukrullaev, represjonowany podczas represji stalinowskich. Przy wejściu do domu znajduje się popiersie i pomnik ku jego czci. Jest mały sklep z pamiątkami.
  • 15 Gur-Emir Duże mauzoleum z 1404 roku, w którym pochowany jest Amir Temur (Tamerlan), jego główny mentor, wielu jego synów i wnuków. W centrum mauzoleum znajduje się ciemnozielony jadeit, który jest nagrobkiem Amira Temur. Prawdziwe groby znajdują się w podziemiach mauzoleum. Budynek mauzoleum uderza swoją wielkością, choć nie zachował się w całości do dziś. Wewnątrz mauzoleum uderza swoim pięknem. Wnętrze kopuły ma urzekająco bogaty wygląd, który sprawia, że ​​turyści patrzą w górę z otwartymi ustami przez kilka minut. Smukłe proporcje mauzoleum z ogromną kopułą posłużyły jako jeden z pierwowzorów Tadż Mahal w Agrze. Za mauzoleum znajduje się wejście do podziemnej krypty, w której mieści się sklep z pamiątkami oraz kolekcja starych fotografii Samarkandy. Warto też przejść się po dziedzińcu mauzoleum, gdzie można znaleźć wiele fotogenicznych lokacji.
  • 16 Mauzoleum Aksaray, ulica Aksaray Znajduje się 30 metrów na południowy wschód od Gur-Emir, wewnątrz mahalli. Mauzoleum z około XV wieku, w którym pochowanych jest wielu przedstawicieli dynastii Timuridów. Wnętrze mauzoleum i wewnętrzna część kopuły zdobione są złotem i zachwycają swoim pięknem, choć zewnętrzne ściany samego mauzoleum mają monochromatyczny (ceglany) wygląd. Nie bądź zbyt leniwy, aby odwiedzić mauzoleum Aksaray po wizycie w Gur-Emir.


Rejon Shakhi-Zinda edytuj

  • 17 Aleja grobowców Shakhi-Zinda, Shohizinda koc 8000 sum. Jeden z najbardziej uderzających zabytków miasta: kompleks ponad 20 meczetów i mauzoleów z XI-XV wieku, zbudowany wzdłuż wąskiej uliczki. Głównym mauzoleum, wokół którego wyrosła cała nekropolia, jest kaplica cenotafów Kusama Ibn-Abbasa, kuzyna proroka Mahometa, który sprowadził islam do Azji Środkowej. Imię „Shakhi-Zinda” oznacza „żyjący król”: według legendy Ibn-Abbas wpadł w zasadzkę niewiernych, ale udało mu się ukryć w szczelinie wzgórza Afrasiab, gdzie mieszka do dziś. Zbudowano dla niego grób, ale nie uznano go za zmarłego. Mauzoleum Kusama Ibn Abbasa jest uważane za święte miejsce islamu, a większość odwiedzających to lokalni pielgrzymi, a nie turyści.
    Kompleks Shakhi-Zinda uzyskał swój obecny kształt w drugiej połowie XIV wieku, kiedy Timur zaczął chować krewnych i wybitnych dowódców wojskowych obok mauzoleum Ibn-Abbasa. Z portalu wejściowego wchodzi się dość stromymi schodami, wchodzi się do kolejnego portalu i wydaje się, że znajduje się w kalejdoskopie: mauzolea są blisko siebie, wąskie przejście nie jest oświetlone słońcem, a dookoła jest tylko smal odcienie. Najbardziej luksusowy grobowiec należy do siostrzenicy Timura Shadi-Mulk-aka (1372), drugi od lewej po górnym portalu. W morzu dekoracji ceramicznych stosowane są trzy główne techniki: girih – wzory geometryczne, islimi – wzory kwiatowe oraz epigrafia – teksty kaligraficzne wplecione w ornament.
    Warto obejść grobowce od tyłu, by spojrzeć na „nieceremonialny” wystrój, na przykład płytki wmurowane bezpośrednio w mur, czy wypukłości-ciernie na kopule mauzoleum Emir-zade.
    Zgodnie z miejscowym zwyczajem, wchodząc i schodząc po schodach, należy liczyć stopnie. Jeśli liczba zbiegła się podczas wchodzenia i schodzenia, grzechy pielgrzyma są odpuszczone!


Skrajny północny wschód od Samarkandy edytuj

  • 18 Mauzoleum Khoja Daniyar 09:00–17:00. 10000 suma. Wydłużony budynek mauzoleum jest w trakcie aktywnej renowacji, ale nie architektura jest tutaj interesująca, ale zawartość: w środku znajduje się 18-metrowy sarkofag pokryty czarnym aksamitem. Według jednej wersji pochowane są tu relikwie starotestamentowego proroka Daniela, przywiezione przez Timura; z drugiej – Khoja Daniyar, współpracownik Kusama ibn Abbasa. W każdym razie uważa się, że świętych relikwii przybywa z roku na rok i wymagają coraz większego sarkofagu. U podnóża mauzoleum znajduje się święte źródło: nie do końca wiadomo, na ile bezpieczna jest tu woda do picia, ale przyjemnie jest umyć twarz w upalny dzień.
    Mauzoleum znajduje się po północno-wschodniej stronie Afrosiab, około kilometra od Shakhi-Zinda. Można do niego dotrzeć poboczem autostrady, podziwiając po drodze malownicze zbocza Afrosiab.
  • 19 Obserwatorium Ulugbeka Położony 3,5 km od Bazaru Siab i około 5 km od centrum miasta. Muzeum opowiada, co się tu wydarzyło (w języku uzbeckim i angielskim). Z samego obserwatorium wychodziło wzgórze, wewnątrz którego znajduje się 30-metrowy łuk sekciarski zbudowany w 1420 roku, który służył do mierzenia wysokości ciał niebieskich nad horyzontem. Za pomocą tego urządzenia Ulugbek i jego współpracownicy sporządzili szczegółową mapę rozgwieżdżonego nieba. W 2012 roku obserwatorium zostało wyremontowane, a budynek nabrał naturalnego wyglądu. Wewnątrz obserwatorium znajduje się muzeum z wieloma eksponatami i modelami budynków starożytnej Samarkandy.


Obszar meczetu Khazret-Khyzr edytuj

  • 20 Meczet Hazrat-Chyzr, róg Szohizindy i Toszkentu Meczet, zbudowany w 1854 roku i odrestaurowany w latach 90., jest jednym z najpiękniejszych przykładów architektury ludowej. Nazwa związana jest z imieniem proroka Khyzra, patrona podróżników. Można wspiąć się na minaret, skąd otwierają się fantastyczne widoki na Bibi-Khanym i Shakhi-Zinda.
  • 21 Mauzoleum Makhsum-bobo, Ulica Islama Karimowa Małe muzułmańskie mauzoleum kilka metrów na wschód od meczetu Chazret-Khyzr, przy głównej bramie w osadzie Afrasiab. W mauzoleum pochowany jest islamski avliya (święty) z XVIII wieku, który żył 97 lat. Budynek mauzoleum powstał w XVIII lub XIX wieku. Za mauzoleum, na wolnym powietrzu, znajduje się szereg nagrobków nad grobami słynnych samarkandzkich świętych.
  • 22 Kompleks pamięci Islama Karimowa, Ulica Islama Karimowa Znajduje się tuż za meczetem Khazret-Khyzr. W centrum kompleksu znajduje się mauzoleum w typowo islamskim stylu, w którym pochowany jest zmarły we wrześniu 2016 roku pierwszy prezydent Republiki Uzbekistanu Islam Abduganievich Karimow. Kompleks posiada również długi aivan z ławkami, a także duży taras widokowy z przepięknym widokiem na południe i zachód Samarkandy. wejście jest bezpłatne


Okolice Khoja-Ahrar edytuj

 
Medresa Chodża-Ahrar
 
Meczet zespołu Khoja-Ahrar
  • 23 Zespół Khoja-Ahrar Vali, Ulica Khoja Ahrar Vali Znajduje się 5 km na południowy zachód od Registan Square (taksówką za 5-7 tysięcy soum). Duży zespół muzułmański, który obejmuje szereg budynków o charakterze pamiątkowym, religijnym, duchowym i edukacyjnym, które zostały zbudowane w XV-XVI wieku. Warto odwiedzić medresę zespołu Khoja-Ahrar Ensemble, która ma bardzo ciekawą i kolorową architekturę, na której głównym portalu przedstawiono tygrysy polujące na gazele (podobnie jak medresa Sherdor). Meczet w zespole to unikalny budynek z aivanem, obok którego znajduje się duży hauz (zbiornik) i mały minaret. Na dziedzińcu meczetu rosną wieloletnie drzewa, które mają kilkaset lat. Wstęp do zespołu jest bezpłatny. Za kompleksem znajduje się duży starożytny cmentarz ze starożytnymi nagrobkami w arabsko-perskiej kaligrafii.
  • 24 Meczet Namazgah, Ulica Namazgah Dość duży XVII-wieczny meczet zbudowany przez Nadira Divanbegi. Meczet jest częścią dość dużego nowego kompleksu muzułmańskiego. Znajduje się 2,5 km na południe od placu Registan. Wejście jest bezpłatne, ponieważ jest to funkcjonujący meczet.
  • 25 Mauzoleum Iszratkhana, Ulica Sadriddin Ayni Znajduje się 3 kilometry na południe od Placu Registan. Zabytek architektury zbudowany w 1464 roku, za panowania prawnuka Amira Temura, Abu Seyida, który był ostatnim władcą zjednoczonego państwa Timuridów. Jest to miejsce pochówku wielu przedstawicieli dynastii Timuridów. Przetrwał do dziś w stanie zaniedbania (został poważnie uszkodzony podczas trzęsienia ziemi w 1903 r.), ale niewielka część budynku została odrestaurowana dość jakościowo i pięknie (zwłaszcza wystrój wnętrz). Wstęp jest bezpłatny. Znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie omówionego poniżej kompleksu Khoja Abdu-Darun.
  • 26 Zespół Khoja Abdu-Darun, Ulica Sadriddin Ayni Duży kompleks muzułmański, który powstał w XII wieku nad grobem słynnego teologa - Abdula Mazeddina, żyjącego w IX wieku. Centralnym elementem zespołu jest mauzoleum z XII wieku. Meczet, medresa i chanaka zostały zbudowane w następnych stuleciach. Na terenie zespołu znajduje się duży hauz (zbiornik), a przy wejściu wysoki minaret. Zespół otoczony jest dużym starożytnym cmentarzem ze starożytnymi nagrobkami z kaligrafią. Zapraszamy do odwiedzenia tego kompleksu. To jest tego warte. Jest wolne.
  • 27 Zespół Khoja Abdu-Berun, Ulica Sarimazar Kompleks muzułmański (mauzoleum i meczet) na południu Samarkandy (7 km na południe od placu Registan), zbudowany w XVII wieku przez Nadira Divan-begi. Jest to duży budynek z niebieską kopułą, ozdobiony wielobarwną majoliką. Jest też dakhma i budynki meczetu. Znajduje się 8 km na południe od placu Registan. Można pojechać autobusem miejskim (trzeba zapytać miejscowych o numer trasy w zależności od lokalizacji) lub taksówką (5-8 tys. soum). Ze względu na względne oddalenie i mało znane na tle innych atrakcji Khoja Abdu-Berun często przechodzi niezauważone przez większość turystów, jednak sam budynek kompleksu zasługuje na spojrzenie. Wstęp jest bezpłatny.


Szyickie budynki muzułmańskie edytuj

 
Szyicki Meczet Pendżab
 
Szyicka Medresa Pendżab
 
Szyicka świątynia Murad Avliya
  • 28 Meczet i medresa Pendżab, ulicy Firdousi Jeden z nielicznych szyickich meczetów i medres w Uzbekistanie. Medresa i meczet znajdują się blisko siebie, na terenie historycznego regionu Pendżab (zachodnia część Samarkandy), gdzie mieszka głównie liczna diaspora Irańczyków z Azji Środkowej. Medresa została zbudowana w 1889 roku i jest doskonałym przykładem perskiej architektury islamskiej. Budynek meczetu również powstał pod koniec ubiegłego stulecia (zrekonstruowany w latach 90.) i wyraźnie widać w nim wpływy szyickie (np. napisy bezpośrednio na kopule), których nie ma w innych meczetach i muzułmańskich Budynki w Samarkandzie. W regionie Pendżabu turyści czują się jak w Iranie, ponieważ okoliczna ludność składa się z Irańczyków, których mężczyźni mają gęste brody, a kobiety są odpowiednio ubrane. Oznakowanie oraz styl otoczenia i budynków również są nieco inne. W pobliżu znajduje się duży cmentarz szyicki o tej samej nazwie.
  • 29 Mauzoleum Murada Avliya, ulicy Mirzo Ulugbeka Znajduje się za Państwowym Muzeum Historii i Kultury Uzbekistanu. Kolejna rzadka szyicka świątynia w Samarkandzie. Czczony również przez sunnitów. Jest to czworokątna budowla z dużą kopułą, wewnątrz której pochowany został słynny teolog Khoja Said Musa ibn Said Murtaza. Ceglane ściany mauzoleum są ozdobione arabskim pismem i mają duże okna z kratowymi wzorami. Mauzoleum otoczone jest dużym zielonym dziedzińcem, w rogu którego znajduje się również mały meczet.


Dzielnica Rosyjska edytuj

 
Biblioteka Miejska imienia Beruni
 
Kościół katolicki św Jana Chrzciciela
 
Sobór św Aleksego Moskiewskiego
 
Kościół wstawiennictwa Najświętszej Bogurodzicy
 
Kościół ormiański Surb Astvatsatsin
 
Budynek Wydziału Biologii SamSU

Po włączeniu Samarkandy do Imperium Rosyjskiego w mieście pojawiło się wielu rosyjskich wojskowych, kupców i innych mieszkańców, którzy zbudowali nowy teren wokół średniowiecznej cytadeli (która nie przetrwała do dziś), który obecnie nazywa się Dzielnicą Rosyjską. Jest to dość duży obszar między ulicami Mirzo Ulugbeka i Bulwarem Uniwersyteckim, na którym zachowały się całe ulice zabudowane na przełomie XIX i XX wieku. Jeśli nie przyjrzysz się uważnie, dzielnicę rosyjską można pomylić z jakimś miastem kupieckim w centralnej Rosji, ale jeśli przyjrzysz się uważnie, ściany z cegły są ukryte pod warstwą tynku, którego grubość może sięgać 70 cm. Niezależny styl turkiestański powstaje z połączenia lokalnych materiałów i rosyjskich zasad projektowania. Najlepsze przykłady można zobaczyć na Bulwarze Uniwersyteckim, ul. Alisher Navoi i Amir Temur. Nie było tu trzęsień ziemi ani rekonstrukcji na dużą skalę: jest to prawdopodobnie najlepiej zachowany zespół rosyjskiej architektury kolonialnej w Azji Środkowej.

  • 30 Plac Kuk-Saray Głównym pałacem Amira Temura, a następnie Ulugbeka, był Kuk-saray („Błękitny Pałac”) na szczycie wzgórza. W XVII wieku bekowie z Samarkandy przebudowali pałac na cytadelę, mniej więcej zachowaną do czasu przyłączenia Turkiestanu do Rosji. Cytadela stała się centrum nowej dzielnicy rosyjskiej, od której odchodziły trzy główne promieniste ulice. Pozostałości cytadeli uprzątnięto już w XXI wieku, na jej miejscu wzniesiono budynki administracyjne i założono park. Nie ma tu starożytności, ale przyjemnie jest pospacerować po placu. W północno-wschodnim narożniku placu znajduje się most prowadzący na plac przed Registanem.
  • 31 Budynek banku rosyjsko-chińskiego, Universitet bulvari Eklektyczna rezydencja z kolumnami, która mogłaby przypominać domy plantatorów z południowych stanów Stanów Zjednoczonych, gdyby nie secesyjne stiuki. Obecnie budynek zajmuje rektorat SamSU.
  • 32 Gimnazjum dla kobiet, Universitet bulvari Budynek z cegły wypalanej, obecnie Wydział Biologii.
  • 33 Biblioteka im. Biruni, Mahmud Qoshgary koc. Neogotyk w Azji Środkowej wygląda nieoczekiwanie, chociaż w tym przypadku ostrołukowe okna i wieżyczki są hołdem dla łuków i minaretów pomników Timuridów.
  • 34 Sobór św Aleksego Moskiewskiego Największa prawosławna katedra w Samarkandzie, zbudowana w 1911 roku w ekstrawaganckim neorosyjskim (pseudo-rosyjskim) stylu kolonialnym przez architektów Fiodora Werżbickiego i Fiodora Smirnowa. Wygląda jak typowa świątynia garnizonowa, której odpowiedniki można znaleźć w wielu miastach wojskowych byłego Imperium Rosyjskiego. W czasach sowieckich oczywiście był zamknięty, ponownie konsekrowany w 1996 roku przez patriarchę Moskwy i Wszechrusi Aleksego II. Jest to główne miejsce pielgrzymek prawosławnych turystów, ponieważ jest największą instytucją prawosławną w mieście, w której przechowywanych jest wiele starożytnych ikon. Wnętrze kościoła jest bogato zdobione.
  • 35 Kościół wstawiennictwa Najświętszej Bogurodzicy Jedna z największych i najjaśniejszych cerkwi w Samarkandzie. Zbudowany w 1903 roku, zamknięty w czasach sowieckich i ponownie konsekrowany w 1998 roku. Znajduje się na północ od wszystkich chrześcijańskich budynków w mieście. Wnętrze kościoła jest bogato zdobione. Zbudowany również w neorosyjskim stylu kolonialnym.
  • 36 Kościół katolicki św Jana Chrzciciela Jedyny kościół katolicki w Samarkandzie, a także jeden z największych kościołów katolickich w Uzbekistanie, zbudowany w 1916 roku przez austriackich, polskich i węgierskich jeńców wojennych w ekstrawaganckim neogotyckim stylu. Został zamknięty w czasach sowieckich i ponownie otwarty pod koniec lat 90. Znajduje się kilkadziesiąt metrów na zachód od Centralnego Parku Wypoczynkowego im. Aliszera Nawoja. Jeśli chcesz zobaczyć gotyk w starożytnym wschodnim mieście, koniecznie zajrzyj tutaj. Parafianami koscioła są głównie Polacy, Niemcy i część Ukraińców z Samarkandy.
  • 37 Ormiański Kościół Surb Astvatsatsin (Matki Bożej) Jedyny ormiański kościół w Samarkandzie, zbudowany w 1903 roku. Został zamknięty w 1939 roku i ponownie otwarty dopiero w 1995 roku. Znajduje się kilkadziesiąt metrów na południe od kościoła katolickiego i na zachód od Centralnego Parku Rekreacyjnego Alisher Navoi. W pobliżu znajduje się ormiańskie centrum kultury i siedziba głównego prywatnego kanału telewizyjnego Samarkandy - STV. W okolicy kościoła mieszka wielu Ormian, którzy prowadzą sklepy i kawiarnie. Warto odwiedzić, gdyż budynek cerkwi został zbudowany w stylu hybrydowym: z elementami stylów ormiańskiego, rosyjskiego, kolonialnego i orientalnego.


Muzea edytuj

  • 38 Starożytna osada Afrasiab Starożytna duża (200 ha) osada, w której pierwotnie znajdowała się Samarkanda przed inwazją arabską i islamizacją miasta. Został on całkowicie zniszczony i opróżniony podczas najazdu mongolskiego. Afrasiab była starożytną stolicą Sogdian - słynną Marakanda. Starożytne miasto otrzymało swoją nazwę na cześć króla Turana Afrasiaba (panującego tu), jednego z legendarnych bohaterów poematu „Szahname” perskiego poety Ferdowsiego. Na osadzie były i są prowadzone liczne ekspedycje i badania archeologiczne. Znajdują się tu ślady wykopalisk prowadzonych przez archeologów, niewielkie ruiny murów starożytnego miasta, wąwozy i wzgórza, z pozostałościami zrujnowanych pałaców i świątyń zoroastryjskich. Wejście do starożytnej osady jest darmowe, a najlepiej wejść na teren starożytnej osady od południa, przez bramę obok mauzoleum Makhsum-bobo (na prawo od meczetu Chazret-Chyzr) lub w rejonie Muzeum Historii Afrazjabów w Samarkandzie. Niektóre (być może, ale rzadko) mogą uniemożliwić spacer po terenie osady, ale nie należy się włóczyć. Terytorium jest całkowicie otwarte dla publiczności i nie ma zakazu poruszania się po terenie osady, chociaż jest ona chroniona przez UNESCO
  • 39 Muzeum Historii Samarkandy „Afrasiab”, Ulica Islama Karimowa Muzeum jest całkowicie poświęcone epoce przedislamskiej Samarkandy. W muzeum znajduje się kilka tysięcy najbardziej unikalnych i starożytnych artefaktów znalezionych podczas wykopalisk w osadzie Afrasiab na terenie Samarkandy i wokół niej. Najbardziej unikalnym eksponatem są duże kolorowe freski ścienne z epoki sogdyjskiej, znalezione w osadzie Afrasiab. Muzeum można również nazwać muzeum zaratusztrianizmu i kultury sogdyjskiej.
  • 40 Muzeum Pamięci Mirzo Ulugbeka, Ulica Islama Karimowa Muzeum, ponownie otwarte w 2010 roku, poświęcone jest Mirzo Ulugbekowi, jego pracy naukowej i astronomii. Wystawionych jest kilkaset unikalnych eksponatów związanych z astronomią, nauką i geografią, modele słynnych budowli architektonicznych Azji Środkowej, starożytne rękopisy i książki. Naprzeciwko muzeum znajdują się pozostałości obserwatorium Ulugbeka. Na miejscu ruin udostępniono do zwiedzania unikalny antyczny sekstans - nawigacyjny przyrząd pomiarowy służący do pomiaru wysokości Słońca i innych obiektów kosmicznych nad horyzontem w celu określenia współrzędnych geograficznych punktu.
  • 41 Państwowe Muzeum Historii i Kultury Uzbekistanu, Skrzyżowanie ulic Mirzo Ulugbek i Beruni Największe muzeum w Samarkandzie. Prezentowanych jest kilkadziesiąt tysięcy różnorodnych eksponatów, około 30 tysięcy monet z różnych epok i miejscowości, 20 tysięcy strojów narodowych. Eksponaty obejmują starożytną epokę Sogdiany i Baktrii (Zoroastrianizm, Nestorianizm i Buddyzm), okres arabski i islamizację Azji Środkowej, inwazję mongolską, kolejne epoki, w tym erę Timuridów. Istnieją również setki oryginalnych obrazów znanych artystów z różnych epok. Jest to najstarsze muzeum w Samarkandzie (1896). Mieści się w nowym, specjalnie wybudowanym, wielokondygnacyjnym budynku, oddanym do użytku w 2014 roku i wybudowanym specjalnie na potrzeby muzeum.
  • 42 Regionalne Muzeum Wiedzy Lokalnej Samarkandy, Ulica Abdurrahmana Dżami Muzeum mieści się w historycznym domu kupca Kalontarowa. Ciekawa jest tu nie ekspozycja, a wnętrza: oryginalne klatki schodowe i piece kaflowe.
  • 43 Muzeum winiarstwa w winnicy. Chowrenko, Mahmud Qoshgary koc., 58 Mieści się w domu kupca Dmitrija Lwowicza Filatowa, który odkrył lokalne odmiany winorośli w Samarkandzie i jako pierwszy zaczął z nich robić wino. W muzeum odbywają się degustacje win z Samarkandy.
  • 44 Międzynarodowe Muzeum Pokoju i Solidarności, Ulica Abdurrahmana Dżami Znajduje się na terenie centralnego parku rekreacyjnego imienia Aliszera Nawoja, na terenie tzw. „rosyjskiej Samarkandy”. Międzynarodowe Muzeum Pokoju i Solidarności jest jedynym tego typu muzeum nie tylko w Uzbekistanie, ale w całej przestrzeni poradzieckiej. W sumie na świecie jest 46 takich muzeów. Muzeum zostało otwarte w grudniu 1986 roku, w Międzynarodowym Roku Pokoju. Muzeum wzywa do konsolidacji wszystkich narodów i krajów świata w imię pokoju i dobrobytu. Muzeum przechowuje ponad 20 tysięcy eksponatów z ponad stu krajów. Wśród eksponatów: zbiór osobistych listów i wiadomości, fotografii i prac znanych światowych osobistości, które przyczyniły się do pokoju i solidarności na całym świecie. Jest też gigantyczna kolekcja autografów znanych światowych przywódców. Fragmenty spalonych dachówek z dachu domu w Nagasaki po bombardowaniu atomowym, kapsuła historii z ziemią obozu koncentracyjnego Auschwitz, kapsuła historii z ziemią z miejsca bitwy pod Stalingradem, fragmenty poległych Mur Berliński, fragmenty i cząstki bomb, które pochłonęły życie ludzi w atakach terrorystycznych i wojnach, przedmioty związane z różnymi światowymi i regionalnymi konfliktami zbrojnymi, przypominają o niszczycielskich skutkach wojen i konfliktów.


Aktywny wypoczynek edytuj

 
Jezdnia Bulwaru Uniwersyteckiego
 
Widok na wschód od starego miasta z Parku Ruhabad
  • 1 Bulwar Uniwersytecki. Położony w centrum miasta, rozciągający się na 1,1 km (powierzchnia 140 000 m²). Jest to granica lub bufor między starą (historyczną) Samarkandą a wchodzącą w jej skład tzw. „rosyjską Samarkandą”. Powstał pod koniec wieku przedostatniego (przed rewolucją nazywał się Abramowski, aw czasach sowieckich Bulwar Gorkiego). Bulwar cieszy się cieniem, a wokół niego znajdują się liczne budynki Samarkandy State University, inne budynki publiczne i państwowe. Centrum bulwaru jest wyłączone z ruchu kołowego, są ławki, aw nocy ciekawe oświetlenie. We wschodnim narożniku bulwaru znajduje się pomnik siedzącego na tronie Amira Temura, a na terenie samego bulwaru szereg niewielkich pomników i instalacji rzeźbiarzy z Samarkandy.
  • 2 Plac Konfucjusza (skrzyżowanie ulicy Abdurakhmana Jami i Bulwaru Uniwersyteckiego). Nowy plac (pow. 5,5 tys. m²), oddany do użytku w 2019 roku. Na placu człowiek czuje się jak w Chinach, ponieważ wszystkie elementy i rośliny na placu przypominają Chiny, chińską przyrodę i kulturę. W centrum parku znajduje się pomnik Konfucjusza. Wejście na plac prowadzi przez typowy chiński łuk. Znajduje się obok jednego z głównych budynków Samarkandy State University, na północ od Bulwaru Uniwersyteckiego.
  • 1 Centralny Park Rekreacyjny Alisher Navoi (skrzyżowanie ulic Amir Temur i Abdurakhman Jami). Gigantyczny (ponad 70 tys. m²) park z iglastymi i innymi terenami zielonymi na terenie „rosyjskiej Samarkandy”, w centrum miasta. Przy głównym wejściu do parku znajduje się duży pomnik Aliszera Navoi i Abdurakhmana Jami jako znak wiecznej przyjaźni między narodami uzbeckim i tadżyckim. Na terenie parku znajduje się osobny pomnik Aliszera Nawoja. Na terenie parku znajduje się międzynarodowe muzeum pokoju i solidarności, duże Centrum Młodzieży, fontanny, fast foody i lodziarnie, kilka atrakcji, kilka historycznych budynków w stylu kolonialnym, zbudowanych przed stuleciem
  • 2 Park im. Rudaki (skrzyżowanie ulic Shohruh Mirzo i Uzbekistan oraz ulica Mustakillik). Duży (ok. 30 tys. m²) zacieniony park z lat 90. XIX wieku. Znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie wspomnianego parku ("granica" biegnie wzdłuż deptaka Mustakillik). Na terenie parku znajduje się duże popiersie Abu Abdullaha Rudakiego, słynnego persko-tadżyckiego poety, naukowca, twórcy literatury persko-tadżyckiej. Na terenie parku znajduje się duża galeria (w dawnym budynku (1882) kościoła św. Jerzego Zwycięskiego). Świątynia była zamknięta w czasach sowieckich. Centrum parku zajmuje dość duży obszar z ławkami.
  • 3 Park Amir Temur (między ulicami Rukhabad, Registan i Kulolon). Duży park (30 tys. m²) z drzewami iglastymi w historycznym centrum Samarkandy, pomiędzy ulicami Rukhabad, Registan i Kulolon. W rogu parku znajduje się pomnik „Obrońców Samarkandy” w postaci dwóch tygrysów. W centrum parku, w płytkiej fosie, znajduje się zalew ze źródełkiem. W bezpośrednim sąsiedztwie parku znajduje się mauzoleum, medresa i meczet Rukhabad, a także mauzoleum Gur-Emir.
  • 4 Park Rukhabad (między ulicami Rukhabad, Registan i Bustansaray). Park Rukhabad (27 tys. m²) jest właściwie kontynuacją Parku Amir Temur (oddziela go ulica Rukhabad), ale jego cechą charakterystyczną jest obecność dużej liczby fontann. We wschodniej części parku znajdują się: mauzoleum, meczet i medresa Rukhabad.
  • 5 Park Islama Karimowa (skrzyżowanie ulic Registanskaja i Islam Karimow). Duży (ok. 40 tys. m²) park, głównie z plantacjami drzew iglastych. Na środku placu stoi pomnik Islama Karimowa, Pierwszego Prezydenta Republiki Uzbekistanu. Również w południowo-wschodniej części parku znajduje się małe nienazwane mauzoleum sprzed stulecia. Wcześniej plac nosił nazwę „Park Tygrysów” (postawiono pomnik dwóm tygrysom), a wcześniej, do połowy lat 2000., gigantyczne, dwupiętrowe muzeum historii i kultury Uzbekistanu, jedno z muzeów w Uzbekistanie, znajdowało się na terenie parku.
  • 3 Park Rozrywki „Yoshlik”, ul. Beruni. Dość duży park rozrywki. Wstęp jest bezpłatny. Jest około 80 nowych atrakcji. Ceny przejazdów zaczynają się od 1000 soums. Jedną z godnych uwagi atrakcji jest gigantyczny diabelski młyn, z którego roztacza się piękny widok na całe miasto. W parku znajdują się również liczne kawiarnie i restauracje, centra fast food. W weekendy i wieczorem w parku jest zwykle dużo ludzi. Znany jest również wśród mieszczan jako „Park Kolejowy” ze względu na bliskość dworca kolejowego.
  • 4 Park wodny „Babilon”, ulica Ali Kushchi, masyw Sogdiana. Otwarty w sierpniu 2018 ultranowoczesny duży (4,5 ha) park wodny. Znajduje się tu 35 atrakcji wodnych (w tym sztuczne fale), strefy dla dzieci i kobiet. Woda jest regularnie czyszczona za pomocą specjalnych filtrów i sprzętu. Cena dla miejscowych jest powyżej średniej, ale akceptowalna dla turystów - od 5 $, w zależności od czasu pobytu. Są leżaki, czyste toalety, prysznice i przebieralnie.
  • 5 Park wodny Afsona, Mirzo Ulugbek Street, naprzeciwko stadionu Dynamo. Kolejny nowoczesny park wodny. Strefa dla dzieci, atrakcje wodne. Dostępne są wszystkie udogodnienia.
  • 6 Stadion Centralny „Dynamo”, ul. Mirzo Ulugbek, 54 lata (centrum europejskiej części miasta). Główny i największy stadion w Samarkandzie. Gra tu lokalny klub piłkarski Dynamo, który bierze udział w Uzbeckiej Super Lidze, najwyższej klasie rozgrywkowej w kraju. Mieści około 14 tysięcy osób. Naprzeciwko wspomnianego aquaparku.
  • 7 Kanał wioślarski w Samarkandzie, Trasa M39. Kanał wioślarski w Samarkandzie to wyjątkowy obiekt sportowy. Na świecie istnieją tylko dwa dokładne odpowiedniki tego wyjątkowego kanału. Są to: kanał wioślarski Krylatskoje w Moskwie oraz kanał wioślarski Oberschleissheim w Monachium. Wymiary kanału to 2,215 × 0,188 km. Możesz pływać i jeździć na łodziach i łodziach. Znajduje się w granicach Samarkandy (skrajny wschód), w rejonie Konigil, a z centrum miasta można dojechać autobusem nr 1 (przystanek końcowy) lub taksówką, co będzie kosztować około 8-10 tys.
  • 8 Regionalny Teatr Muzyczno-Dramatyczny Samarkanda nazwany na cześć Hamida Alimjana, ul. Registanskaja. Główny i największy teatr Samarkandy. Znajduje się w centrum miasta, w pobliżu dużego Placu Teatralnego, którego częścią jest duży malowniczy park z dużym jeziorem i fontannami. Występy są głównie w języku uzbeckim. Są koncerty.
  • 9 Samarkandzki Rosyjski Teatr im. Antona Pawłowicza Czechowa, ul. Buyuk Ipak Yuli. Główny rosyjski teatr Samarkandy (działający od 1918 roku) i jeden z największych rosyjskich teatrów w Uzbekistanie. Przedstawienia odpowiednio w języku rosyjskim. Położony w zachodniej części miasta

Zakupy edytuj

 
Główne i południowe wejście do Bazaru Siab, obok meczetu Bibi-Khanum.
 
Pawilon z narodowymi ciastami i słodyczami na bazarze Siab

Zwykle z Samarkandy przywozi się: stroje narodowe (uzbeckie i tadżyckie szaty narodowe, szaty odświętne z pięknymi i jasnymi kamieniami, jarmułki, turbany, inne stroje i inne stroje orientalne); jedwabne szale i wyroby z jedwabiu, malowane naczynia ceramiczne, słodycze, przyprawy, orzechy i inne pyszne orientalne przyprawy.

Większość zabytków ma sklepy z pamiątkami, medresy Registanu są nimi wypełnione po brzegi. Oczywiście na bazarze iw supermarkecie można kupić te same rzeczy znacznie taniej.

  • 1 Bazar Siab, ul. Islama Karimowa. Największy, najstarszy i główny bazar w Samarkandzie. Warunkowo podzielony na kilka pawilonów sprzedających pamiątki, ubrania, naczynia, orientalne słodycze i suszone owoce, owoce i warzywa, przyprawy, żywność, artykuły gospodarstwa domowego, sprzęt AGD i RTV itp.
  • 2 Bazar Jedwabnego Szlaku (ul. Usta Umar Jurakulov). Znany również wśród mieszczan jako „Yangi Bazar” (Nowy Bazar). Gigantyczny (40 tys. m²) targ odzieżowy we wschodniej części miasta, 700 metrów na południowy wschód od zespołu Shakhi-Zinda. Nie chaotyczny, a wręcz przeciwnie, bardzo zadbany i zadbany rynek. Towary sprzedawane są w schludnych sklepach. Towar dostarczany jest bezpośrednio z Turcji, Chin, Zjednoczonych Emiratów Arabskich, Indii i Kazachstanu. Można znaleźć zarówno drogie, markowe rzeczy, jak i ubrania ze średniej i niskiej kategorii cenowej.
  • 3 Marmurowy Bazar (skrzyżowanie ulic Mirzo Ulugbek i Shokhruh Mirzo). Dość duży bazar w „rosyjskiej Samarkandzie”, na wschód od GUM. Zadaszony pawilon sprzedaje warzywa, owoce, bakalie, mięso. W sklepach na terenie bazaru sprzedawany jest sprzęt AGD i RTV, produkty i odzież.
  • 4 Targ Kolejowy (skrzyżowanie ulic Beruni i Rudaki). Dość duży bazar kilkadziesiąt metrów na południowy wschód od dworca kolejowego Samarkanda. Znajduje się tam duży kryty pawilon sprzedający owoce, warzywa, suszone owoce, a także sklepy sprzedające mięso, artykuły spożywcze itp. Warto zauważyć, że bazar jest raczej swobodny i chaotyczny, nie ma nic wspólnego z tradycyjnym bazarem orientalnym i nie dorównuje w przepychu i czystości bazarze Siab w historycznym centrum Samarkandy.
  • 5 Supermarket Registon w pobliżu placu Registan (skrzyżowanie ulic Registan i Suzangaran). Duży, nowoczesny supermarket kilkadziesiąt metrów na południowy wschód od Placu Registan.
  • 6 Supermarket Registon przy ulicy Mirzo Ulugbek (skrzyżowanie ulic Mirzo Ulugbek i Mir Said Barak). Główny oddział sieci supermarketów Registon.
  • 7 Hipermarket Jedwabnego Szlaku (ul. Usta Umar Dzhurakulov). Duży wielopoziomowy hipermarket na terenie rynku odzieżowego Silk Road. Wszystko można znaleźć.
  • 8 GUM (skrzyżowanie ulic Mirzo Ulugbek i Shokhrukh Mirzo). Gigantyczny, dość nowoczesny piętrowy GUM, choć zbudowany jeszcze w czasach sowieckich. Wszystko można znaleźć. Od ubrań po sprzęt AGD i RTV, produkty, pamiątki. GUM jest pełen sklepów z antykami i biżuterią. Położony na zachód od Bazaru Marmurowego, w centrum nowego miasta.
  • 9 Centrum handlowe Atlas (skrzyżowanie ulic Amir Temur i Buyuk Ipak Yuli). Znajduje się w zachodniej części miasta, w rejonie meczetu i medresy Pendżabu. Duże centrum handlowe z drogimi sklepami odzieżowymi, AGD itp.
  • 10 Centrum napojów alkoholowych i bezalkoholowych (ul. Lyabi-Gor). Dwa duże sklepy naprzeciwko siebie do sprzedaży hurtowej i detalicznej napojów alkoholowych i bezalkoholowych. Znajduje się tuż za herbaciarnią Labi G'or, w historycznym centrum niedaleko Placu Registan. Można znaleźć wszelkiego rodzaju prawdziwe uzbeckie wina i koniaki, a także produkty alkoholowe i bezalkoholowe z innych krajów.

Gastronomia edytuj

 
Herbaciarnia Labi G'or przy ulicy Registan
 
Mała letnia kawiarnia obok teatru Samarkandy na ulicy Registan

Jedzenie w Samarkandzie jest bardzo tanie. W pobliżu bazaru Siab można zjeść pilaw z sałatką, zupą, podpłomykiem i herbatą za 8000 sum. Na samym bazarze można tanio kupić owoce, arbuzy i melony. Normalna cena za arbuza nie powinna przekraczać 2000 sum (w lipcu), za melona 3000 sum.

Markowe ciasta Samarkandy non galasiyo są wykonane z bardzo gęstego ciasta, długo utrzymują ciepło pieca tandoor i nie psują się przez długi czas. W innych miastach ciasta różnią się smakiem; Mieszkańcy Samarkandy twierdzą, że powodem tego jest specyficzne powietrze.

  • 1 Herbaciarnia Labi G'or, Registan Dwupiętrowa stara herbaciarnia z otwartym tarasem z widokiem na ulicę Registan. Znajduje się w historycznym centrum miasta, 150 metrów na południowy zachód od placu Registan. Niskie ceny. Jest pilaw, grill, lagman, samsa, manti i inne narodowe potrawy uzbeckie i tadżyckie
  • 2 Registan, Registan Przyzwoita restauracja zorientowana na turystów. Ceny są nieco wyższe niż w herbaciarni Labi G'or. Piękne wnętrze. Znajduje się naprzeciwko placu Registan, na ulicy Registan, na pierwszym piętrze pięciopiętrowego budynku mieszkalnego. Są wszystkie potrawy narodowe, specjały, a także niektóre dania europejskie.
  • 3 Milliy taomlar, Registan Znajduje się obok herbaciarni Labi G'or. Posiada dziedziniec, na którym znajduje się wiele tapchanów dla zwiedzających. Są wszystkie potrawy narodowe. Ceny są niskie
  • 4 Kawiarnia na placu Registan, Registan Znajduje się na południe od medresy Sherdor, na placu w pobliżu placu Registan. Stoły na zewnątrz w cieniu wysokich drzew. Sprzedawanych jest tylko wiele rodzajów lodów, fast foodów i zimnych napojów
  • 5 Super-Osz, Orzi Makhmudov koc. osz — 12:00–14:00, samsa przez cały dzień. stała cena 10 000 suma. Klasyczna oshkhana: na lunch, dwie godziny dziennie, serwują osh (uzbecki pilaw) i nic więcej - ale osh jest jednym z najsmaczniejszych i najtańszych w mieście. Oprócz osz w porcji jest herbata, pół ciasta i kilka świeżych ogórków i pomidorów. Może nie być wolnych miejsc, być może trzeba będzie poczekać, aż jeden ze stolików się zwolni. Możesz zabrać samsę na wynos.
  • 6 Centrum Lagman, Amir Temur koc Według jednogłośnych opinii jest to najlepszy lagman w mieście
  • 7 Karim-bek, ul. Gagarina 194 Instytucja sieci Samarkandy „Bek”. Ogromne menu, ale ma więcej dań europejskich niż uzbeckich (jest nawet alkohol). Porcje są ogromne: podawane są na dużym metalowym naczyniu ustawionym na przenośnym palniku. Faktura zawiera opłatę serwisową w wysokości 12%.

Życie nocne edytuj

Kawiarnie i restauracje są otwarte do północy, niektóre kluby są otwarte prawie do rana. Samarkanda uważana jest za jedno z najbezpieczniejszych miast w Uzbekistanie i nawet nocą można bez większych obaw spacerować po mieście.

  • 1 Klub nocny Sharq (Wschód), ul. Mirzo Ulugbek, 99 (naprzeciwko Szpitala Kardiologicznego). 🕑 21:00–03:00. Jeden z najstarszych klubów nocnych w Samarkandzie, obok tytułowego kina i kawiarni oraz starej i pretensjonalnej restauracji Zafar (na świeżym powietrzu). W centrum europejskiej części Samarkandy.
  • 2 Klub nocny Kings, ul. Alisher Navoi, 49 (za Makon Mall, były GUM „Samarkanda”). 🕑 wt.–niedz. 20:00–03:00. Modny klub nocny na popularnym deptaku w centrum europejskiej części Samarkandy. Jest kontrola twarzy, jest bar karaoke, wszelkie napoje, fajka wodna. Obok Burger House.
  • 3 Klub nocny Legenda, ul. Mirzo Ulugbek, 40 (skrzyżowanie z ulicą Yalangtush Bahadur). 🕑 20:00–09:00. Z przyjemną atmosferą.
  • 4 Klub Gorod, ul. Mirzo Ulugbek, 140A (skrzyżowanie z ulicą Nadirabegim). 🕑 21:00–03:00. Mieszanka hałaśliwego klubu nocnego, baru i pubu, a do tego bogaty wybór dań, o napojach i fajkach wodnych nie wspominając.
  • 5 Klub nocny Mantra i bar Rubai, ul. Alisher Navoi, 33 (za Makon Mall.). 🕑 Całodobowo. Kawiarnia-bar Mantra za dnia, klub nocny nocą. Na popularnym deptaku.
  • 6 Klub nocny Dagestan, ul. Abu Reykhan Beruni, 34B (na północ od skrzyżowania z ulicą Muhammad al-Khwarizmi). 🕑 20:00–02:00. Ciekawy klub nocny o ciekawej nazwie. W tym samym domu znajduje się restauracja Afzal. Bliżej dworca kolejowego.

Imprezy edytuj

Noclegi edytuj

Hosteli w Samarkandzie jest bardzo dużo, ceny są niskie i średnie. Większość hosteli znajduje się w starej części Samarkandy oraz w centrum miasta.

  • 1 Hotel Registan Plaza, bulwar uniwersytecki. ☎ +998 (66) 233-40-86. Czterogwiazdkowy, nowoczesny, duży hotel w centrum miasta, przy bulwarze Uniwersyteckim.
  • 2 LUX Hotel, Atahodżajewa, 15. ☎ +998 (902) 249-009. 20 $. Mały hotel na skraju dzielnicy rosyjskiej. Czyste pokoje, szybkie Wi-Fi, skromne śniadanie i taksówka na dworzec w cenie. E
  • 3 B&B Antica, Iskandarov, 58. 50$. Znajduje się na starym mieście w pobliżu mauzoleum Gur Emir. Schronisko powstało z prywatnego domu z podwórkiem. Pokoje kosztują 28-35 USD za dwie osoby. Cena obejmuje śniadanie. Hotel prowadzony jest przez jedną rodzinę. Po rosyjsku mówi się płynnie, po angielsku też dobrze. Mogą pomóc we wszystkim.
  • 4 Jahongir B&B, Chirokchi, 4 (50 metrów wzdłuż ulicy Suzangaron od rogu z Registon). ✉ ☎ +998 (66) 391-9244. 40 $. Znajduje się w mahalla, pięć minut spacerem od Registan. Wi-Fi, śniadanie, pralnia. Dobra opinia.

Kontakt edytuj

Wszystkie pensjonaty, hostele i hotele mają nielimitowane Wi-Fi. Wi-Fi jest również obecne w większości kawiarni w europejskim stylu, piekarniach i kawiarniach, fajkach wodnych. Sporadycznie Wi-Fi jest obecne w restauracjach i jadłodajniach, które serwują głównie dania kuchni narodowej.

Miasto ma stabilne połączenie 3G i 4G. Operatorzy telefonii komórkowej rozpoczęli w ostatnim czasie sprzedaż specjalnych kart SIM dla turystów i obcokrajowców. Istnieją różne pakiety taryfowe z określoną liczbą gigabajtów Internetu, minut na rozmowy i SMS-y. Najwięksi operatorzy komórkowi to Ucell, Beeline, UMS, Perfectum Mobile, UzMobile.

W maju 2019 w Samarkandzie otwarto 12 punktów bezpłatnego dostępu do Wi-Fi. Podczas łączenia użytkownik ma wybór: połączyć się z darmową (do 1 Mb/s) lub płatną siecią Wi-Fi (do 10 Mb/s). Aby skorzystać z bezpłatnej sieci, należy obejrzeć 30-sekundową reklamę. W sieci płatnej możesz wybrać okres dostępu: od godziny do tygodnia. Cena odpowiednio waha się od 1000 (12 centów) do 25 tysięcy (3 dolary) soum. Płatność odbywa się za pośrednictwem systemów Click i PayMe. Planowane jest zwiększenie liczby punktów Wi-Fi, dlatego warto sprawdzać w punktach informacji turystycznej.

 
Budynek Poczty Głównej Uzbekistanu w Samarkandzie

Jeśli chcesz kupić znaczki pocztowe do swojej kolekcji lub wysłać list lub paczkę za pośrednictwem urzędu pocztowego, w rosyjskiej Samarkandzie znajduje się główny urząd pocztowy miasta w przedrewolucyjnym budynku kolonialnym. Za pośrednictwem poczty możesz wysłać list lub paczkę do niemal każdego kraju na świecie.

  • Centralny Urząd Pocztowy Uzbekistanu (ul. Pocztowa). Główny Urząd Pocztowy Uzbekistanu w Samarkandzie znajduje się na ulicy Pochtovaya w rosyjskiej Samarkandzie, obok Bazaru Marmurowego i Samarkandzkiego Instytutu Medycznego.

Bezpieczeństwo edytuj

 
Segway policji turystycznej Samarkandy

Samarkanda jest jednym z najbardziej świeckich i zeuropeizowanych miast w kraju. W przeciwieństwie do Kotliny Fergańskiej, gdzie mieszkają głównie Uzbecy – skrajnie konserwatywni i praktykujący wyznawcy, tutaj na co dzień traktowane są otwarcie ubrane kobiety. Miasto jest przyzwyczajone do turystów i kosmopolityczne, nie doświadczysz tu szoku kulturowego: zwłaszcza w europejskiej (tzw. „rosyjskiej Samarkandzie”) części miasta. Większą ostrożność należy zachować we wschodniej części, gdzie znajdują się główne kapliczki. Zabytki mają głównie charakter muzułmański, a niektóre to miejsca pochówku, więc lepiej ubrać się skromnie, chociaż turyści mogą nosić odkryte ubrania, ponieważ kraj jest świecki.

Poza miastem i w górach w pobliżu Samarkandy - w rejonie Chupanaty, gór Mirankul i Agalyk - są wilki i szakale, więc zimą nie należy spacerować tam samotnie nocą. Ryzyko spotkania dzikich zwierząt jest niewielkie, ale lepiej zachować ostrożność. W ciągu dnia można bez obaw spacerować po górach, gdyż pasterze ze stadami, turyści i sami drapieżnicy często polują na zboczach dopiero o zmroku.

Od niedawna w Samarkandzie działa policja turystyczna, której pracownicy posługują się co najmniej angielskim i rosyjskim, a czasem także innymi językami. Policjanci noszą apteczkę i inne środki pierwszej pomocy, są generalnie bardzo przyjaźni i nie wyglądają jak stereotypowi policjanci stale sprawdzający rejestrację. Patrole policji turystycznej poruszają się pieszo i na segwayach i noszą zielone mundury. Pracownicy mogą również zasiąść w specjalnych kabinach w pobliżu głównych atrakcji.

Informacje turystyczne edytuj

Porady edytuj

Koniecznie należy zadeklarować całość waluty i przy powrocie mieć przy sobie deklarację celną, w przeciwnym wypadku mogą być problemy – znaczy nieprzyjemna rozmowa z celnikami i kontrola osobista.

Należy uważać kupując stare przedmioty w charakterze pamiątek – biżuterię, ceramikę czy książki – gdyż może się okazać, że nie będziemy mogli ich przewieźć przez granicę.

Kategorycznie należy unikać posiadania i przewożenia materiałów, które mogą zostać uznane za spokrewnione z jakąkolwiek formą fundamentalizmu religijnego. Znaczną ostrożność też zaleca się podczas przeglądania stron internetowych, gdyż nawet niechcący natrafiając na stronę zawierającą treści uznane przez władze za zachęcającą do islamskiego fundamentalizmu, możemy ściągnąć na siebie poważne problemy.

W ciągu pierwszych 3 dni należy dokonać rejestracji meldunkowej w biurze oviru (co za nas powinien zrobić właściciel hotelu, w którym się zatrzymujemy). Jest to termin bezwzględnie nieprzekraczalny. Trzeba też pamiętać, iż posiadając wizę turystyczną, jedynym miejscem, gdzie możemy się zatrzymać i zarejestrować, jest hotel – mieszkanie u znajomych czy beztroskie szwędanie się po kraju jest formalnie wykluczone.

Gdzie dalej edytuj

  • Shahrisabz, 100 km od Samarkandy
  • Pandżakent (Tadżykistan), 60 km od Samarkandy
  • Urgut, 30 km na południowy wschód od Samarkandy, spektakularny bazar
  • Do Taszkentu wspólne taksówki odjeżdżają z dworca autobusowego Ulughbek. Według stanu na kwiecień 2019 powinny kosztować nie więcej niż 50 000 somów i zająć około 4-5 godzin. Targuj się mocno i popytaj, niektórzy zabiorą cię za 40 000 som.