Południowa część Finlandii leży w strefie klimatu umiarkowanego chłodnego przejściowego. A północ (w tym Fińskafińska Laponia) jest w zakresie klimatu okołobiegunowego subpolarnego. Średnie temperatury lipca na południu wynoszą od +17 do +18°C i od +14 do +15°C na północy (w najchłodniejszym miejscu pod Kilpisjärvi +12°C). W styczniu średnie temperatury wynoszą –2°C na Wyspach Alandzkich, –4°C na południowym wybrzeżu, w środkowej części kraju od –8 do –10°C i –14°C na północy. Długość okresu wegetacyjnego na południu wynosi 185-200 dni, na północy 120. Najwyższą temperaturę zanotowano w 1914 roku w Liperi, koło Joensuu i wynosiła ona +37,2°C. Nieoficjalnie najniższa temperatura wystąpiła w Kaaresuvanto (–54°C). Okres zimowy występuje zwykle od połowy grudnia do końca marca na Wyspach Alandzkich, od końca listopada do końca marca na południowym wybrzeżu, od połowy listopada do połowy kwietnia w środkowej Finlandii i od końca października do końca kwietnia na północy. Liczba dni w roku z temperaturą powyżej +25°C waha się od 20-25 na południu do 5-7 na północy (w górskiej stacji Kilpisjärvi takie temperatury występują średnio raz na 2 lata). Najwięcej zanotowano 48 dni w mieście Kkouvola w 2010 roku. Temperatury powyżej +30°C zdarzają się rzadko i nie występują w każdym roku. Największą ich liczbę zaobserwowano w 2010 roku w Lappeenranta (14 dni). Okres bez przymrozków trwa od końca kwietnia do połowy października na Wyspach Alandzkich, na południu kraju od początku maja do końca września, na północy od początku czerwca do końca sierpnia, choć sporadycznie przymrozki mogą występować także w lipcu. Średnie roczne opady w Helsinkach wynoszą 650 mm, a największe ich natężenie przypada na sierpień. Na północy suma opadów wynosi 500 mm.
