Rozmówki niderlandzkie: Różnice pomiędzy wersjami

'''Język niderlandzki''' należy do grupy języków zachodniogermańskich. Posługuje się nim 27 milionów ludzi, z czego 23 miliony używa go jako języka ojczystego.Najbardziej rozpowszechniony jest w Holandii (holenderski) oraz Belgii (flamandzki). Występuje również w regionie Nadrenii Północnej-Westfalii w Niemczech, w północnej Francji (Hazebrouk), w Surinamie, a także na terytoriach byłych [[w:Antyle Holenderskie|Antyli Holenderskich]]. Charakterystyczną cechą fonetyczną jest występowanie gardłowego ‘h’ (litery g i ch) oraz krótkie i długie (oznaczone w zapisie fonetycznym dwukropkiem) samogłoski. Występuje [[w:szyk V2|szyk V2]], który jest typowy dla języków germańskich. W zdaniu oznajmującym orzeczenie (czasownik) zawsze jest na drugim miejscu, a kolejne czasowniki w formie nieodmienionej (bezokoliczniki) umiejscowione są na końcu zdania. Pytania tworzone są poprzez inwersję, bądź słowa pytające (np.: wat, wie, hoe, waar).