Matagalpa

Matagalpa to największe miasto i centrum handlowe północnych wyżyn Nikaragui.

Matagalpa
Herb
Informacje
Państwo	Nikaragua
Region	Matagalpa
Powierzchnia	619,4 km²
Wysokość	680 m n.p.m.
Ludność	169 500
Kod pocztowy	61000
Strona internetowa

Dzięki umiarkowanemu klimatowi jest to dobra baza wypadowa do górskich wędrówek, wycieczek po plantacjach kawy, wizyt w rdzennych wioskach lub obserwacji ptaków w okolicy.

Charakterystyka

Matagalpa to 150-tysięczne miasto założone w czasach prekolumbijskich. Jest stolicą prowincji Matagalpa, która położona jest na wyżynach stanowiących przełomową część Karaibów i Pacyfiku.

Hiszpańscy konkwistadorzy przybyli na te tereny w 1528 roku. Nazwali miasto Granicą Dżungli, ponieważ dzieliło ono historyczne Królestwo Moskitów i hiszpańskie miasta kolonialne. Wiele europejskich rodzin, które przybyły do Ameryki podczas kalifornijskiej gorączki złota, osiedliło się tutaj, gdy w 1840 odkryto na tym obszarze złoto; ich wpływ kulturowy jest nadal odczuwalny w całym mieście. Mniej więcej w tym czasie niemieccy imigranci zasadzili pierwsze drzewa kawowe i położyli podwaliny pod produkcję kawy na tym obszarze. Obszar ten, będący nadal jedną z najważniejszych gałęzi przemysłu, słynie również z hodowli bydła, kwiatów, warzyw, produktów mlecznych oraz jako centrum ekoturystyki. W prowincji Matagalpa znajduje się 12 chronionych obszarów leśnych, duża różnorodność storczyków i wiele gatunków dzikiej przyrody, w tym lwy górskie, jelenie, wyjece, quetzale i tukany, leniwce, oceloty i dzikie świnie.

Życie w Matagalpie bardziej przypomina dawne czasy niż w bardziej zabudowanych miastach, takich jak Managua, z wozami z wołami, kowbojami i załadowanymi mułami na ulicach.

Język

Wielu mieszkańców Matagalpy mówi po angielsku, ale oczywiście pewna znajomość hiszpańskiego jest bardzo przydatna.

Dojazd

Samolotem

Miasto Matagalpa oddalone jest o 2 godziny od 1 międzynarodowego lotniska w Managua (IATA: MGA); można tam dotrzeć w 2,5 godziny autobusem lub samochodem.

Samochodem

Po wyjściu z lotniska jedź Carretera Norte na północ. Będziesz przejeżdżał przez małe wioski, takie jak: Tipitapa, San Benito (jest to skrzyżowanie dróg prowadzących do Matagalpy lub prowadzących do Bluefields), Ciudad Darío (86 km, miejsce urodzenia założyciela modernizmu Rubéna Darío), Sébaco („Wężowa Kobieta " w języku nahuatl, km 102), aż w końcu dotrzemy do Matagalpa (127 km). Będąc w Matagalpie, możesz poszukać lokalnych hoteli lub kwater górskich. W odległości 11 km (7 mil) od drogi do Jinotegi znajduje się górski kurort.

Autobusem

Z León: autobusy odjeżdżają rano (ostatni o 7:30) i jeden po południu (15:00) z terminalu w León za 76C$.

• 2 Dworzec autobusowy.

Warto zobaczyć

Katedra św. Piotra w Matagalpa

Matagalpa oferuje różnorodne zabytki i obiekty.

Historyczne kościoły

• 1 KatedraKatedra główny budynek miasta, budowany przez ojców jezuitów od 1874, a ukończony w 1895.

• 2 Kościół św. JózefaKościół św. Józefa założony w 1750 roku, dawniej zwany San Felipe.

• 3 Kościół MolagüinaKościół Molagüina XIX w., dawniej kościół Dolores.

• Kościół św. Anny Kościół kolonialny zniknął w latach pięćdziesiątych XIX wieku, ale jego stare fundamenty można zobaczyć po drugiej stronie „Escuela de Parvulos”.

• Klasztor Ojców Jezuitów obecnie Cancha del Bridadista

Inne obiekty

• 4 Muzeum KawyMuzeum Kawy

• 5 Muzeum miejsca urodzenia Carlosa FonsecaMuzeum miejsca urodzenia Carlosa Fonseca założyciela Frontu Sandinistów

• Stary dom byłego prezydenta Bartolome Martineza założyciela Frontu Sandinistów

• Dom Comunidad Indigena założyciela Frontu Sandinistów

• Pałac Biskupi, Calle de los Bancos jest tam mała kaplica zwana „El Ateneo”, znajduje się tam duży słynny obraz olejny o wymiarach 5x10 stóp zatytułowany Sagrada Familia. Uważa się, że został namalowany przez Bartolomeo Murillo, klasycznego malarza hiszpańskiego z lat czterdziestych XVII wieku. Przedstawia Dziewicę Maryję, Świętego Józefa, Świętego Ignacego Loyolę i Świętego Ludwika Gonzagę. Jeśli rzeczywiście jest to obraz Murillo, musi to być bezcenny obraz. Legenda głosi, że w 1881 roku ojcowie jezuici, zanim zostali wypędzeni przez rząd, przekazali go „w depozycie” (na opiekę) miejscowej rodzinie Baldizon. „El Lienzo” (płótno) nadal znajduje się w Matagalpie, ponieważ członkowie tej rodziny nie pozwolili na jego sprzedaż lub przeniesienie w inne miejsce.

• 6 Castillo de CacaoCastillo de Cacao (tuż za granicami miasta). Ta niewielka fabryka czekolady produkuje wysokiej jakości czekoladę. Jeśli zadzwonisz wcześniej, możesz umówić się na bezpłatną wycieczkę po fabryce.

Aktywny wypoczynek

Matagalpa ma dwie biblioteki publiczne, Miejską i Vicente Vita. Ta ostatnia, położona przy głównej ulicy (Calle de los Bancos), jest bardzo wygodna, ma wiele komputerów i bezpłatny dostęp do Internetu.

Trekking

Istnieją szlaki do punktów widokowych na szczycie „El Calvario” i „Apante”.

• Szlak El Roble: ten stromy szlak (1,6 km w jedną stronę) prowadzi od stacji strażników do punktu widokowego z widokiem na Matagalpę. Wyraźnie oznakowany szlak prowadzi przez las, w którym prawdopodobnie zobaczysz kolorowe ptaki. Kilkakrotnie przekracza rzekę i mija wodospad. Dochodząc do punktu widokowego, możesz skręcić w prawo i podążać drogą na szczyt Cerro Apante. Stamtąd możesz wrócić tą samą drogą, którą przyszedłeś, lub podążać drogą dalej, aby wrócić do Matagalpy. Aby dotrzeć do początku szlaku, podążaj Calle Central (ulicą rozpoczynającą się przy Parque Central) na południe, aż do opuszczenia miasta i kilkaset metrów dalej. W poniedziałki stacja leśniczego jest nieczynna, ale na tym szlaku nie jest wymagany przewodnik.
• Szlak El Calvario: Nie ma do niego konkretnego szlaku. Najpopularniejszym jest przejazd przez dzielnice położone na wzgórzu, co nie jest zbyt godne polecenia ze względu na przestępczość. Najbezpieczniej jest wziąć taksówkę w Morazan Park. Na szczycie znajduje się wieża, altany, huśtawki i zjeżdżalnie.

Zakupy

• Matagalpa znana jest ze swojej rdzennej społeczności, zamieszkującej głównie El Chile, 18 km od miasta, w drodze do miasta San Ramón. Produkują na sprzedaż własne wyroby z tkanin bawełnianych i wyrobów skórzanych. W Matagalpie również można znaleźć te artykuły, a czarną ceramikę unikatową w tym regionie. Lokalnie można kupić czarną ceramikę, kowbojskie buty, gitary i skrzypce wykonane lokalnie.
• Niedaleko Katedry znajduje się pracownia malarstwa olejnego, w której można kupić obrazy olejne z lokalnymi motywami, takimi jak: ładne plantacje kawy, rancza, wozy z wołami, niosące muły, kampesino i górskie krajobrazy, za rozsądne ceny.
• Można kupić lokalne owoce, takie jak banany, pijibay, jocotes, pomarańcze, grejpfruty, nisperos, mamey itp.

Spaceruj po mieście i rób ładne zdjęcia wozów z wołami, kowbojów, obciążonych mułów, kobiet w szalach (rebozo), mężczyzn w kapeluszach, gitarze i skrzypcach (polki i mazurki). Zapłać im napiwek, aby odtwarzali Ci muzykę.

Gastronomia

Spróbuj guirili. To gruba tortilla z młodej kukurydzy (która nadaje jej słodszy smak niż zwykłe tortille), która przypomina kolumbijską arepę kukurydzianą. Znakomite ze świeżym, słonym serem cuajada.

Będąc w Matagalpie można zjeść tradycyjne dania kuchni rodzimej, takie jak:

• „Nacatamal” to okład z liści bananowca wypełniony gotowanym ciastem kukurydzianym, kawałkiem mięsa (wieprzowiny lub kurczaka), aromatyzowany oliwkami, rodzynkami, pomidorami, cebulą i chili.
• „Guirila”, miejscowe określenie tortilli zrobionych z bardzo świeżej, drobnej rozgniecionej kukurydzy, są bardzo smaczne i aromatyczne.
• Mięso wołowe lub wieprzowe Carne Asada lub BarBQued z pieczonymi tortillami kukurydzianymi
• „Platanitos con frijoles molidos”, to smażone plasterki banana z rozgniecioną smażoną czerwoną fasolą. Warto dodać do tego chili, bo jest bardzo smaczne.
• „Chrurrasco con chimichurri”. Podają duży kawałek delikatnego grillowanego filetu wołowego, a także pikantny krem warzywny, biały ryż i sałatki. Do tego bochenki chleba lub tortille kukurydziane.
• „Pescado a la Tipitapa”. Ulubieniec Bogów. Świeży i smażony Guapote (ryba typu lucjan), skąpany w plasterkach całych pomidorów i cebuli, podawany z ryżem i tortillami kukurydzianymi.

Życie nocne

Możesz napić się świeżo palonej filiżanki kawy Matagalpa ugotowanej we francuskim browarze, w takich miejscach jak Selva Negra Mountain Resort i Cecocafen.

Matagalpa nazywana jest także „Stolicą Kawy”. Uprawę kawy sprowadziła do Matagalpy kobieta ze Schwarzwaldu w Niemczech, która nazywała się Katharina Braun Elster. Podróżowała w 1852 roku z mężem Ludwigiem Elsterem i dwuletnim dzieckiem (Wilhelmem) z Nowego Jorku do San Francisco, ale zmienili plany i przyjechali do tego górzystego kraju Matagalpa i kupili małą farmę (La Lima). Zasadziła pierwsze w tym regionie nasiona kawy, które po zbiorze stały się najwyższej jakości w kraju. Eksportowali go wozami wołowymi do Granady, a stamtąd łodziami do karaibskiego portu Greytown, a stamtąd do Niemiec. Bardzo szybko wiele osób poszło w ich ślady, a po 150 latach „Matagalpa Washed Coffee” stała się znana na całym świecie dzięki odważnej i inteligentnej kobiecie.

Jeśli jedziesz do Pariso lub Tequili, musisz wziąć numer taksówki lub samochód z centrum.

Opłata za wstęp do Pariso wynosi 40C$

Nocleg

Matagalpa oferuje szeroką gamę zakwaterowania. Od akademików już od 8 USD po bardziej komfortowe pokoje prywatne już od 15 USD.

• La Buena Onda, labuenaonda.matagalpa@gmail.com. Hostel z przestronnymi częściami wspólnymi, ładnym balkonem i ogromnymi szafkami w akademikach. Bezpłatna kawa i woda, ale bez publicznej kuchni. Pokój w pokoju 9 USD, śniadanie 3 USD.
• 1 Hostel Matagalpa, Av. del Rio, ☏ +505 2772 1204. Hamaki. 15 dolarów.

Na obrzeżach miasta znajdziesz Campestre Barcelona (za Prolacsą), La Sombra (Carretera a La Dalia) i Selva Negra Mountain Resort (140 km na drodze Matagalpa-Jinotega) i inne mniejsze. W tych miejscach śniadanie zazwyczaj nie jest wliczone w cenę.

Gdzie dalej

• San Ramon (15 minut samochodem): zobacz stary kościół z cegły, w weekendy można zobaczyć Campesino grające lokalną muzykę (polki i mazurki). Odwiedź grób na miejscowym cmentarzu, gdzie pochowana jest Katharina Braun Elster (była pierwszą osobą, która zasadziła kawę w środkowej i północnej Nikaragui). Kilka mil w tym samym kierunku znajduje się rdzenna społeczność El Chile, która szyje własne tkaniny na starym „rueca” (kołowrotku).
• Jeśli pojedziesz autostradą do Jinotega, zobaczysz „najbardziej panoramiczną drogę” Nikaragui, wysokość ponad 1500 m (5000 stóp), widać horyzont aż do wulkanu Momotombo, temperatury wahają się tutaj od 13-21 °C (55-70°F), znajdziesz hotele górskie, w których możesz uprawiać jazdę konną, wędrówki górskie, obserwację ptaków, kawę i wycieczki po farmie. Jedź dalej, kupuj lokalne owoce (truskawki, pomarańcze, grejpfruty, banany). W 35 minut dojedziecie do miasta Jinotega, gdzie można zjeść i kupić lokalne „pupusas” (lokalne ciasto).
• W drodze powrotnej do Managui zobaczysz dziesiątki zakładów przetwórstwa kawy, w których zielone ziarna kawy są suszone, łuskane i pakowane gotowe do eksportu. Stąd zabierają kawę do portów oceanicznych, a następnie na rynki zagraniczne.