Korea Północna

państwo na Półwyspie Koreańskim
Korea Północna
Lokalizacja
Flaga
Główne informacje
Stolica Pjongjang
Ustrój polityczny totalitarny
Waluta won północnokoreański
Powierzchnia 120 540
Język koreański
Religia ateizm
Numer kierunkowy +850
Domena internetowa .kp

Korea Północna – państwo totalitarne i komunistyczne powstałe w północnej części Półwyspu Koreańskiego po II wojnie światowej na terenach zajętych przez Armię Czerwoną. Graniczy z Rosją na północnym wschodzie, Chinami na północy, Republiką Korei (Koreą Południową) od południa. W Chinach oraz w samej Korei Północnej kraj zwany jest Pukchosŏn („Północny Chosŏn”; 북조선; 北朝鮮). Bukhan („Północny Han”; 북한; 北韓) to nazwa popularna wśród mieszkańców Korei Południowej.

Charakterystyka edytuj

Geografia edytuj

Korea Północna zajmuje północną część Półwyspu Koreańskiego o powierzchni 120 540 km². Od zachodniej strony jej granicę wyznacza Morze Zachodniokoreańskie (znane lepiej jako Morze Żółte) i Zatoka Zachodniokoreańska, od wschodu – Morze Wschodniokoreańskie (Morze Japońskie). Rzeki Amnok (inaczej Yalu; najdłuższa rzeka Korei, długość 790 km) oraz Tumen (dł. 521 km) wytyczają granicę KRLD z Chinami. Najwyższy punkt Korei Północnej stanowi góra Pektu (2744 m n.p.m.). Na północno-wschodnim krańcu państwa przebiega granica z Rosją. Strefę buforową między obiema Koreami stanowi Koreańska Strefa Zdemilitaryzowana (dł. 238 km).

Największym miastem Korei Północnej i stolicą tego państwa jest Pjongjang (3 255 388 mieszkańców, 2008). Inne duże miasta to Kaesŏng (308 tys., 2008) tuż przy granicy z Koreą Południową, Sinŭiju (285 tys., 2009) w północno-zachodniej części kraju, przy granicy z Chinami, Wŏnsan (329 tys., 2005) i Hamhŭng (581 tys., 2008) na wschodzie oraz Ch’ŏngjin (329 tys., 2008) na północnym wschodzie.

Topografia edytuj

Europejscy odkrywcy, którzy docierali niegdyś na Półwysep Koreański, określali ukształtowanie geograficzne terytorium Korei jako „morze z huraganami”. Aż 80% terenu Korei stanowią góry i wyżyny przedzielone głębokimi i wąskimi dolinami. Wszystkie szczyty Półwyspu Koreańskiego, osiągające 2000 m n.p.m., znajdują się na terytorium Korei Północnej. Nadmorskie równiny są szerokie na zachodzie i nieciągłe nad wschodnim wybrzeżem. Zdecydowana większość ludności KRLD żyje właśnie na równinach i nielicznych terenach nizinnych.

Jezioro Ch'ŏnji (Rajskie jezioro) w kraterze wulkanicznej góry Pektu, najwyższego szczytu Półwyspu Koreańskiego i Mandżurii. Najwyższy punkt Korei Północnej stanowi góra Pektu (2744 m n.p.m.). Jest to szczyt pochodzenia wulkanicznego, położony przy granicy z Chinami. Składa się z płaskowyżów położonych na wysokości od 1400 do 2000 m n.p.m. Pasmo gór dzielące północno-wschodnie prowincje Hamgyŏng Północny i Południowy również obfituje w szczyty o podobnej wysokości, z których najwyższy jest wierzchołek Gwanmo-bong (1756 m n.p.m.). Inne duże pasma górskie Korei Północnej to łańcuch Rangrim w północno-środkowej części KRLD (najwyższy szczyt: Wagal-bong, 2260 m n.p.m.) i góry Kangnam wzdłuż granicy chińsko-koreańskiej. Góry Kŭmgang, znane lepiej jako Góry Diamentowe w paśmie gór Taebaek, są znane z przepięknych krajobrazów, które podziwiać mogą nielicznie przybywający do KRLD turyści. W przeciwieństwie do sąsiadów (zwłaszcza z Japonii i północnych Chin), Koreańczykom nie zagrażają trzęsienia ziemi, które Półwysep Koreański nawiedzają rzadko.

Klimat edytuj

W Korei Północnej panuje klimat kontynentalny z czterema wyraźnymi porami roku. Terytorium Korei posiada oznaczenie Dwa w klimatologicznej klasyfikacji Köppena. Zimy są bardzo mroźne i uciążliwe, szczególnie w rejonach górskich i wyżynnych, które stanowią 80% powierzchni kraju. W całym kraju typowe są silne mrozy, pomimo utrzymującej się ładnej, słonecznej na ogół pogody. Wieją tam często silne, północne i północno-zachodnie wiatry znad Syberii. Wywołują one burze śnieżne, które występują na zmianę z ładną pogodą. Śnieg pada średnio przez 37 zimowych dni. Lata są krótkie, lecz gorące i wilgotne. Trwa krótki sezon deszczowy, po koreańsku zwany changma. Ulewne deszcze związane są z monsunami, wiejącymi z południa i południowego wschodu. Monsuny przynoszą wilgotne powietrze znad Pacyfiku. 7 sierpnia 2007 roku najgorsze w skutkach od 40 lat powodzie zmusiły rząd Korei Północnej do zwrócenia się do społeczności międzynarodowej o pomoc humanitarną. Organizacje pozarządowe, takie jak Czerwony Krzyż, wezwały do pilnego zbierania funduszy dla Korei Północnej, gdyż obawiały się katastrofy humanitarnej w tym kraju. Wiosna i jesień w Korei to pory przejściowe. Aura i temperatury są wówczas stosunkowo najprzyjemniejsze. Wiosną występują często susze na zmianę z gwałtownymi powodziami. Co roku, późnym latem i wczesną jesienią Półwysep Koreański nawiedzają także tajfuny.

Historia edytuj

Wizy edytuj

Wizy turystyczne do Korei Północnej wydawane są wyłącznie grupom zorganizowanym.

Polityka edytuj

Totalitarną władzę w państwie sprawuje oparta na idei dżucze monopartia, Partia Pracy Korei. Krajem rządzi Kim Dzong Un, zwany Szanownym Przywódcą. 167 Korea Północna 1,08 Reżim autorytarny Demokracja ludowa, songun

Gospodarka edytuj

Korea Północna zalicza się do krajów słabo rozwiniętych.

Dojazd edytuj

Samochodem edytuj

Brak możliwości.

Samolotem edytuj

Największym portem lotniczym Korei Północnej jest międzynarodowy port lotniczy w Pjongjangu.

Pociągiem edytuj

 
Dworzec główny w Pjongjangu

Do Pjongjangu można dostać się głównym szlakiem z Pekinu prowadzącym przez nadgraniczne Dandong po stronie chińskiej i po przekroczeniu rzeki Yalu (Jalu) Sinŭiju po stronie północnokoreańskiej. Pociąg kursuje cztery razy w tygodniu, a bilety powinniśmy zarezerwować kilka dni wcześniej. Możemy to zrobić samodzielnie lub za pośrednictwem agencji, bądź biura podróży, co jest bardziej kosztowne, ale bezpieczniejsze i pewniejsze.

Istnieje także drugi szlak prowadzący przez granicę z Rosją bardziej interesujący, ale także bardziej ryzykowny. Pociąg relacji Moskwa – Pjongjang kursuje dwa razy w miesiącu przez tzw. szlak Tumangan. Ta trasa jednak nie jest polecana turystom ze względu na trudności związane z odprawą celną i dużym ryzykiem niepowodzenia. Przejście graniczne Hasan/Tumangan jest przeznaczone głównie dla Koreańczyków wracających zazwyczaj z pracy w Rosji, dlatego widok turystów w wagonie północnokoreańskim może zaskoczyć strażników. Jeżeli na tej trasie pojawiają się turyści, są to zazwyczaj grupy rosyjskie, które jednak przemieszczają się w celach handlowych do nieodległej strefy ekonomicznej. Przekroczenie tej granicy może być niebanalnym pomysłem dla osób nielubiących trzymania się sztywnego planu podróży lub utartych szlaków.

Autobusem edytuj

Autobusy są głównym środkiem transportu w kraju, jeżeli chodzi o pokonywanie długich odległości. W miastach jest to najpopularniejszy środek transportu po rowerach, tramwajach i trolejbusach. Ceny przejazdów autobusami nie są wysokie, za to jazda może być mało komfortowa. Co ciekawe większość pojazdów tego środka komunikacji pochodzi z zagranicy.

Statkiem edytuj

Transport wodny wzdłuż głównych rzek odgrywa dużą rolę dla przewozu ludzi i towarów. Śródlądowe szlaki handlowe i pasażerskie liczą łącznie 2253 kilometrów długości. Z wyjątkiem granicznych rzek Amnok (Yalu) i Tumen, pływają po nich głównie niewielkie łodzie.

Nie zaleca się jednak przypływać do Korei statkiem, ani korzystać z tego środka transportu w kraju.

Regiony edytuj

Od 2005 roku w Korei Północnej są dwa miasta bezpośrednio administrowane przez rząd (kor. Chikhalsi; 직할시; 直轄市), trzy regiony specjalne oraz dziewięć prowincji. Miastami „specjalnymi” są Pjongjang i Rasŏn. Regionami specjalnymi KRLD są: Obszar Przemysłowy Kaesŏng, Turystyczny Region Kŭmgangsan i Specjalny Region Administracyjny Sinŭiju.

Miasta administrowane przez rząd edytuj

  • Miasto administrowane przez rząd Pjongjang (kor. P'yŏngyang Chikhalsi; 평양 직할시; hancha: 平壤直轄市) - Miasto jest sklasyfikowane jako administrowane przez rząd (Chikhalsi), a nie jest miastem specjalnym jak Seul w Republice Korei Południowej.
  • Miasto administrowane przez rząd Rasŏn (Rajin-Sŏnbong) (kor. Rasŏn (Rajin-Sŏnbong) Chikhalsi; 라선 (라진-선봉) 직할시; hancha: 羅先 (羅津-先鋒) 直轄市)

Regiony specjalne edytuj

  • Obszar Przemysłowy Kaesŏng (Kaesŏng Kongŏp Chigu; 개성 공업 지구; 開城工業地區)
  • Region Turystyczny Kŭmgangsan (Kŭmgangsan Kwan'gwang Chigu; 금강산 관광 지구; 金剛山觀光地區)
  • Specjalny Region Administracyjny Sinŭiju (Sinŭiju T'ŭkbyŏl Haengjeonggu; 신의주 특별 행정구; 新義州特別行政區)

Prowincje edytuj

  • Chagang (Chagang-do; 자강도; 慈江道)
  • Hamgyŏng Północny (Hamgyŏng-pukto; 함경 북도; 咸鏡北道)
  • Hamgyŏng Południowy (Hamgyŏng-namdo; 함경 남도; 咸鏡南道)
  • Hwanghae Północne (Hwanghae-pukto; 황해 북도; 黃海北道)
  • Hwanghae Południowe (Hwanghae-namdo; 황해 남도; 黃海南道)
  • Kangwŏn (Kangwŏndo; 강원도; 江原道)
  • P’yŏngan Północny (P'yŏngan-pukto; 평안 북도; 平安北道)
  • P’yŏngan Południowy (P'yŏngan-namdo; 평안 남도; 平安南道)
  • Ryanggang (Ryanggang-do; 량강도; 兩江道 - zapisywane także jako „Yanggang”)
 

Miasta edytuj

Według danych oficjalnych pochodzących z 2008 roku KRLD posiadało ponad 25 miast o ludności przekraczającej 80 tys. mieszkańców. Stolica kraju Pjongjang jako jedyne miasto liczyło ponad 1 milion mieszkańców; 2 miasta z ludnością 500÷1000 tys.; 20 miast z ludnością 100÷500 tys. oraz reszta miast poniżej 100 tys. mieszkańców.

Ciekawe miejsca edytuj

Obiekty z listy światowego dziedzictwa UNESCO edytuj

  • Groby władców państwa Koguryŏ (wspólnie z Chinami)
  • Historyczne pomniki i miejsca w Kaesŏng

Transport edytuj

Język edytuj

Językiem urzędowym w Korei Północnej jest koreański. Przewodnicy turystyczni, niewielka część urzędników i ważne postacie polityczne w kraju znają język angielski lub inne języki obce.

Zakupy edytuj

Za zakupy w Korei Północnej turyści muszą płacić w walutach obcych (np. dolarach, euro bądź w chińskich juanach). Turystom nie wolno posiadać lokalnej waluty Korei Północnej.

Gastronomia edytuj

Noclegi edytuj

Przebywając w Korei nie należy poszukiwać samemu miejsc noclegowych. Koreańczycy specjalnie dla dobrej opinii zagranicznej nie pozwalają korzystać z pomysłów turystów i podsuwają dobre oraz wygodne miejsca dla turystów.

Bezpieczeństwo edytuj

Wskaźnik przestępczości praktycznie i oficjalnie nie istnieje ze względu na dużą rygorystykę ustroju Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej. Turysta może czuć się całkowicie bezpiecznie pod warunkiem, że nie narusza zasad i dostosuje się do panującego ustroju. Ważne jest, aby pomimo własnego światopoglądu nie wykazywać krytyki wobec Ideologii Dżucze i Umiłowanego Wodza Kim Dzong Ila oraz jego zmarłego ojca Wielkiego Przywódcy Kim Ir Sena, którzy są otoczeni powszechną czcią i szacunkiem. Krytyka ta może się skończyć w najlepszym przypadku upomnieniem lub wydaleniem z kraju, a w najgorszym zesłaniem do więzienia lub do obozu pracy. Dla obywateli polskich pomocny może być adres polskiej ambasady w Pjongjangu. [1].

Zdrowie edytuj

Kontakt edytuj

Przedstawicielstwa dyplomatyczne edytuj

Przedstawicielstwa dyplomatyczne akredytowane w Korei Północnej edytuj

Ambasada RP w KRLD

Adres: Taedonggang - Munsudong, Pyongyang, DPR of Korea

Telefon dyżurny: +85 02 381 73 33

Fax: +85 02 381 76 34

Strona www: https://pjongjang.msz.gov.pl/pl/

E-mail: pjongjang.amb.sekretariat@msz.gov.pl

Przedstawicielstwa dyplomatyczne akredytowane w Polsce edytuj

Ambasada Korei Północnej w Warszawie

ul. Bobrowiecka 1A

00-728 Warszawa

Telefon: 22 840 58 13

Faks: 22 840 57 10

Strona www: http://www.krld.pl

E-mail: korembpl@yahoo.com



Na niniejszej stronie wykorzystano treści ze strony: Korea Północna opublikowanej w portalu Wikitravel; autorzy: w historii edycji; prawa autorskie: na licencji CC-BY-SA 1.0