Curaçao
Curaçao | |
Flaga | |
Lokalizacja | |
Informacje | |
Stolica | Willemstad |
Ustrój | autonomiczny kraj wchodzący w skład Królestwa Niderlandów |
Waluta | gulden antylski (ANG) |
Strefa czasowa | UTC -4 |
Powierzchnia | 44 km² |
Liczba ludności | 152 849 |
Język urzędowy | angielski, niderlandzki, papiamento |
Religia dominująca | Katolicyzm |
Kod telefoniczny | +599 |
Napięcie elektryczne | 110-130V |
Kod samochodowy | NA |
Ruch samochodowy | prawostronny |
Domena internetowa | .cw, .an |
Curaçao - terytorium zależne Holandii (de iure autonomiczny kraj wchodzący w skład Królestwa Niderlandów) leżące na Karaibach, w Małych Antylach (Wyspy Zawietrzne). Stolicą wyspy jest Willemstad, nazywane małym Amsterdamem.
Charakterystyka
edytujGeografia
edytujCuraçao jest niewielką wyspą należącą do Holandii. Znajduje się w Ameryce Środkowej, a dokładnie na południowym skraju Morza Karaibskiego, około 60 km od wybrzeży Wenezueli.
Historia
edytujPierwotnie wyspa była zamieszkana przez indiańskie plemię Arawaków. Dla Europejczyków została odkryta w roku 1499 przez hiszpańską wyprawę pod dowództwem Alonso de Hojeda. Od 1634 wyspa została zajęta przez Holendrów. Holenderska Kompania Zachodnioindyjska założyła miasto Willemstad – obecną stolicę. Na początku Curaçao było ignorowane przez kolonistów europejskich m.in ze względu na brak złóż złota, ale później przekonano się, że naturalne położenie zatoki, nad którą zbudowano Willemstad, jest idealnym miejscem na handel. Handel, przewóz towarów oraz piractwo stały się szybko najważniejszymi gałęziami gospodarki Curaçao. W 1662 Kompania Zachodnioindyjska stworzyła na wyspie największe centrum handlu niewolnikami. W XVIII i XIX w. Curaçao należało przejściowo do Francji i Wielkiej Brytanii, aż w 1816 powróciło ostatecznie do rąk holenderskich. W 1863 Holendrzy znieśli niewolnictwo. Nowa era dla Curaçao zaczyna się od 1914, gdy w Maracaibo Basin w Wenezueli odkryto ropę naftową. Wtedy to rząd holenderski oraz Royal Dutch Shell wybudowali na Curaçao kilka rafinerii. Port w Willemstad nadawał się idealnie dla tankowców.
Curaçao ma własny rząd od 1 stycznia 1954. Wraz z procesem dekolonizacji mającym miejsce na świecie w drugiej połowie XX wieku także i na wyspie narodził się ruch niepodległościowy. Skupił się on wokół związków zawodowych i organizacji robotniczych, przez co przyjął on silną retorykę antykapitalistyczną i lewicującą. Część z organizacji inspirowała się ruchem praw obywatelskich czarnych mieszkańców Stanów Zjednoczonych. W 1969 na wyspie wybuchło narodowowyzwoleńcze powstanie zbrojne. Powstanie zostało szybko zdławione, a administracja rozsiała fałszywe pogłoski według których powstanie miał wywołać rząd Kuby. 2 lipca 1984 rząd wyspy ustanowił własną flagę oraz hymn. W 1993 mieszkańcy w referendumopowiedzieli się za pozostaniem wyspy w składzie Antyli Holenderskich, 8 kwietnia 2005 roku Curaçao razem z Sint Maarten odrzucili w referendumpełną niepodległość na rzecz kraju stowarzyszonego z Holandią w ramach Królestwa Niderlandów. Na podstawie reformy konstytucyjnej Królestwa Niderlandów, 10 października 2010 roku Antyle Holenderskie przestały istnieć, a Curaçao stało się osobnym terytorium zależnym Holandii o specjalnym statusie.
Klimat
edytujCuraçao charakteryzuje się nizinnym krajobrazem i suchym tropikalnym klimatem.
Warto zobaczyć
edytujRegiony
edytujMiasta
edytujInne ciekawe miejsca
edytuj- Blue Bay Beach - plaża położona na północny zachód od stolicy, w pobliżu miejscowości Sint Michel, jest bardzo popularnym miejscem odpoczynku wielu osób ze względu na aksamitnie delikatny piasek.
- CuraçaoBoca Santa Cruz - plaża, palmy i krystalicznie czyste wody. To świetne miejsce do uprawiania snorkelingu.
- CuraçaoCaracasbaai - to świetne miejsce na snorkeling i nurkowanie, gdyż wody te są częścią podwodnego parku. Niesamowite widoki i małe restauracje przyciągają także mieszkańców wyspy.
Dojazd
edytujTransport
edytujPorozumiewanie się
edytujW Curaçao mówi się po niderlandzku oraz angielsku.