Park Narodowy Gór Stołowych
Park Narodowy Gór Stołowych - polski park, położony w południowej Polsce, w Górach Stołowych przy granicy z Republiką Czeską. Został utworzony 16 września 1993, na terenie ówczesnego województwa wałbrzyskiego, obecnie leży w granicach województwa dolnośląskiego.
Charakterystyka
edytujHistoria
edytujW okresie zaboru pruskiego, w XIX wieku nastąpił wzrost zainteresowania Górami Stołowymi. Rozwinęły się wtedy turystyka i przemysł (m.in. drzewny). Podczas drugiej wojny światowej teren ten nie odniósł większych szkód, ale znalazł się w strefie zainteresowań Czechów, którzy po kapitulacji III Rzeszy wkroczyli w te okolice. Po wojnie na ten obszar przesiedlono Polaków (m.in. z Kresów Wschodnich), wybudowano kilka fabryk, niewielkich wprawdzie, jednak z grup przemysłu uciążliwych dla środowiska (np. huta szkła w Szczytnej, zakłady włókiennicze w Kudowie-Zdroju).
W 1993 utworzono park narodowy, który powstał z przekształcenia Stołowogórskiego Parku Krajobrazowego. Od tego czasu jego granice nie uległy większym zmianom, a w ostatnim czasie liczba turystów silnie rośnie (480 000 - 2015, 1 063 000 - 2018).
Klimat
edytujNa klimat w Górach Stołowych oddziałują masy powietrza polarnego, arktycznego, umiarkowanie kontynentalnego, podzwrotnikowego i z wyższych warstw atmosfery. W ciągu roku jest więcej dni pochmurnych, niż słonecznych, największe zachmurzenie występuje w okresie jesienno-zimowym, najmniejsze w lecie. Średnia roczna temperatura 6°C. Okres wegetacyjny trwa około 27 tygodni i rozpoczyna się w połowie kwietnia w kotlinach, a pod koniec kwietnia na wierzchowinach. Roczna suma opadów, zależnie od wysokości wynosi od 800 do 1100 mm.
Dojazd
edytujSamolotem
edytujW okolicy parku nie ma pasażerskich portów lotniczych. Najbliższy taki, położony na terenie Polski, znajduje się we Wrocławiu-Strachowicach. Jest on oddalony o ok. 117 km na północ.