Wikipodróże

Omsk

miasto w Rosji
Świat > Eurazja > Rosja > Syberyjski Okręg Federalny > Obwód omski > Omsk

Omsk (ros. Омск) jest stolicą obwodu omskiego na Syberii i regionalnym węzłem komunikacyjnym zachodniej Syberii i gór Ałtaj w Rosji, a także północnego Kazachstanu.

Omsk
Омск
Herb
Mapa
Informacje
Państwo Rosja
Region Obwód omski
Powierzchnia 566,9 km²
Wysokość 90 m n.p.m.
Ludność 1 110 800
Nr kierunkowy +7 3812
Kod pocztowy 644xxx
Strona internetowa
Ulica Lenina

Charakterystyka edytuj

Omsk często nazywany jest miastem zupełnie nieciekawym, pozbawionym jakichkolwiek atrakcji. Nie jest to do końca prawdą. Rzeczywiście dwadzieścia lat temu w Omsku było znacznie więcej wyjątkowych miejsc niż obecnie. Deweloperzy i władze dały z siebie wszystko, niszcząc większość zabytków architektury i stawiając na ich miejscu niesmaczne nowoczesne wieżowce. Z tego powodu w mieście jest wiele brudnych, pustych działek z setkami budynków z czasów Chruszczowa. Rzeczywiście, integralność architektoniczna Omska została zniszczona i pozostało tylko kilka ulic, do których deweloperzy nie dotarli, a na których w takiej czy innej formie zachowało się XIX-wieczne środowisko. Jednak nawet pomimo poważnych strat Omsk nadal posiada wiele wspaniałych zabytków historycznych i architektonicznych, w tym pierwszorzędnych, a większość z nich skupiona jest w historycznym centrum, na stosunkowo niewielkim obszarze. Omsk nie jest miastem, które może się spodobać od pierwszego wejrzenia, ale jeśli choć trochę się o nim dowiesz i nie będziesz próbował zwiedzić całego miasta jadąc samochodem w kilka godzin, możesz trafić na absolutnie niesamowite miejsca, które mają trochę podobne do czegokolwiek innego.

Historia edytuj

Założony w 1716 roku jako forteca na rozszerzającej się południowej granicy cesarskiej Rosji, w latach pięćdziesiątych XIX wieku Omsk rozrósł się do stolicy zachodniej Syberii i części Azji Środkowej. Budowa Kolei Transsyberyjskiej pod koniec lat 90. XIX wieku przyniosła gwałtowny rozwój, którego kulminacją były ekstrawaganckie Targi Światowe w latach 1910. XX wieku, podczas których Omsk nabył większość swojego neoklasycznego dziedzictwa architektonicznego. Głównie ze względu na jego strategiczne znaczenie jako bramy na Syberię i rosyjski Daleki Wschód, admirał Kołczak z antyradzieckiej Białej Armii wybrał Omsk na swoją bazę i „stolicę Rosji” w latach 1918–1919.

Dziś Omsk jest siódmym co do wielkości miastem Rosji, liczącym ponad 1,5 miliona mieszkańców. Wizyta w Omsku jest jedną z głównych atrakcji wycieczki na Syberię, aby zobaczyć atrakcyjne i tętniące życiem XIX-wieczne centrum miasta oraz liczne możliwości kulturalne. Miłośników literatury szczególnie zainteresuje Omsk, gdyż przez większą część jego wygnania z Petersburga był to dom Dostojewskiego.

Orientacja edytuj

Omsk jest podzielony przez Irtysz na część prawobrzeżną i lewobrzeżną. Na lewym brzegu znajduje się dworzec autobusowy i lotnisko, ale poza tym nie ma tam nic specjalnego do zrobienia. Prawy brzeg z kolei również dzieli się na dwa – tym razem północny i południowy, ale w stosunku do rzeki Om. Obydwa podają się za centrum, a raczej reprezentują dwie różne hipostazy centrum omskiego. Na północnym brzegu rzeki Om znajdowała się niegdyś twierdza, a na terenach wokół niej zachowały się obiekty reprezentacyjne z przełomu XIX i XX wieku. Na południowym brzegu znajdowały się między innymi osady kozackie, a domów drewnianych było tam szczególnie dużo, choć nie brakowało też zabudowy sowieckiej.

Dojazd edytuj

Samolotem edytuj

Pod względem całkowitej liczby lotów lotnisko w Omsku jest znacznie gorsze od Nowosybirska, a nawet Tiumenia. Z Moskwy jest 5-6 lotów dziennie, większość z nich leci do Omska w nocy, a do Moskwy wczesnym rankiem. Codzienny lot do Petersburga i co drugi dzień do Nowosybirska. Jedyny regularny lot międzynarodowy odbywa się 4 razy w tygodniu do Astany (Air Astana).

Terminal linii lokalnej jest zamknięty i zabity deskami.

1 Port lotniczy Omsk-Centralny (IATA: OMS), w obrębie miasta, na lewym brzegu Irtyszu. ✉ ☎ +7 (3812) 55-69-11. Nazwę „Centralny” należy rozumieć dosłownie: lotnisko zlokalizowane jest bezpośrednio w obrębie miasta, kilka kilometrów od centrum. Nowe lotnisko w Omsku daleko od miasta (Fedorowka) to długoterminowy projekt budowlany, stary jak metro w Omsku i w najbliższej przyszłości nie zostanie otwarty. Na starym lotnisku mały terminal lotów krajowych z trudem pomieści pasażerów nawet jednego dużego samolotu do Moskwy, a gdy dołączą się do nich loty kurortowe, budynek terminala jest całkowicie zatłoczony. Naprzeciwko wejścia znajduje się niepozorna kawiarnia Coffee Break z niedrogimi ciastami i całkiem przyzwoitą (choć droższą niż w mieście) kawą. Przechowalnia bagażu: 177 RUR/dzień (2016). Na terenie całego terminalu można korzystać z bezpłatnego Wi-Fi. Jak dojechać: Wcześniej autobus nr 60, który regularnie kursował na lotnisko z dworca przez centrum, w 2016 roku został przekazany prywatnym przewoźnikom i od tego czasu kursuje znacznie rzadziej. Nie ma na to harmonogramu i możliwe, że w pewnym momencie zostanie całkowicie odwołany. Dojeżdża także minibus 225 (przejeżdża przez centrum) i autobus 305 (jeździ na północne obrzeża za centrum). Nie ma też dla nich rozkładu jazdy i nie wiadomo, czy kursują w weekendy. Taksówka do centrum miasta kosztuje 100-150 rubli (2018).

Pociągiem edytuj

Omsk to miasto jedyne w swoim rodzaju, którego nie ominie żaden pociąg jadący na południową Syberię za Irtyszem. Tutaj zbiegają się północne (nowe) i południowe (stare) odgałęzienia Kolei Transsyberyjskiej, Jekaterynburg-Tiumeń i Czelabińsk-Kurgan-Pietropawłowsk, by następnie ponownie podzielić się na główny szlak Kolei Transsyberyjskiej w kierunku Nowosybirska i linia drugorzędna do Barnaułu. Z europejskiej części Rosji pociągi mogą jechać zarówno przez Jekaterynburg, jak i Samarę-Czelabińsk. Z Moskwy 40-45 godzin, z Jekaterynburga 12-13 godzin, z Tiumeń 7-8 godzin.

Trasa przez Czelabińsk–Kurgan–Pietropawłowsk obejmuje tranzyt kazachski, a pociągów jest tam niewiele – zwykle tylko dwie pary dziennie, 4–5 godzin z Pietropawłowska i 12 godzin z Czelabińska. Ponadto kilka razy dziennie na stacji granicznej Isilkul kursują pociągi elektryczne Rosji i Kazachstanu. Zarówno koleje rosyjska, jak i kazachska sprzedają bilety do Pietropawłowska po stawkach krajowych, co jest wygodne dla tych, którzy planują podróż w głąb Kazachstanu (z Pietropawłowska do Astany jedzie się 8-10 godzin).

Na wschodzie najbliższym dużym miastem jest Nowosybirsk, oddalony o 8 godzin jazdy.

2 Omsk-Pasażerski, ul. Lecomte, 1 (z centrum w kierunku południowym wzdłuż Alei Karola Marksa, jest duży dojazd komunikacją miejską). Ogromny gmach stacji powstał już po wojnie, a w czasach nowożytnych gruntownie przebudowano go (z dodatkiem elementów nowoczesnych). Jego luksusowe wnętrza warte są osobnego obejrzenia. Wewnątrz stacji znajduje się dobra kawiarnia-jadalnia „Sztof i Shanezhki” (24 godziny na dobę), poczekalnie ze stanowiskami do ładowania telefonu na drugim piętrze (ewentualnie za opłatą) oraz toalety. Plac dworcowy ma bardzo chaotyczny wygląd, z kilkoma prymitywnymi restauracjami i kawiarniami. Nie przegap niezwykłego pomnika w postaci mapy regionu omskiego.

Samochodem edytuj

Na zachód od Jekaterynburga przez Tiumeń jest to 944 km. Czelabińsk przez Kurgan i Iszym przejeżdżasz 914 km.

Dalej na wschód, na Syberii, najbliższe duże miasto, Nowosybirsk, oddalone jest o 641 km.

Na północ do Tobolska prowadzi wiejska droga, która przebiega niedaleko Irtysza. Dużo wygodniej jest przejechać 687 km przez Tiumeń lepszą drogą.

Z Kazachstanu edytuj

Omsk - Pawłodar

  • Trasa europejska 127 (rosyjska A320, kazachska M38), wzdłuż prawego brzegu Irtyszu, łącznie 420km.
  • Rosyjska R-390, w Kazachstanie jako R-168 287km do Ertis, potem kolejne 176km R-169 na lewym brzegu Irtyszu.

Omsk - Astana

  • Rosyjska P-393 w Kazachstanie jedź dalej do Szczuczyńska (Щучинск; 398 km), gdzie spotykasz się z autostradą A-1 prowadzącą do stolicy Kazachstanu (240 km).

Autobusem edytuj

3 Dworzec autobusowy, al. Komarowej 2. Dworzec autobusowy znajduje się w północno-zachodniej części miasta, przy ulicy Łukaszewicza (lewy brzeg Irtyszu, ulica prowadząca od najbardziej wysuniętego na północ mostu). Do centrum miasta można dojechać komunikacją miejską (trolejbusem lub minibusem), ale pieszo jest za daleko. Busy na terenie całego regionu, a także do Kazachstanu. Należy pamiętać, że region jest duży, a czas podróży może być nieoczekiwanie długi; np. autobus do Ust-Iszym jedzie 12 godzin.

Statkiem edytuj

Latem i jesienią, do połowy października, statki motorowe Omsk-Salechard firmy Severrechflot pływają po Irtyszu 1-2 razy w miesiącu. Kiedyś wypływały z centrum miasta, ze stacji rzecznej, ale od 2016 roku statki zacumowane są w rozlewiskach stoczni remontowej, gdzie pasażerowie dowożeni są autobusami.

4 Stacja rzeczna. Budynek został przekształcony w hotel i restaurację. Rozkład statku wisi na słupie w rejonie dawnego molo.

Komunikacja edytuj

 

Istnieje miejski system transportu publicznego składający się z autobusów, trolejbusów i tramwajów, jednak odstępy między przejazdami są takie, że w większości przypadków trzeba skorzystać z minibusa. Opłata za przejazd mikrobusem wynosi 30 rubli za gotówkę (na niektórych trasach opłata za gotówkę wynosi 25 rubli), w autobusie – 30 rubli również za gotówkę (2019). Zewnętrznie autobusy i minibusy są nie do odróżnienia.

Jest niedokończone metro, którego jedną stację uważa się za gotową. O metrze krąży wiele plotek i legend. Niektórzy uważają to za symbol miasta, ponieważ mapa metra w Omsku składa się z jednej kropki (a także herbu - z jednej ściany: „Na podwórzu są kwiaty, na kwiatach jest wzór: na herbem jest Nic, nad Nic jest płot”). Inni osiedlają w nim nieziemskie siły (ponieważ w granicach miasta znajdowały się stanowiska starożytnych rozwiniętych ludów i trwają wykopaliska archeologiczne). Wreszcie istnieje opinia, że ​​powódź, która doprowadziła do utraty osłony tunelu podczas budowy metra, była spowodowana gniewem białego smoka – właściciela podziemnego jeziora. Zatem metro zamieszkuje smok. Tak czy inaczej, w 2018 roku zapadła decyzja o ostatecznym wstrzymaniu budowy.

Pieszo edytuj

Do centrum miasta wokół Prospektu Łubińskiego można z łatwością dojść pieszo i najlepiej zwiedzać je na piechotę. Jesienią 2017 ulica Lenina na południe od rzeki Om jest rozkopywana i trudno po niej chodzić, ale tamtejsze firmy i katedra pozostają otwarte.

Taksówką edytuj

Taksówek jest mnóstwo, a w Omsku działa kilka firm taksówkarskich.

Warto zobaczyć edytuj

Zadanie dotarcia do wielu zabytków architektury nie jest szczególnie trudne. Z lotniska do centrum miasta kursują autobusy. Stacja kolejowa zlokalizowana jest na prawym brzegu, stąd do centrum można dojść pieszo lub dojechać minibusem lub autobusem. Dworzec autobusowy znajduje się na lewym brzegu Irtyszu, ale kursują z niego autobusy do wszystkich części miasta. Dlatego dotarcie do wyjątkowych miejsc Omska nie jest trudne.

 
Sobór Zaśnięcia

Północne wybrzeże Om edytuj

  • 1 Twierdza Omsk (w pobliżu ujścia Om). Pierwsza twierdza omska, założona w 1717 roku, była drewniana i nie tylko nic z niej nie przetrwało, ale też nie ma zgody co do tego, jakiego rodzaju budowle tam były i gdzie się znajdowały. W każdym razie znajdował się on na prawym brzegu rzeki Om, gdzieś w pobliżu nowoczesnego budynku rady miejskiej. Do lat czterdziestych XVIII wieku popadła w całkowitą ruinę, dlatego zdecydowano nie podejmować prób renowacji fortyfikacji, ale zbudować od podstaw nową fortecę na prawym brzegu Om, tuż u zbiegu z Irtyszem. Projekt został sporządzony przez dowódcę linii syberyjskich Iwana Springera i inżyniera Malma, a budowę rozpoczęto w 1765 roku. Od strony Irtyszu i Om twierdzę chronił wał ziemny o wysokości 12 m, od wewnątrz - 3,5 m. Nie zachował się ani wał, ani obwarowania, zachowały się natomiast bramy twierdzy (Brama Tobolska w pierwotnej formie, resztę rozebrano i odrestaurowano w XX wieku). Na terenie twierdzy w różnych okresach wzniesiono szereg budynków, z których zachowała się wartownia (1781), kościół ewangelicki, domy generała i komendanta. W twierdzy znajdowało się więzienie dla skazańców, w którym przetrzymywano aresztowanych. W 1850 przybył tu Fiodor Michajłowicz Dostojewski, cztery lata spędził w ciężkich robotach w Omsku, a w 1854 został przeniesiony do Semipałatyńska. W tym czasie twierdza wyglądała już na całkowicie archaiczną i została zniesiona w 1864 roku, po czym jej terytorium zostało w większości zabudowane. Obecnie z twierdzy pozostały tylko bramy w czterech głównych punktach świata, centralny plac apelowy z otaczającym go zespołem budynków (zbrojownia, arsenał, koszary, warsztat inżynieryjny, spiżarnia kasowa, kuchnia z jadalnią i spiżarnia). stodoła wozowa), w której obecnie mieszczą się wystawy o tematyce historycznej, warsztaty rzemieślnicze, koncerty i inne imprezy rozrywkowe, a także cztery budynki z przełomu XVIII i XIX w. we wschodniej części twierdzy. Wszystkich tych budynków należy szukać wśród nieestetycznej zabudowy czasów współczesnych, w tym wielokondygnacyjnych budynków mieszkalnych.
  • 2 Brama Tobolska (zachodni kraniec ulicy Partizańskiej, w pobliżu Spiżarni Pieniędzy). Brama Tobolska to zachodnia brama twierdzy. Wybudowano ją w latach 1771-73 i jest to najstarsza zachowana budowla w Omsku. Jest to jednocześnie jedyna ocalała brama twierdzy, pozostałe zostały rozebrane, a później odbudowane. Pierwotna brama była barokowa, jednak w połowie XIX wieku została przebudowana w stylu klasycystycznym. Po bokach zachowały się przypory.
  • 3 Brama Tarska (południowy kraniec ulicy Tara). Brama Tarska to północna brama twierdzy. Zbudowany w 1792 roku, nazwa, podobnie jak ulice, pochodzi od miasta Tara położonego nad Irtyszem. Rozebrana w 1959, odrestaurowana w 1991.
  • 4 Brama Omska (skrzyżowanie Partizanskiej i Piotra Niekrasowa). Rozebrana w 1936, odrestaurowana w 2011. Nazwa pochodzi od osady omskiej, nad którą górowała brama.
  • 5 Brama Irtyska (nab. Tuchaczewskiego, niedaleko rogu ulicy Taube). Rozebrana w latach 30. XX w., odrestaurowana w 2011 na zachowanym historycznym fundamencie. Nazwa pochodzi od Irtyszu, którego przeoczają.
  • 6 Plac apelowy i magazyn na pieniądze. W centrum zespołu znajduje się plac apelowy, otoczony budynkami o różnym stopniu zachowania, których wiek i przeznaczenie nie zawsze są jasne. Najbardziej rzucający się w oczy z nich, magazyn pieniędzy z łukową emporą, również jest przeróbką. Pierwotnie został zbudowany w latach 90. XVIII wieku, ale został rozebrany w latach czterdziestych XX wieku i zrekonstruowany na podstawie zdjęć z 2010 roku.
  • 7 Wartownia, Ulica Partizanskaja 14 Wartownia została zbudowana w latach 1781-83 i jest prawdopodobnie najstarszym zachowanym budynkiem w Omsku. Dwie dolne kondygnacje budynku są ceglane, a na górze znajduje się drewniana kopuła z wiatrowskazem. Należy do stylu barokowego, który jest bardzo rzadki w Omsku i ogólnie na Syberii. Na budynku znajduje się tablica pamiątkowa przypominająca, że ​​Dostojewski spędził cztery lata w omskiej twierdzy.
  • 8 Luterański Kościół Św. Katarzyny, ul. Dostojewskigo 2 (1 Kościół był potrzebny w twierdzy już pod koniec XVIII wieku, gdyż zauważalnie wzrosła liczebność niemieckiego personelu wojskowego. Budynek wzniesiono w latach 1790-1792 w stylu barokowym. Budynek posiadał wieżę z kopułą, którą podczas przebudowy na początku XX wieku zastąpiono gotycką, a w 1970 roku została całkowicie rozebrana. Wewnątrz budynku znajduje się muzeum Dyrekcji Spraw Wewnętrznych Obwodu Omskiego.
  • 9 Dom komendanta twierdzy, ul. Dostojewskigo 1 Budynek pochodzi z 1799 roku i mieści w sobie Muzeum Dostojewskiego.
  • 10 Sobór Zmartwychwstania, Ulica Spartakowska 3A Najbardziej rzucającym się w oczy budynkiem wewnątrz twierdzy jest nowy budynek, wybudowany od podstaw w 2016 roku. Podczas budowy starano się jednak odtworzyć formy zniszczonej wcześniej katedry w stylu klasycyzmu, wykorzystano nawet autentyczne materiały i wyszło całkiem nieźle.
  • 11 Zespół budynków przy Prospekcie Łubińskim, Ulica Lenina Prospekt Łubiński nazywany jest obecnie częścią Alei Lenina pomiędzy Placem Katedralnym a mostem na Om. (Historycznie rzecz biorąc, Łubiński, znany również jako Aleja Czernawińskiego, ciągnął się dalej poza Placem Katedralnym). Jego zabudowa odbyła się według specjalnego planu i w większości została zachowana. Między innymi po nieparzystej stronie znajduje się zespół dwupiętrowych sklepów, które jednak przydałyby się do renowacji, a od północy znajduje się teatr dramatyczny, a naprzeciw niego budynek dawnego budynku handlowego, w którym obecnie mieści się zajmowane przez muzeum sztuki.
  • 12 Zabudowa ulicy Karla Liebknechta To chyba jedyna ulica w Omsku, której nie udało się zrujnować ani rządowi sowieckiemu, ani poradzieckim deweloperom, dlatego zachowało się tu duże skupisko budynków z początku XX wieku: budynek towarzystwa ubezpieczeniowego Salamandra (nie przegap logo z wizerunkiem salamandry), budynek spółki Twer Manufaktura, budynek Stowarzyszenia Manufaktura Trójkąta.
  • 13 Sobór Wniebowzięcia, ul. Międzynarodowa 12 Sobór został pierwotnie zbudowany w latach 1891-1898 według projektu architekta Ernesta Virricha w stylu przedrosyjskim. Rezultatem jest hybryda Katedry Chrystusa Zbawiciela i Kościoła Zbawiciela na Przelanej Krwi, jednak ze względu na kolorystykę (białe ściany z kolorowym dekorem) jest dość atrakcyjna. Katedra została zburzona w 1935 roku i odbudowana w 2000 roku na podstawie fotografii.
  • 14 Wieża Pożarowa, ul. Międzynarodowa 41 Murowaną wieżę wzniesiono w latach 1912-15 na miejscu zniszczonej. Na pierwszym piętrze w ciągłej pogotowiu znajdowała się pompa strażacka i para koni, na drugim - mieszkanie komendanta straży pożarnej. Na miejscu wieży dyżurowały stale dwie osoby (obecnie stoi tam atrapa strażaka). Wieża strażacka w Omsku uważana jest za symbol miasta. Z jakiegoś powodu nie rozebrano go w XX wieku, ale tuż za nim wzniesiono brzydki, późnoradziecki budynek, co nieco pomniejszało efekt wizualny.
  • 15 Dom Spółki Akcyjnej Kopalni Węgla Kuźnieckiego, ul. Ordżonikidze 14 Budynek powstał w 1915 roku jako apartamentowiec (Dom Pechokasa, nazwany imieniem właściciela). Obok mieszkań przez krótki czas (przed nacjonalizacją w 1920) mieściła się tu siedziba spółki akcyjnej Kopalni Węgla Kuźnieckiego. Jest to jeden z najlepszych zabytków secesji w Omsku, z mnóstwem różnorodnych elementów zdobniczych (spójrzcie na okna, balkony, kamienne rzeźby na ścianach, wykończenia ścian), choć jest w dość kiepskim stanie.
  • 16 Sobór Świętego Krzyża, ul. Tarska 33 Każde duże syberyjskie miasto powinno mieć cerkiew w stylu syberyjskiego baroku lub przynajmniej go przypominający. W Omsku zachowała się w tym stylu jedynie Sobór Podwyższenia Krzyża, choć nie została ona zbudowana w XVIII wieku, jak przystało na kościoły barokowe, ale znacznie później, w latach 1865-1870, według projektu głównego architekta Omska. Omsk i Fryderyk Wagner. Tak czy inaczej wyszło dobrze, a kościół jest wart dziesięciu minut spędzonych na spacerku do niego z centrum

Południowe wybrzeże Om edytuj

  • 17 Budynek Dumy Miejskiej i Rady, ul. Dumskaja 1 Każde duże syberyjskie miasto powinno mieć cerkiew w stylu syberyjskiego baroku lub przynajmniej go przypominający. W Omsku zachowała się w tym stylu jedynie Sobór Podwyższenia Krzyża, choć nie została ona zbudowana w XVIII wieku, jak przystało na kościoły barokowe, ale znacznie później, w latach 1865-1870, według projektu głównego architekta Omska. Omsk i Fryderyk Wagner. Tak czy inaczej wyszło dobrze, a kościół jest wart dziesięciu minut spędzonych na spacerku do niego z centrum
  • 18 Dwór kupca Batiuszkowa, ul. Nabrzeże Irtyskie 9 Każde duże syberyjskie miasto powinno mieć cerkiew w stylu syberyjskiego baroku lub przynajmniej go przypominający. W Omsku zachowała się w tym stylu jedynie Sobór Podwyższenia Krzyża, choć nie została ona zbudowana w XVIII wieku, jak przystało na kościoły barokowe, ale znacznie później, w latach 1865-1870, według projektu głównego architekta Omska. Omsk i Fryderyk Wagner. Tak czy inaczej wyszło dobrze, a kościół jest wart dziesięciu minut spędzonych na spacerku do niego z centrum
  • 19 Sobór Kozacki św. Mikołaja, ul. Lenina 27 Wielki sobór w stylu klasycystycznym zbudowano w latach 1833–1843. Uważa się, że autorem projektu był Wasilij Stasow, choć już rzetelnie ustalono, że nigdy nie był w Omsku. Sobór okazał się mieć kształt prostokąta, trzy wejścia zdobią portyki z kolumnami. Do budynku dołączona jest centralna kopuła i dzwonnica, która została rozebrana w czasach sowieckich i odrestaurowana w latach 90. XX wieku. W środku nie ma już nic starego.
  • 20 Budynek Administracji Kolei Omskiej, Prospekt K. Marksa 35 Wielki sobór w stylu klasycystycznym zbudowano w latach 1833–1843. Uważa się, że autorem projektu był Wasilij Stasow, choć już rzetelnie ustalono, że nigdy nie był w Omsku. Sobór okazał się mieć kształt prostokąta, trzy wejścia zdobią portyki z kolumnami. Do budynku dołączona jest centralna kopuła i dzwonnica, która została rozebrana w czasach sowieckich i odrestaurowana w latach 90. XX wieku. W środku nie ma już nic starego.
  • 21 Aleja Pisarzy.
  • 22 Korpus Wojskowy Kadetów w Omsku, ul. Lenina 26

Peryferie edytuj

  • 23 Uniwersytet Rolniczy, Plac Instytucki Wszystkie duże miasta mają ciekawe zabytki architektury na obrzeżach i Omsk nie jest wyjątkiem. W 1913 roku podjęto decyzję o budowie w mieście szkoły rolniczej, co było wówczas bardzo ważnym wydarzeniem, gdyż na Syberii nie istniały wówczas żadne wyższe uczelnie poza uniwersytetami tomskimi. Na budowę nie szczędzono pieniędzy, dlatego tuż przed rewolucją na obrzeżach Omska zbudowano całe miasto, które sto lat później nie zostało utracone na tle bardziej nowoczesnej zabudowy. W zespole tym dominuje szary, czteropiętrowy budynek samej szkoły, wykonany na styku stylu rosyjskiego i neogotyku. Przed nim zabawna i jedyna w swoim rodzaju fontanna, wokół której siedzi krokodyl i żaby (1937), a wokół cały szereg przedrewolucyjnych budynków, obecnie w większości kamiennych, gdyż prawie wszystkie drewniane te się przepaliły. Choć kompleks trudno nazwać pięknym, niemal wszystko jest w nim niezwykłe – od wspomnianej już fontanny po przytulny park obsadzony drzewami liściastymi, które nie rosną naturalnie w tych okolicach. Nie można też pominąć pomalowanego na srebrno pomnika imponującego Lenina (150 m na wschód od budynku szkoły), który wbrew tradycji wskazuje ręką w dół, a nie w górę.

Muzea edytuj

  • 24 Pałac Generalnego Gubernatora Regionu Stepowego, ul. Lenina 23, ☎ +7 (3812) 31-36-77.
  • 25 Budynek Vrubela, ul. Lenina 3 (Najbliższe przystanki komunikacji miejskiej: Poczta Główna, Szpital, Plac Zwycięstwa), ☎ +7 (3812) 24-15-64. W budynku mieści się główna ekspozycja muzeum oraz sale wystawowe. Na wystawę główną składają się sale; front (głównie DPI), ikony, sztuka rosyjska XVIII w., sztuka rosyjska I połowy XIX w., dwie sale sztuki rosyjskiej drugiej połowy XIX w., sala awangardy rosyjskiej; dwie sale sztuki zachodniej: dawnych mistrzów i XIX-wiecznej.
  • 26 Centrum Ermitaż Syberii, ul. Muzealna 4, ☎ +7 (3812) 95-12-25. Otwarty w 2019 roku. Na czwartym piętrze w dwóch salach znajdują się wystawy ze zbiorów Państwowego Ermitażu, jedna rocznie, montaż we wrześniu, demontaż w sierpniu. Na trzecim piętrze w dwóch salach znajdują się wystawy długoterminowe ze zbiorów sztuki radzieckiej. Na drugim piętrze znajduje się sala wystawowa przeznaczona do osobistych wystaw monograficznych.


Aktywny wypoczynek edytuj

  • 1 Omski Teatr Dramatyczny (Омский академический театр драмы), ul. Lenina 8A, ☏ +7 381 224-40-65. Ozdobny teatr i ikona miasta, ze wspaniałymi przedstawieniami, które zawsze się wyprzedają.
  • 2 Teatr Muzyczny, ul. 10 lat Października, 2. ☎ +7 (3812) 31-81-27. Założona w 1946 roku, w 1982 roku przeniosła się do specjalnie dla niej wybudowanego budynku, popularnie zwanego „Trampoliną” ze względu na swój pierwotny wygląd.
  • 3 Arena-Omsk (Арена Омск), Łukaszewicza, 35, ☏ +7 381 270-71-27. W 2007 roku zbudowano arenę na 10 318 miejsc. Swoją siedzibę ma tutaj drużyna hokejowa Omsk „Avangard”.

Praca edytuj

Nauka edytuj

Zakupy edytuj

Omsk jest bogaty w zakupy. W mieście jest duża różnica między bogatymi i biednymi, co widać w centrach handlowych. Choć są sklepy z wyjątkowo tanimi towarami, są też nowoczesne, ekskluzywne centra handlowe, w których każdy sklep jest bardzo drogi; prosta koszula w jednym z tych sklepów może kosztować na przykład 100 funtów, a torebka 200 funtów. Niemniej jednak Omsk oferuje kilka świetnych sklepów z dużą ilością towarów.

Gastronomia edytuj

Na prawym brzegu Om gastronomia publiczna zlokalizowana jest w rejonie łubińskiego Prospektu, a po lewej stronie - wzdłuż ulicy Gagarina, rozprzestrzeniając się także na kilka sąsiednich. Poziom cen jest taki sam jak w każdym innym dużym rosyjskim mieście. Znajduje się tu wiele oryginalnych lokali, w tym kawiarnie. Kuchnia lokalna natomiast jest zupełnie nieoryginalna. Najbardziej znanym omskim produktem jest ser topiony „Omiczka”, który może być również słodki.

  • 1 Bar-Restauracja Geografia, ul. Lenina, 7. 🕑 12:00 – 24:00. Miejsce z nieco prymitywną obsługą i oryginalnym menu geograficznym, w którym każdy kraj reprezentuje jedno danie: Meksyk – burrito, Grecja – musaka, USA – brownie i tak dalej. Jedzenie jest dobre, a w ciągu dnia dostępny jest niedrogi lunch biznesowy. Wi-Fi.
  • 2 Restauracja Shinok, ul. Tarskaja, 10. 🕑 12:00–24:00, piątek i sobota: do 1:00. Dobrze urządzona, ale w zasadzie przeciętna restauracja serwująca kuchnię ukraińską z wyjątkowo nieostrożną obsługą. Wiele pozycji menu jest niedostępnych. W holu na prawo od wejścia można korzystać z Wi-Fi z sąsiedniego Tinto. Restauracja nie posiada własnego nadajnika.
  • 3 Skuratov, al. Karola Marksa 10. 🕑 6:55 – 23:05. Nowoczesna kawiarnia hipsterska ze wszystkimi możliwymi rodzajami kawy i, co mniej banalne, dobrym wyborem importowanych herbat. Możesz przekąsić ciasteczka czekoladowe i sernik. Wi-Fi. Ta sama lokalna sieć ma kilka innych kawiarni, także w centrum miasta.
  • 4 Farfor (Доставка еды Farfor), pr. Mira, 12, ☏ +7-929-36-08-111. 10:00-23:00. Pizza, bułki, sushi, różne zestawy, zupy japońskie, sałatki, desery, dania główne i napoje. ~500 руб za osobę.
  • Elki-Palki (rosyjska restauracja), 10 niech Oktyabrya, 40 (centrum rozrywki Atrium-Kino).
  • Doski, Ulica Karla Libknekhta, 11, ☏ +7 381 229-41-24. Świetne miejsce do jedzenia i rozmów. Ale to rodzaj hałaśliwej sceny w barze, bądź trochę ostrożny w tej sytuacji.
  • Irtysz (rosyjska restauracja), Mira 62, ☏ +7 3812 22-40-14. 12:00-24:00.
  • Kochegarka, ul. Lermontova 77, ☏ +73812-532909. Lokalny smak i atmosfera z dużym wyborem potraw i napojów.
  • Berlin Kaffee (Mały kwiatek w dużym oknie), Ulica Lenina, 20, ☏ +7 381 266-06-00. Nie daj się zwieść nazwie; trochę dobrego jedzenia tutaj.
  • Proviant, ul. Puszkina, 112, ☏ +73812-36-28-59.
  • Grisha, Ulica Lenina, 7, ☏ +7 381 250-77-77, info@restofran.ru. Dobre żarcie w pubie, na pewno cię rozgrzeje.

Życie nocne edytuj

Bary edytuj

  • Kołczak, Broz Tito 2/1, ☏ +7-3812-45-99-99, kolchakomsk@gmail.com. Irlandzki pub. Jeden z niewielu pubów na Syberii, w którym można napić się Guinnessa. Wybór piwa jest świetny, ale jedzenie nie.
  • Pivnaya Biblioteka (Biblioteka Piwna), ul. Partizanskaya 4, ☏ +7-3812-201063, elizomsk@gmail.com. Kawiarnia/bar z biblioteką.
  • Bar Omskih Bikerov, Karola Marksa 36.
  • Ogurtsy, Karola Marksa 5А. Karaoke.

Kluby nocne edytuj

  • Angar Kemerowo 1/3 8 381 290-57-77
  • Klub Zanzibar Nochnoy, ul. Łukaszewicza 10B, ☏ +7 381 278-11-51.

Imprezy edytuj

Noclegi edytuj

Oszczędnie edytuj

  • Millenium na Marksa, pr-kt Karla Marksa 84a, (przy głównej drodze naprzeciwko dworca kolejowego (a właściwie na małym podwórzu za główną drogą), około 15 minut komunikacją miejską od centrum), ☏ +7 3812 24 -65-02, millenium-hotel@mail.ru. Zameldowanie: o dowolnej porze, niewielka opłata za pozostawienie bagażu, wymeldowanie: do południa. Hostel jest na dwóch (co najmniej) piętrach, na każdym piętrze znajdują się liczne łazienki, duża kuchnia, pralnia, WiFi i dostęp do komputera. Oferuje pokoje wieloosobowe i prywatne. Mini hotel położony jest w centrum Omska, w pobliżu Parku Przyjaźni Narodów, w pobliżu przystanku „Sibzavod”. Tani hotel z pokojami ekonomicznymi i apartamentami. Od 450 руб/dzień.

Umiarkowanie edytuj

  • Avrora, ul. Povorotnikova 6, ☏ +7 381 255-73-52. 3-gwiazdkowy hotel. Od 2500 rubli.
  • Flagman Hotel, Frunze 80 (część dużego kompleksu biurowego w centrum miasta), ☏ +7 381 243-31-11. 3-gwiazdkowy hotel.
  • Ibis-Sibir Omsk, Lenina 22. Hotel 3-gwiazdkowy. Od 3000 rubli.
  • Hotel Irtysz, Krasny put' 155/1, ☏ +7 381 223-27-02. 3-gwiazdkowy hotel. 3200-5850 rubli.
  • Hotel Majak, Lermontova 2 (przy skrzyżowaniu dwóch rzek – gdzie powstała twierdza Omsk). 3400-12200 руб.
  • Nika, ul. Lermontowa 62, ☏ +73812510734. Zameldowanie: 12:00, wymeldowanie: 12:00. Ładny, mały hotel z restauracją i sauną. Popularny i można go w pełni zarezerwować dla drużyn hokejowych. W restauracji można było spróbować koniny oraz piwa Stella Artois z beczki. Singiel: 2000-2600 rubli; Pokój dwuosobowy: 3000-3700 rubli; Sauna (6 osób): 600 руб/godz.; Śniadanie: 250 rubli.
  • Turist Hotel Omsk, Josip Broz Tito 2. Głośno, ale dobra lokalizacja i wartość. Od 2500 rubli.

Kontakt edytuj

W Omsku działają wszyscy główni operatorzy komórkowi, tacy jak Beeline, MTC, Megafon, Yota, Tele2 itp.

Bezpieczeństwo edytuj

Niebezpieczne rejony miasta to Neftyaniki (miasto nafciarzy), Amurskiy Posyolok (osada Amur), Port Artur, Staryi Kirowsk (Stary Kirowsk) i tereny zakładów oponiarskich w Omsku.

Informacje turystyczne edytuj

Konsulaty edytuj

  •   Niemcy (Konsulat Honorowy), ulica 1st Voennaya, 7, budynek 2, ☏ +7 3812 32-38-33, faks: +7 (3812) 54-48-95. edytować
  •   Kazachstan, ulica Chokana Valikhanova, 9, ☏ +7 3812 32-5213, faks: +7 (3812) 32-5205, kzconsul@omskcity.com.

Gdzie dalej edytuj

Omsk jest dogodnym węzłem komunikacyjnym dla kilku regionalnych atrakcji. Odległości są duże i miejscowi uznają miasto oddalone o 700 km za „bliskie”. Jednak pociągi są niezawodne.

  • Tobolsk i Tomsk to najstarsze miasta Syberii. Ponieważ pierwotnie omijały je główne arterie komunikacyjne, miasta pozostały małe, unikając typowo sowieckiej zabudowy, zachowując jednocześnie swój niepowtarzalny, malowniczy charakter. Można do nich dotrzeć nocnym pociągiem lub, w przypadku Tobolska, motorówką po rzece Irtysz (10-12 godzin). Nieregularne statki kursują także do Chanty-Mansyjska i Salechardu za kołem podbiegunowym, a podróż o długości 2783 km zajmuje sześć dni (patrz rozkład jazdy). To najlepszy sposób, aby zobaczyć tereny zachodniej Syberii, wielkie rzeki i wiejski styl życia. Dla niektórych miejscowości ta łódź jest jedynym dostępem do świata zewnętrznego.
  • Barnauł (16 godzin pociągiem lub 1,5 godziny lotu) jest bramą do gór Ałtaj i parków narodowych.
  • Do Kazachstanu można dojechać pociągiem – Pietropawłowsk (4 godziny), Astana (12 godzin) lub autobusem – Pawłodar (8 godzin).


 
 Ten artykuł ma już minimum informacji, które czynią go użytecznym. Jednak jeszcze wiele brakuje, aby stał się przewodnikiem. Możesz pomóc uzupełniając luki i rozbudowując już rozpoczęte sekcje.


 
Źródło: „https://pl.wikivoyage.org/w/index.php?title=Omsk&oldid=142578”